ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ένα θα σας πω. Μην πιστεύετε ποτέ ότι έχετε πάντα κάποιον δίπλα σας. Ακόμα και άτομα που δείχνουν πως θα έκαναν τα πάντα για εσάς (ακόμα και οικογένεια), στη πιο κρίσιμη στιγμή πάντα θα κάνουν ένα βήμα πίσω. Οπότε να μάθετε να αντιμετωπίζεται τις δυσκολίες ΜΟΝΟΙ σας. Σε αυτό τον κόσμο είμαστε μονάχοι, ακόμα και αν δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.Εγώ θα αναφερθώ σε κάτι απλό σήμερα, το οποίο έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει. Προφανώς και έχουν συμβεί τόσα και τόσα, αλλά δεν θέλω να βγει σεντόνι. Για αρχή να πω πως με την οικογένειά μου δεν έχω επαφές λόγω των πεποιθήσεων τους και ότι έχουν γίνει πολύ άσχημα πράγματα και τεράστιοι καυγάδες μεταξύ μας. Συγκεκριμένα έχω να τους μιλήσω 10 χρόνια, και είμαι 28 ετων. Με λένε Κωνσταντίνα και μένω μόνιμα στο εξωτερικό, αφού πάλεψα για να ξεφύγω από μια αρρωστημένη κατάσταση η οποία λεγόταν "οικογένεια". Τέλος πάντων. Λόγω του ότι δεν έχω κάποιον άλλον συγγενή πέρα μαμά και μπαμπά που δεν μιλάμε (τους άλλους συγγενείς έτυχε απλα να μη τους γνωρίσω ), μπορώ να πω πως είμαι μόνη γενικά. Κατάφερα και σπούδασα στην Ελλαδα, με τα χρήματα που μάζευα κάθε καλοκαίρι δουλεύοντας σεζόν. Πήρα το πτυχίο και έφυγα έξω. Λόγω της άσχημης οικογενειακής κατάστασης , δενομαι πολύ συχνά με τους κοντινούς μου φίλους. Πολύ παραπάνω απ' ότι πρέπει, καθώς ακόμα και τώρα δεν ξεχωρίζω τις προθέσεις που έχει ο κάθε άνθρωπος. Έχει τύχει να με εξαπατήσουν για χρήματα,πατώντας στην ευαίσθητη χορδή μου που λέγεται "συναισθήματα".Όπως είπα θα μιλήσω για την φιλία, σύμφωνα με τη δική μου οπτική γωνία. Στο εξωτερικό ήρθα να φτιάξω το μέλλον μου μαζί με μια πολύ καλή μου φιλη, (όπως νόμιζα) καθώς γνωριζόμασταν από το πανεπιστήμιο. Έως το πανεπιστήμιο είχα ακόμα μια πολύ καλή μου φίλη, η οποία πριν μπω στη σχολή, έμεινε έγκυος και αποφάσισε να κάνει οικογένεια και έτσι χωρίς να το καταλάβουμε δεν μιλάμε πλέον. Λοιπόν θα μείνω στο "μετά", δηλαδή στο εξωτερικό. Εγώ που λες, εμένα σε ένα μεγάλο σπίτι μαζί με άλλα 5 κορίτσια. Όλες από το ίδιο πανεπιστήμιο. Είπαμε να βρούμε τη τύχη μας στο εξωτερικό Στην αρχή ήταν όλα υπέροχα, τις ένιωθα σαν οικογένεια μου. Λέγαμε τα πάντα και η όλη εμπειρία ήταν φανταστική ( το ότι εμένα στο εξωτερικό μαζί με φίλες δλδ). Μετά από 3 μήνες περίπου, εμφανίστηκαν κάποια κουτσομπολιά που δεν μου άρεσαν καθόλου. (Να σημειωθεί πως από τις 5 κοπέλες, μόνο με την μια έλεγα τα πάντα. Δηλαδή ήταν πιο κοντά μου, καθώς ο χαρακτήρας μας είναι ίδιος.)