ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι μια εσωστρεφης και κλειστη θα ελεγα κοπελα οπου δεν εχει πολλες φιλιες και δε μου αρεσει να βγαινω πχ για καφε , λογω του οτι νιωθω αβολα με πολυ κοσμο, παρολα αυτα εχω λιγους φιλους και γενικα πιστευα πως ολα ηταν καλα, ολο τον χειμωνα εκανα παρεα με 2 κοπελες οπου την μια την ξερω απο το δημοτικο την αλλη απο το γυμνασιο και γενικα μεταξυ τους αποτι ηξερα δεν συμπαθιουνται αλλα επειδη ημουν εγω ξεκινησαμε να κανουμε και οι 3 πολυ παρεα ολη μερα μαζι κλπ κλπ, παντου μαζι αλλα το θεμα ειναι οτι εγω τα βραδια δεν ηθελα να βγαινω, (αν και εβγαινα μερικες φορες για να μην φαινομαι περιεργη) γιατι οπως προειπα ενιωθα αβολα στον κοσμο με αποτελεσμα να βγαινουν μονες τους και οκευ το καταλαβαινω αφου μου ελεγαν και εγω δεν ηθελα, αλλα πλεον πιστευω με εχουν ξεχασει τελειως, πλεον ουτε καν μου προτεινουν να βγουμε και βγαινουν μονες τους,(και τα μαθαινω απο τριτους) η μιλανε για το που θα πανε μετα ενω ειμαστε μαζι και σε γενικες βασεις με κανουν να νιωθω ασχημα, και αρκετες φορες τους εχω μιλησει για το προβλημα που εχω οταν ειμαι με πολυ κοσμο και πιστευα οτι με καταλαβαινουν και οτι ειναι κατανοητο. πιστευετε πρεπει να τους μιλησω για αυτο, οτι με πειραζει που βγαινουν χωρις να μου προτεινουν ενω υποτιθεται ειμασταν μαζι σε ολα; -εστω στα περισσοτερα. αλλα το θεμα ειναι οτι δεν θελω να φανω περιεργη γιατι ηδη εχω τον "τιτλο" της περιεργης