ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Eφοσον θα μπορουσε στο καταστημα να αναγνωριστει ο κατοχος του 50ευρου μεσω καμερας, θεωρω το πιο τιμιο θα ηταν να πας στην διευθυνση και να τους το δηλωσεις.Ελπιζω και γω να μην τα χασε καποιος που τα χει πραγματικα αναγκη.

troufaki +1

Θα ξεκαθαρίσω αρχικά οτι εφόσον βρούμε οτιδήποτε και ο κάτοχός του μπορεί να ταυτοποιηθεί εύκολα ή δύσκολα, είμαστε υποχρεωμένοι και χωρίς δεύτερη σκέψη να το επιστρέψουμε. Οποιαδήποτε και αν είναι η αξία του.Ας δούμε τώρα τα δεδομένα της συγκεκριμένης περίπτωσης.1) Ο κάτοχος του χαρτονομίσματος μπορεί να ήταν ήδη στο κατάστημα αλλά μπορεί και όχι. Άρα ήδη η πιθανότητα, να έπαιρνε πίσω τα χρήματα είναι μόλις 50%2) Εξετάζουμε και τις βασικότερες περιπτώσεις: α) Η κυρία δεν έπαιρνε το χαρτονόμισμα. Έστω οτι στο κατάστημα υπήρχαν κατ' ελάχιστο 40 πελάτες και 15 υπάλληλοι. Όλοι αυτοί εκφράζουν την πιθανότητα να κρατούσαν οι ίδιοι το χαρτονόμισμα και προστίθενται στην αρνητική πιθανότητα. Έστω οτι αφαιρούμε και ένα 10% από αυτούς (που είναι πάρα πολύ μεγάλο ποσοστό) υποθέτωντας ότι θα το επέστρεφαν. Για να είμαστε πιο αντικειμενικοί.β) Η κυρία έδινε το χαρτονόμισμα στο κατάστημα. Αν πάντα ο κάτοχός του ήταν μέσα, η κυρία θα μπορούσε να είχε περάσει από ταμείο πριν από τον κάτοχό του και όταν ο κάτοχός του ανακάλυπτε ότι του έλειπε το χαρτονόμισμα, το κατάστημα να έκανε το κορόιδο. Υπάρχουν 4 βασικά σενάρια και εδώ, τα τρία αρνητικά.γ) Έστω οτι η κυρία έδινε το χαρτονόμισμα στο κατάστημα και το κατάστημα ήθελε να το δώσει. Έστω επίσης οτι ο κάτοχός του ήταν μέσα και έλεγε στο ταμείο ότι έχασε 50 ευρώ. Υπάρχουν εδώ 3 σενάρια βασικά. Ας υποθέσουμε οτι επικρατεί το σενάριο που ενημερώνεται ο κάτοχος οτι βρέθηκαν 50 ευρώ. Το ποιο πιθανό θα ήταν οτι όλοι οι γύρω και όσοι το άκουγαν να ...ανακάλυπταν οτι έχασαν 50 ευρώ. Όλοι αυτοί αθροίζονται ως αρνητική πιθανότητα. Φυσικά στη συνέχεια καλείται η αστυνομία με πολλά πάλι ενδεχόμενα.Μένοντας λοιπόν σε αυτά τα δεδομένα και θεωρώντας όλα τα ενδεχόμενα ισοπίθανα (που δεν είναι), θεωρώντας επίσης οτι υπάρχουν μόνο αυτά τα βασικά ενδεχόμενα (που είναι πολλά περισσότερα εκ των οποίων σχεδόν όλα αρνητικά) και τέλος οτι υπήρχαν μόνο 55 άτομα συνολικά στο κατάστημα, για να απλοποιήσουμε τις πράξεις και τους υπολογισμούς, η πιθανότητα που υπήρχε στη συγκεκριμένη περίπτωση, να επιστρέψει το χαρτονόμισμα στον πραγματικό του κάτοχο είναι 0,72%Στην καλύτερη περίπτωση φυσικά που στην πραγματικότητα είναι σαφώς χαμηλότερη.Πάμε να κρίνουμε τώρα την απόφαση της κυρίας. Βασική προυπόθεση όταν αποφασίζεις για οτιδήποτε έχει ρίσκο είναι οι πιθανότητες. Η κυρία λοιπόν θα έπρεπε να αποφασίσει να μην κρατήσει το χαρτονόμισμα, παίρνοντας το ρίσκο να το επιστρέψει (με δεδομένο οτι ο κάτοχος δεν μπορεί να ταυτοποιηθεί), με πιθανότητα 0,72% (στην καλύτερη περίπτωση) να επιστρέψει στον πραγματικό του κάτοχο.Ποιος θα έπαιρνε οποιαδήποτε απόφαση με ρίσκο, βασιζόμενος σε αυτή την πιθανότητα;!

Kρίμα γι' αυτόν που τα έχασε (καθώς ήταν και μεγάλο ποσό) αλλά κανείς δεν θα μπορούσε να αποδείξει ότι ήταν δικά του, παρεκτός κι αν τα έβλεπες την ώρα που έπεφταν από την τσέπη του. Ή αν τα έβρισκες μέσα στο πορτοφόλι. Ακόμα κι αν γύριζες όλο το σούπερ μάρκετ φωνάζοντας "ποιός έχασε ένα 50άρικο" ξέρεις πόσους πιθανούς μνηστήρες θα πετάγονταν; Ποιός όμως θα έλεγε την αλήθεια; Και πώς θα το καταλάβαινες;Και τώρα καταψηφίστε με. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς, τουλάχιστον με τον εαυτό μας...

Ουσιαστικά, τα έκλεψες δηλαδή.Στη θέση σου, θα πήγαινα στο γραφείο πληροφοριών του σούπερ μάρκετ, μην τυχόν και κάποιος το αναζήτησε. Παίζει και αυτός που το έχασε να ήταν ακόμη μέσα στο κατάστημα. Από την άλλη βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι, μεταξύ αυτών και εσύ, βάσει της αντίδρασής σου, που έχετε το σκεπτικό "καλύτερα να τα φάω εγώ που τα βρήκα, παρά οι υπάλληλοι του σούπερ μάρκετ ή προς Θεού, αυτός που τα έχασε".Εύγε! Να χαίρεσαι τα ψώνια σου και πάντα τέτοια!

ελπίζω να μην τα έκλαψε κανένας που τα είχε ανάγκη πραγματικά