ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήρθε και φώτισε τη βαρετή μου ζωή. Περίμενα τα βράδια, αφού τελειωναμε τη δουλειά, να βρεθούμε. Τα πρωινά, μόλις ξυπναγα, του έστελνα αμέσως Καλημέρα ή ξυπνούσα και μου είχε στείλει ήδη. Τις τελευταίες βδομάδες, από τότε που έφυγα από τη δουλειά, έχουμε χαθεί τόσο πολύ. Τα μηνύματα λιγόστεψαν, οι ώρες που περνούσαμε μαζί είναι πια παρελθόν. Ήταν ο πρώτος μου. Ο ενθουσιασμός του έσβησε. Νιώθω να ενοχλώ πια. Την τελευταία βδομάδα, ήταν άρρωστος. Μέχρι ένα σημείο το κατανοώ να μην μπορεί να βρεθούμε. Δεν τον πίεσα, ήθελα να αναρρώσει. Σήμερα τον ρώτησα αν θα βρεθούμε. Με απέφυγε παλι λέγοντας μου ότι νιώθει αδύναμος. Ξέρω όμως ότι το πρωί και βγήκε και πήγε γυμναστήριο. Μάλλον βρήκε αλλού ενδιαφέρον, σε κάποια άλλη κοπέλα. Εκείνος έχει επιλογές, εκείνος μπορεί πολύ εύκολα να προσεγγίσει κάποια κοπέλα. Νιώθω πολύ μόνη. Νιώθω να με έχει πλημμυρίσει μια θλίψη. Έχω μονίμως, μια στεναχώρια στο στήθος. Πως θα ήθελα να είχα έναν άνθρωπο στη ζωή μου, που να είμαστε δίπλα ο ένας στον άλλο σε όλα. Πώς φεύγει αυτή η θλίψη; Να μπορούσα να τα ξεχάσω όλα..Πώς φεύγει αυτή η θλίψη;