ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιας και πλησιάζουν οι σχολικές εξετάσεις θα ήθελα να γράψω για μια προσωπική μου εμπειρία, η οποία ελπιζω ν βοηθήσει κάποιους γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους στο διάβασμα να δουν τα πράγματα από μια άλλη οπτική γωνία. Πάντα ήμουν μια πολύ καλή μαθήτρια , διάβαζα πάρα πολύ και... είχα μια μητέρα που με πίεζε να είμαι τέλεια. Το 19 δεν ήταν αρκετό εφόσον υπήρχε το 20. Σιγά σιγά από την τρίτη Γυμνασίου και μέχρι πρόσφατα που είμαι 23 άρχισα να εμφανίζω κρίσεις πανικού, φοβίες, αρνητικές εμμονές σκέψεις και άλλα συμπτώματα αγχωδους διαταραχής. Μου πήρε πολύ καιρό ψυχοθεραπείας και δουλειας με τον εαυτό μου για να καταλάβω ότι για όλο αυτό το άγχος ευθυνόταν η πίεση που δέχτηκα συστηματικά σε όλη μου την παιδική ηλικία. Εκτός από αυτό,σιχαθηκα τόσο πολύ την οποιαδήποτε είδους πίεση και έλεγχο που παρά το γεγονος ότι ήμουν μια καλή μαθήτρια που μου άρεσε να γράφω ποιήματα, έπαιζα πιάνο και ήθελα να γίνω γιατρός, τώρα έχω γίνει μια φοιτήτρια ιατρικής μέτρια που ζοριζεται να διαβάζει και βαριέται απίστευτα όλες τις δραστηριότητες που έχουν σχέση με μάθηση. ελπίζω κάποτε να το ξεπεράσω και να βρω τα κίνητρα μου. Πάνω απ' όλα ελπίζω όμως όταν γίνω μητέρα να μην στερήσω απ' τα παιδιά μου την παιδική του ηλικία για μερικους επαίνους παραπάνω και να μην τα τραυματισω ανεπανόρθωτα κάνοντας τα να νιώθουν σαν επένδυση, σαν άλογα κούρσας, σαν μεσηλικοι επιχειρηματίες...