ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.1.2019 | 16:32

Yπάρχουν αδερφές-ψυχές; Aξίζει να επιστρέψεις;

Είμαι 20 χρονών και σπουδάζω σε μια επαρχιακή πόλη στο Πολυτεχνείο.Στα 15 μου είχα την τύχη να βιώσω τον πρώτο μου έρωτα, ήμασταν μαζί ως τα 17 μας, οπότε και δίναμε πανελλαδικές. Λίγο το άγχος, αρκετή η στοχοπροσήλωση που είχαμε, αρκετή και η πίεση από το σπίτι και λίγος ο χρόνος να βλεπόμαστε, πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία και χωρίσαμε. Δε χωρίσαμε και εύκολα, είχαμε πολλή αγάπη και έρωτα ο ένας για τον άλλον. Αυτός δεν τα κατάφερε στις πανελλαδικές, εγώ μπήκα στη σχολή που ήθελα και ακολούθησε ένας χρόνος για εμένα πολύ παραγωγικός και όμορφος, αλλα για αυτόν ένας χρόνος με αρκετή πίεση, αφού ξαναέδινε (τα κατάφερε αυτή τη φορα!). Με κατηγορούσε για την αποτυχία του και μπήκε σε μια σχέση με την κολλητή του. Με διέγραψε και μπλόκαρε απο όλα τα social media και έκοψε κάθε επαφή μαζί μου, ενώ με την κοπέλα δήλωνε παντού ερωτευμένος. Εγώ συνέχισα τη ζωή μου, έκανα διάφορες σχέσεις μικρής διάρκειας και πολλα ταξίδια, ασχολούμουν με τη σχολή μου αλλά πάντα τον είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Έτσι πέρασε ο 1ος χρόνος και όταν βγήκαν τα αποτελέσματα του για τις πανελλαδικές και έμαθα ότι είχε περάσει, του έγραψα ένα γράμμα απολογίας για ο,τι είχε συμβει εκ μέρους μου και συγχαρητήριων ευχών για τον ίδιο. Τον επόμενο χρόνο και ενώ ήταν ακόμα σε σχέση, με έπαιρνε τηλέφωνο συχνά πυκνά, λέγαμε τα νέα μας, πλέον ζούμε και σε διαφορετικές πόλεις, και εγώ τον παρηγορούσα γιατι έκλαιγε, νιώθοντας άσχημα για ο,τι είχε συμβεί μεταξύ μας. Έγω δεν τόλμησα ποτέ να τον πάρω, γιατί και ήξερα την κοπέλα που ήταν μαζί αλλά και γιατί ένιωθα πως δεν ήθελε να έχουμε τέτοιες επαφές. Φέτος, εγώ είμαι στο 3ο έτος των σπουδών μου και αυτός στο 2ο. Επιστρέφοντας, στην πόλη μου τον πέτυχα τυχαία 2 φορές.Με ξαναακολούθησε στα social media και έβλεπε τι έκανα, likes κλπ. Τον πήρα τηλέφωνο χθες για 1η φορά. Μου είπε οτι δεν ξαναένιωσε τόσο έντονα συναισθήματα για καμία άλλη κοπέλα μετά από μένα, με ρώτησε πως θα ήθελα να είναι η επαφή μας απο δω και πέρα και καταλήξαμε στο ίσως να πάμε για ένα καφέ αλλά σε αρκετό καιρό απο τώρα (λόγω απόστασης και εξεταστικών περιόδων). Δεν ξέρω τι να κάνω, υπάρχουν αδερφές-ψυχές;Mας έλκυει η οικειότητα που έχουμε λόγω των χρόνων που γνωριζόμαστε; Έχει νόημα να το ξαναπροσπαθήσω ή απλά θέλει να ξαναβολευτεί σε μια σχέση; Είμαι πολλή μικρή για να βλέπω τόσο σοβαρά κάποιον;θα μπορούσες- έπρεπε να ξαναεμπιστευτείς κάποιον μετά από όλα αυτά;
2
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon