ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν ήμουν φοιτήτρια στο τρίτο έτος, ανακάλυψα τα social media. Αρχικά ξεκίνησα να τα χρησιμοποιώ για να ενημερώνομαι για τα εργαστήρια της σχολής, με τον καιρό όμως άρχισα να δημιουργώ φωτογραφικά αφιερώματα και να κλείνω κάποιες δουλειές ως φωτογράφος. Σπούδαζα και παράλληλα εξασκούσα την μεγάλη μου αγάπη. Γενικά είμαι άνθρωπος κοινωνικός, κάνω εύκολα γνωριμίες και παρέες και στο θέμα των σχέσεων δεν είχα δυσκολία στο να προσελκύσω άτομα του αντίθετου φύλου και να προχωρήσω σε σχέση (βοηθούσε σε ένα βαθμό και η όποια εμφάνιση). Ήμουν γενικά ''της σχέσης'', είχα βγει από μια σχέση 2 χρόνων και με ενδιέφερε να προχωρήσω τη ζωή μου. Ο λογαριασμός μου στα social media είχε ξεκινήσει να γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλής, με αποτέλεσμα να γνωρίζω πλέον και νέο κόσμο από την πόλη μου όπου υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχαμε γνωριστεί. Και κάπου εκεί ξεκίνησα να δέχομαι και ευγενικό φλερτ από ορισμένα άτομα. Αλλά ένας συγκεκριμένος έδειχνε να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να γνωριστούμε. Είχαμε κοινούς γνωστούς, ήμασταν από το ίδιο μέρος, το πρότεινε 3 φορές και αφού τις δύο πρώτες τον απέρριψα, την τρίτη δέχτηκα. Και με εξέπληξε ευχάριστα. Με εκείνον τον άνθρωπο μετά από 3-4 ραντεβού ήμασταν πλέον μαζί. Κράτησε 4 μήνες, και υπήρξε ιδιαίτερη καψούρα ανάμεσα μας. Χωρίσαμε χωρίς ιδιαίτερο λόγο, με δική του πρωτοβουλία, αλλά εξακολούθησε για 3 χρόνια να επιχειρεί να τα ξαναβρούμε, χωρίς αποτέλεσμα όμως. Ενώ ταυτόχρονα γνώριζα κόσμο στις εξόδους μου και σε κοινές παρέες, μετά από καιρό, έλαβα ένα μήνυμα στο προφίλ μου από έναν αρκετά μεγαλύτερο μου άνδρα, τον οποίο είχα ''φίλο'' στο λογαριασμό μου για τις πολιτικές απόψεις που εξέφραζε σε διάφορες συζητήσεις. Ξεκινήσαμε να μιλάμε, και ο τύπος μιλούσε απόλυτα εγκεφαλικά μέσα μου. Ήταν σαν να φλερτάρει με το μυαλό μου, κάτι που μου δημιουργούσε ιδιαίτερη αίσθηση. Μετά από δύο μήνες συζητήσεων, μου πρότεινε να βγούμε να τα πούμε κι από κοντά. Κι έτσι γνώρισα έναν άνθρωπο που υπήρξε μεγάλο μου πάθος στην τότε ζωή μου. Μείναμε μαζί 6 μήνες, και μετά το διαλύσαμε με άσχημο τρόπο εκ μέρους του: μια μέρα απλά εξαφανίστηκε. Επανήλθε με...μήνυμα μετά από 3 χρόνια ρωτώντας με τι κάνω και αν είμαι καλά. Φυσικά και τον είχα ξεπεράσει (με λίγη δυσκολία...αλλά το κατάφερα), και δεν του απάντησα ποτέ. Στο ενδιάμεσο μέσω social γνώρισα και έναν τύπο που εργαζόταν στο χώρο της ανδρικής μόδας και θα ερχόταν στην πόλη μου για μια φωτογράφηση όπου θα συμμετείχα κι εγώ. Η συγκεκριμένη περίπτωση γνωριμίας εξελίχθηκε απλά σε μια πολύ ωραία νύχτα όπου περάσαμε πολύ ωραία και οι δύο, χωρίς κάποια συνέχεια εκ μέρους μου όμως. Η εμπειρία μου είχε αποδείξει ότι τέτοιου είδους γνωριμίες δεν οδηγούν σε κάτι που διαρκεί. Και απέκλεισα κάθε ενδεχόμενο εξέλιξης, ενώ υπήρξε ενδιαφέρον και για συνέχεια. Ταυτόχρονα γνώριζα κόσμο, αλλά δεν ήμουν σε διάθεση για να σχετιστώ ξανά με κάποιον. Σιγά σιγά άρχισα να χρησιμοποιώ όλο και λιγότερο το λογαριασμό μου, ή ανέβαζα πράγματα καθαρά για τη δουλειά μου. Ώσπου, μια μέρα, σχολίασα μια επαγγελματική φωτογραφία ενός γνωστού και μου στέλνει μήνυμα κάποιος, όπου με πολύ ευγενικό τρόπο με ρωτούσε πληροφορίες για τη δουλειά μου. Δεν τον ήξερα, αλλά βλέποντας πως διατηρούσε ένα προφίλ επαγγελματικό και σοβαρό λόγω της δουλειάς του, απάντησα εξίσου τυπικά και ευγενικά. Η μία κουβέντα έφερε την άλλη, ήταν φίλος μιας ξαδέρφης μου, κανονίσαμε να βγούμε όλοι μαζί...Και κάπως έτσι γνώρισα τον άντρα μου. Όπου συναντηθήκαμε πρώτη φορά μη έχοντας στο νου πως πρόκειται για κάτι πέραν του φιλικού. Η επαφή μας από κοντά, ο τρόπος που αλληλεπιδρούσαμε όμως, έφεραν το πρώτο ραντεβού, το δεύτερο, το τρίτο, και πάει λέγοντας. Έχω πλέον κλείσει το προφίλ μου εδώ και πολλά χρόνια, από προσωπική μου επιλογή. Σαν συμπέρασμα, το να γνωρίσεις ανθρώπους από το διαδίκτυο είναι ένα ρίσκο. Το να πάει καλά, είναι πιθανό. Το να διαρκέσει όμως... είναι σπάνιο. Και θεωρώ πως πλέον είναι έως και επικίνδυνο. Ας λάβουμε υπόψη ότι αυτά που αναφέρω συνέβησαν στις αρχές της άνθησης των social, πριν αρκετά χρόνια. Τότε που δεν μεσουρανούσαν selfies και φίλτρα. Συνεπώς, δεν θα συνιστούσα να εμπιστευτεί κάποιος το διαδίκτυο για γνωριμίες, παρά μόνο σε περιπτώσεις όπου υπάρχει έστω ένας κοινός γνωστός. Κι εκεί πάλι με προσοχή.