ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τους τελευταιους 5 μηνες η ζωη μου εχει ερθει πανω κατω...ο πατερας μου διαγνωστηκε με μεταστατικο καρκινο σταδιου 4...κ η μητερα μου αρχη αλτζχαιμερ κ φυσικα καταθλιψη.προσπαθω να σκεφτομαι θετικα,οτι ο θανατος ειναι απλα το επομενο βημα της ζωης.προσπαθω κ το καταφερνω να μην με βλεπουν στεναχωρημενη.κ πολλες φορες αναρωτιεμαι...ποσο θα κρατησει,που θα φτασουν,τι θα γινει μετα κ ολα αυτα που θα με απασχολησουν μετα το θανατο.εχω αποδεχτει το γεγονος οτι καποιος απο τους 2 η' ισως κ οι 2 θα φυγει συντομα.απλα περιμενω κ χαμογελαω οσο μπορω γιατι αληθεια το χαμογελο αξιζει πιο πολυ απο το δακρυ τελικα