Συγκεκριμένα, μια κοπέλα άρχισε να σχολιάζει την καλή οικογενειακή μου κατάσταση, χωρίς λόγο. Δεν έλεγε καθόλου καλά λόγια πίσω από την πλάτη μου, και ταυτόχρονα μπροστά μου, η γλώσσα της έσταζε μέλι. Καταλαβαίνεις τι άνθρωπος είναι δηλαδή. Οπότε την πήρα χαμπάρι και εσκεμμένα άρχισα να απομακρύνομαι από αυτή. Το θέμα είναι πως αυτή το κατάλαβε, και επίσης εσκεμμένα άρχισε να με θάβει όλο και περισσότερο (!!!!). Προφανώς όλο αυτό ήταν περίεργο καθώς τα λεγόμενα της με έκαναν έναν πολύ μισητό άτομο.. οι άλλες δεν το πήραν νωρίς πρέφα, και απλά έως τότε αγνοούσαν τα κουτσομπολιά καθώς πίστευαν πως ήταν από ζήλια. Δεν ξέρω τι άλλαξε, και από τη μια στιγμή στην άλλη τις έκανες όλες ίδιες με αυτή, και απομακρύνθηκαν από μένα. Δεν με καλούσαν να βγω μαζί τους, δεν μαγείρευαν για όλους όπως παλιά, πάρα μόνο ατομικά και έβγαιναν κρυφά από μένα (όχι όλες παρεπιπτόντως). Το ζόρι της υπόθεσης.Η καλύτερη μου φίλη από αυτές τις 5, την κατάλαβε την άλλη και ανεπίσημα, πήρε το μέρος μου, δηλαδή απομακρύνθηκε από τις άλλες και έκανε μόνο με εμένα παρέα. Φαινόταν γενικά πως η συγκατοίκηση θα τελείωνε από την όλη κατασταση που επικρατούσε στο σπίτι. Το κακό είναι πως όλες μας κάνουμε την ίδια δουλειά, αλλά δεν δουλεύουμε στο ίδιο κτίριο. Μόνο εκείνη η κοπέλα που έβαλε λόγια σε όλους , δουλεύει στο ίδιο κτίριο με την "καλή" μου φίλη. Οπότε θέλοντας και μη, βλέπονται συχνά. Αυτό που με εκνευρίζει είναι πως η άλλη πέταξε μια σποντα περί σπιτιού και συγκατοίκησης και η φίλη μου δεν με υπερασπίστηκε ( ενώ όταν βρισκόμαστε σε ξεχωριστό δωμάτιο από τις άλλες πάντα λέει πως έχω δίκιο, ενώ μπροστά τους Μούγκα!!! Αυτό έκανε την κατάσταση ξεκάθαρη, αφού φάνηκα εγώ η Κάκια και η στρίγγλα, ενώ η φίλη μου φαίνεται η ουδέτερη και αυτή που δεν έχει κανένα πρόβλημα με κανέναν, ενώ στην ουσία άλλα λέει.... Της έχω πει ότι αυτό είναι πολύ άσχημο, και ότι δεν γίνεται από τη μια να λέει πως έχω δίκιο, και από την άλλη να μην μιλάει οπότε πρέπει!!!!Εγώ αγανακτισει τόσο πολύ, που πλέον κόβω βόλτες έξω μόνη, μέχρι να έρθει η ώρα να κοιμηθώ για να μην πετύχω το βράδυ τους αχωνευτους. Ευτυχώς έχουμε ξεχωριστά δωμάτια, και χρειάζεται να συναντηθούμε μόνο στη κουζίνα η οποία είναι κοινή. Εννοείτε πως θα βρω σπιτι μόνη, ακόμα και αν περνάω τον μήνα κουτσά στραβά, λόγω των υψηλών ενοικίων εδώ έξω. Το συμβόλαιο του σπιτιού λήγει σε 5 μήνες, και έχω ήδη προπληρώσει, αλλιώς θα είχα γίνει Λούις από νωρίς.... Η ψυχική μου υγεία δεν είναι και στα καλύτερα της, και γενικά σκατα. Αυτά ήθελα να πω.... πάω να μιλήσω με τον εαυτό μου τώρα, καθώς αυτόν έχω μόνο, σε αυτή την αναθεματισμενη ζωή.. Συγνώμη αν κούρασα. Τσάο.