2.5.2019 | 17:19
Υπάρχει λύση;
Πως μπορεί κανείς να απαλλαχθεί από τα νεύρα, την οργή, την αγανάκτηση, το αίσθημα εκδίκησης που νιώθει για την οικογένεια του; Θα μπορέσω άραγε να κάνω ποτέ μια υγιή σχέση χωρίς να βγάλω μέσα σε αυτήν όλα τα ψυχολογικά που μου άφησαν οι δικοί μου; Η μητέρα μου ανέκαθεν ειχε φανερή αδυναμία στον αδερφό μου, γενικά αν και γυναίκα ήταν η προσωποποιηση του σεξισμου και του μισογυνισμου. Ο αδελφός μου απ την άλλη, το αιώνιο καλό παιδί, ενώ ήξερε ότι η μαμά ήταν άδικη και πόσο αδικημένη ένιωθα εγώ από τη συμπεριφορά της, δεν έκανε ποτέ και κάτι να βοηθήσει. Ενώ αναγνώριζε το λάθος απόψε επωφελούνταν από αυτό. Ο μπαμπάς απών μονίμως. Η αδερφή μου, να την έχει βάλει η μαμά μέσα στο βρακι της και να θεωρεί ότι εγώ είμαι υπερβολική. Κάθε φορά που γνωρίζω κάποιον είμαι σκληρή, απόλυτη. Είναι συνεχώς σε μια προσπάθεια να προστατέψω τον εαυτό μου μην τυχόν και αδικηθω. Θα μου φύγει ποτέ αυτό;
0