ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο ψαράδικο που ψωνίζω, εκτός από τον ιδιοκτήτη που εξυπηρετεί τους πελάτες, μέσα είναι ένας νεαρός που καθαρίζει τα ψάρια. Μελαμψός πολύ, δεν ξέρω ποιας εθνικότητας - συγυρισμένος και χαμογελαστός.Ο κόσμος που μπαινοβγαίνει συνήθως τον προσπερνάει, σα σκαμπό. Όλοι μιλούν στον ψαρά. Εγώ του χαμογελάω και τον χαιρετάω με το μικρό του, ξέρω τον λένε Γιάννη.Χθες λοιπόν, περιμένοντας να καθαριστούν τα ψάρια μου, μπαίνει ένας κύριος γύρω στα 80, λέει τι θέλει και περιμένει όρθιος δίπλα μου τη σειρά του. Γυρνάει λοιπόν στον Γιάννη : Γιάννη, τι κάνεις αγόρι μου? Είσαι καλά? Κάτι μέρες δεν σε έχω δει. Ο νεαρός μάλλον αιφνιδιασμένος από τις πολλές κουβέντες που του είπαν, μουρμούρισε ντροπαλά ότι ήταν λίγο άρρωστος." Α, να προσέχεις! Είναι εποχή ιώσεων κι εσύ εδώ είσαι μές στην υγρασία και το κρύο. Έτσι αγόρι μου? Μπράβο!"Παιδιά, συγκινήθηκα. Τι άνθρωπος, τι κύριος, και βλέπεις κάτι άλλα τσόκαρα και απαξιούν και να χαιρετήσουν τους ανθρώπους που δουλεύουν για αυτούς!Για αυτόν, αυτή η ευγένεια είναι σίγουρα αυτονόητη συμπεριφορά.Μακάρι να ήταν έτσι για όλους!