ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι εκπαιδευτικός ( δασκάλα) και εργάζομαι φέτος για πρώτη φορά ως παράλληλη στηριξη. Δεν έχω κανένα θέμα στο σχολείο, είναι από τις πιο εύκολες και σωματικά ξεκούραστες δουλειές που έχω κάνει και τα λεφτά άψογα. Σίγουρα οι μόνιμοι δε μας πολυσεβονται αλλά ελάχιστα μετρω τη γνώμη τους. Σύμφωνα με το προσοντολογιο που ψηφίστηκε κατά 99 τις εκατό δε θα δουλέψω του χρόνου και ίσως και για 2-3 ακόμη, αν όντως κλειδώσουν οι πίνακες, όπως λένε. Έχω άριστα στο πτυχίο μου, αριστη γνωση αγγλικών,υπολογιστές, τελειώνω το καλοκαίρι το μεταπτυχιακό μου, τελειώνω ένα σεμινάριο που καλύπτει τα κριτήρια μοριοδοτησης τον Απριλιο, όμως τα τελευταία δεν προλαβαίνω καν να τα καταθέσω. Επίσης, ούτε η φετινή μου και μοναδική προϋπηρεσία θα μετρησει, αν οι αιτήσεις βγουν την ανοιξη. Δε σκοπεύω να μπω στη διαδικασία να ξεκινήσω δεύτερο πτυχίο ή δεύτερο μεταπτυχιακό ή δεύτερη ξένη γλώσσα ή διδακτορικο. Θεωρώ πως ήδη έχω υπέρ το δέον προσόντα και δε σκοπεύω όλη μου τη ζωή να σπουδάζω. Ο,τι μπορούσα να κάνω και ψυχικά και οικονομικά το εκανα και είμαι πλεον κλεισμένα 27 μην έχοντας ούτε πατίνι στην κατοχή μου.Δε με αφορά τόσο το αν θα ξαναμπώ σε σχολειο, με αφορά που ζω σε επαρχία και δεν μπορώ να βρω καμία αξιόλογη εργασία εκεί. Ο,τι έκανα τόσα χρόνια ήταν 5-6 ώρα με 300€. Το μόνο που θέλω είναι μια δουλειά με αξιοπρεπές ωράριο και μισθό. Σκέφτομαι όταν λήξει η σύμβαση μου να πάω Αθήνα και να ψάξω εκεί για δουλειά. Πιστεύετε θα βρω κάτι δεδομένου ότι δεν έχω κανεναν εκεί; Να αναφέρω πως στον τόπο μου έχω σχέση εδώ και δέκα χρόνια, όμως σκέφτομαι να χωρίσω εφόσον εκεί δε βλεπω καμία επαγγελματική διεξοδο. Δεν το θέλω ,αλλά δε βλέπω άλλη λυση.Οποία συμβουλή καλοδεχούμενη.