ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου την ειπε ο 9 χρονος ανηψιος μου πριν κανα 20 ημερο.πανω σε μια συζητηση για την αμετακινητη κυριολεκτικα σταση του σε καποια ζητηματα μου ειπε το εξης, "οταν δεν με θελουν μια, δεν τους θελω δεκα". Το ειπε τοσο φυσιολογικα. Ηταν τοσο αυτονοητο που εμεινα να τον κοιταζω. Του απαντησα πως αν κ επρεπε να το ξερω ηδη, αυτη του την προταση θα την εχω κορωνα στο κεφαλι μου και θα την ακολουθω παντα. Αν και λιγο το διαστημα που το ακουσα, αποφασισα να την κανω πραξη. Τα πραγματα ειναι παρα πολυ απλα που καποιες φορες πρεπει να τα δεις μεσα απο τα παιδικα ματια για να παρεις μπρος. Δεν ξερω γιατι οσο μεγαλωνουμε ψαχνουμε δικαιολογιες, ή φρούδες ελπιδες πως οχι θα αλλαξουν και επιμενουμε σε τελειωμενες ή ασχημες καταστασεις. Κυνηγαμε ανθρωπους οταν ειναι φανερο κ μπροστα στα ματια μας πως ειμαστε ηλιθιοι. Τελειωσα αμεσα καταστασεις με το εναυσμα αυτης της τοσο φυσιολογικης προτασης. Στην ερωτηση του εαυτου μου "και τωρα; ειχες επενδυσει τοσα" απαντησα οκ, και οι επενδυτες ποτε χανουν περιουσιες πότε οχι. Δεν τρελαθηκε κανεις. Παμε παρακατω. Η ζωη εκει εξω οταν το αξιζεις, θα βρει τον τροπο να σε γιατρεψει. Και λες κ καποιος σηκωσε το μαγικο ραβδακι του και ξαφνικα σε πλησιαζουν ανθρωποι που σου λενε με τον τροπο τους "ειμαι εδω".Μια συμβουλη. Ποτέ,ποτέ μα ποτέ μην γυρνατε καπου που επρεπε να σας χασουν για να εκτιμησουν εσας,την παρουσια σας,το τι προσφερατε. Ποτέ. Παρτε ολο σας το πακετο και μοιραστειτε το με καποιον που θα εκτιμαει κ το ελαχιστο απο εσας. Καλο απογευμα.