ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν, θα το πω όσο πιο απλά γίνεται. Συγκινούμαι με το παραμικρό. Με το που ακούω μια μελωδία, βλέπω μια γλυκια διαφήμιση, ακόμα και όταν περνά απο μπροστά μου ένα ανήμπορο γεροντάκι, όταν βλέπω ένα παιδάκι να γελάει και να παίζει..αμέσως κυλάνε ποτάμι τα δάκρυα. Κλαίω κάθε μέρα!Συγκίνηση ή στεναχώρια ή καμιά φορά και θυμός ή χαρά. Όλα τα εκφράζω έτσι. Τα νιώθω τόσο έντονα αυτά τα συναισθήματα που είναι σαν να πνίγομαι σε αυτα. Έχω προσπαθήσει να το περιορίσω γιατί μέσα στην μέρα αυτό μπορεί να με φθείρει, είναι σαν να τα νιώθω όλα ×10. Δεν μπορώ όμως. Τι ειναι ρε παιδια αυτο. Μιλαμε για πολυ κλαμα. Το ξερω οτι η κουραση ή οι ορμονες μπορει να χειροτερευουν την κατασταση. Αλλα με θυμαμαι ετσι απο παιδακι σχεδον. Καμια ιδεα; νιώθει και καποιος αλλος ετσι;