ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ως τώρα στη δικη μου ζωη τουλάχιστον. Μακαρι να ήμουν από εκείνους τους ανθρώπους με τους πολλούς ανθρώπους γυρω τους. Όμως πάντα κατι συμβαίνει και τελικα καταλαβαινεις οτι ακομη και αν εσυ ησουν εκει εδωσες απο το χρονο σου την ψυχικη σου ηρεμια θυμηθηκες και τα καλα και τα ασχημα και επικοινωνησες και σταθηκες εκει βραχος, δε σημαινει οτι και εκεινοι θα κανουν το ιδιο για εσένα. Απλα οπως και να το κανουμε ειναι δύσκολο να μη νιωθεις μ@@ας και να μη στεναχωρηθεις και να μη πληγωθεις.Μιλαω για τρεις καλες μου φίλες ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Εγω λογω της οικονομικής κρίσης και για να σταθω στα ποδια μου και να μην τρεφομαι απο τους γονειε μου σηκωθηκα και έφυγα απο τον τοπο μου για να ζησω και να δουλέψω στη Κρητη εκει οταν πηγα πάντα τις έπαιρνα, ρωτουσα νεα τους τις καλεσα τις φιλοξένησα τις εκανα τραπεζια ενω εγω δουλευα εκεινες γυριζαν το νησι και οταν ερχόντουσαν τα έβρισκαν ολα στρωμενα. Επειτα στα γενέθλιά στις γιορτές τους παντα ακομη και αν δεν ήμουν εκει έπαιρνα τηλέφωνα και έστελνα δωρα. Οταν ήταν να παντρευτεί ο αδερφος των 2 δεν μπορούσα να ειμαι εκει, δουλευα και δε γινοταν να παρω αδεια και επισης ο γαμος δεν γινοταν καν στη γενετηρα μας αλλα σε αλλο μερος οπότε θα επρεπε περα απο τα οδοιπορικα έξοδα (που ήταν πολλα περισσότερα για μένα απο οτι για άλλους φίλους καθως βρισκομουν σε νησι) να πληρωσω και διαμονή γτ δεν την εξασφαλιζανε, παρόλα αυτα επαιρνα τηλέφωνα ευχηθηκα εκανα τις κινήσεις μου. Έπειτα ξαναμετακομισα αυτη τη φορα στην Αθηνα εφόσον βρηκα δουλειά και αρχισα να συζω με το φιλο μου. Τις καλεσα να κατεβουν εκατό φορές και δεν ηρθαν ουτε μια με πολλες δικαιολογιες οτι ειναι ακριβα τα εισητηρια ενω μες το χρονο πηγαν ταξιδια στο εξωτερικό τα οποια με ενημερωναν πάντα στο τελευταίο λεπτο αν θέλω να παω και εφοσον ειχαν κλείσει διαμονη και εισητηρια. Εγω παραλληλα συνεχιζα να φερομαι ομορφα να καλω να ενδιαφερομαι να στέλνω στα γενέθλια στις μετακομίσεις των σπιτιών τους να ειμαι εκει να βοηθαω. Να δίνω τοπο στην οργή και να αντιμετωπιζω με χιουμορ ολα τα υπολοιπα. Ηρθε η ωρα που η αδερφή μου παντρεύεται. Στον τόπο μας κιολας οχι καπου μακριά. Και τις καλω. Και λεω θα ειστε και στο γλεντι ετσι? Πρέπει να ενημερώσω για το κέντρο. Και μου απαντουν στη στεψη ναι στο κέντρο η αδερφή σου θα θέλει να εχει δικους της ανθρωπους. Και απαντω γλυκά, οτι ακριβώς επειδη ειστε δικοι μου ανθρωποι σας θέλουμε και θα ειμαι πολυ χαρούμενη να έρθετε. Μην εχετε τετοιους ενδοιασμους. Μαζι σας το είχα φανταστει το γλέντι. Και μου απαντουν θα έρθουμε μονο στη στεψη οκ. Οκ απαντω και γω. Για τις καλοκαιρινές διακοπές δε, μου το λενε τελευταία στιγμή οτι εχουν αποφασίσει και το μερος και τις ημερομηνίες και αμα θελω να παω. Δηλαδή εγω απλα να ακολουθω να μην εχω αποψη με λιγα λόγια.. Τώρα οσον αφορα το 3ήμερο του Αγίου Πνεύματος αποφάσισαν να πανε εκδρομη παλι ολα κανονισμενα και αν ήθελα να ακολουθησω. Εν τω μεταξύ εχουμε το γάμο και θα ανεβαινα ακριβως τωρα γτ τωρα βολεψε με τις αδειες στη δουλειά. Και η αδερφή μου οπως είναι φυσικό με θέλει διπλα της. Το εξηγησα και αυτο. Τελος τωρα που θα κατεβω πάλι Αθήνα είχαμε πει με το σύντροφό μου να κάνουμε ένα πάρτυ για το καλό που μένουμε μαζί και να καλεσουμε και τους δικούς μου φιλους απο Θεσσαλονίκη (η γενετηρα μου) και ειπαμε και ημερομηνίες και φυσικα να φιλοξενησουμε τα κορίτσια και η απάντηση που πηρα ηταν ειναι ακριβα τα εισητηρια δεν γίνεται...