ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω στο Λονδίνο. Στα δέκα περίπου χρόνια που είμαι εδώ έχουν έρθει δύο φορές για επίσκεψη οι γονείς μου. Και τις δύο δεν τους ενδιέφερε να δουν τίποτα, κανένα μνημείο, τίποτα πολιτισμικό ή τουριστικό, μόνο κάτι ψώνια ρούχων που τους πήγα σε ένα εμπορικό τους άρεσαν. Που τα ίδια καταστήματα περίπου τα έχει και στην Ελλάδα... Και δεν είναι θέμα χρημάτων, τα πράγματα που τους προτείνω είναι σχεδόν όλα δωρεάν.Φέτος την άνοιξη θα ξαναέρθουν και αυτή τη φορά δε θα τους προτείνω τίποτα αφού όλα μου τα απορρίπτουν και τα βαριούνται· μόνο η Ελλάδα τους αρέσει και εδώ «αναγκάζονται» να έρθουν για να δουν εμένα! Δε λέω, θα καθόμαστε στο διαμέρισμα και θα απολαμβάνουμε ο ένας τον άλλο, αφού μάλιστα εγώ πέρυσι δεν μπόρεσα να πάω Ελλάδα για να τους δω, αλλά ...το βαριέμαι λίγο!Εγώ, από την άλλη, όταν πηγαίνω Ελλάδα τους συνοδεύω παντού, κάνουμε βόλτες, (ξανα)ανακαλύπτω μέρη γύρω από το χωριό μας, κάνουμε περιπάτους στη φύση, επισκεπτόμαστε ένα σωρό συγγγενείς και φίλους τους.., γενικώς περνάμε πιο ποιοτικό χρόνο όταν είμαστε μαζί εκεί.Αλλά και πάλι, δεν τους καταλαβαίνω πώς γίνεται να τους είναι τόσο αδιάφορο το Λονδίνο! Και γενικώς, μόνο στο νομό τους τους αρέσει να κινούνται...