ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το όνομα μου είναι Έλενα, και ξύπνοντας σήμερα το πρωί, διαπίστωσα ότι έγινε 18. What??Πέρασα δύσκολα εφηβικά χρόνια. Με νεύρα, κλάματα, άγχος, στρες, bullying, γονείς που δεν καταλάβαιναν την εφηβεία μου κτλ κτλ.Από τα 8 μου χρόνια, βιώνω bullying λόγω που οι γονείς μου είχαν χωρίσει. Δεν κατάλαβα ποτέ μου γιατί μερικά παιδιά, από τα 8 μου μέχρι και τα 15 μου,μου ασκούσαν bullying για αυτό τον λογο, αλλά αντιδρούσα και εγώ, πράγμα που αυτό έκανε πιο χαλαρά τα πράγματα.Φτάνοντας στην εφηβεία, κατάλαβα ότι πλέον αρχίζω και μεγαλώνω, και αυτό ήταν το χειρότερο πράγμα για εμένα. Δεν ήξερα πως θα πάρω την ζωή στα χέρια μου σε λίγα χρόνια, αλλά με την πάροδο του χρόνου άρχισα να το συνειδητοποιώ ότι έτσι είναι η ζωή. Έφτασα γυμνάσιο, και οι βαθμοί μου ήταν πολύ καλοί. 19.9 στην 1η Γυμνασίου και μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου δεν κατέβαινα κάτω από το 19... Φτάνοντας όμως στο Λύκειο, οι βαθμοί μου έπεσαν κάπως. Κατέβηκα στο 17.3 και στη 2α Λυκείου είχα κατέβει στο 16.7. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο το Λύκειο, αλλά και εγώ θεωρούσα τον εαυτό μου αδύναμο. Είχα κουραστεί τα 3 χρόνια στο γυμνάσιο να διαβάζω από το πρωί μέχρι το βράδυ, και έκανα την επανάσταση μου στο Λύκειο. Όταν έφτασα στην 3η Λυκείου, ξεκίνησα φροντιστήρια. Είπα ότι θα ρίξω γέρο διάβασμα και ότι θα ζήσω την φοιτητική ζωή. Έριξα γέρο διάβασμα από το πρωί μέχρι το βράδυ. 5 ώρες την εβδομάδα από την αρχή της χρονιάς, έκανα φροντιστήρια, αλλά δεν με ένοιαζε.. Είχα ένα στόχο και ήθελα να τον πετύχω. Φτάνοντας σιγά σιγά στης πανελλήνιες, το άγχος ήταν πάρα πολύ, αλλά παράλληλα ήμουν έτοιμη να γράψω. Είχα την στήριξη των γονιών μου, των καθηγητών, των φίλων μου, και πραγματικά όλο το άγχος που είχα μετατράπηκε σε μια ανακούφιση, και μια αισιοδοξία. Τα αποτελέσματα βγήκαν. Και γεμάτη αγωνία, και αισιοδοξία. Πήγα και είδα τα αποτελέσματα... 17.978 μόρια. Περασα ψυχολογία στην Αθήνα... Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη, ήταν η σχολή που ηθελα... Δεν υπαρχει καλυτετο πραγμα απο το να περασεις σε μια σχολη στην οποια αγαπας.Έκλαιγα όλη την ώρα. Πήρα τηλέφωνο τους γονείς μου, και τους είπα ένα μεγάλο ευχαριστώ που πίστεψαν σε εμένα και μαζί με αυτούς καταφέρνω τους στόχους μου. Θεωρώ ότι οι κόποι μου ανταμοιφθηκαν, και θεωρώ ικανό τον εαυτό μου πλέον για πάρα πολλά.. Πρώτη φορά πίστεψα στον εαυτό μου, και πλέον έχω πλήρης αυτοπεποίθηση.Να αγαπάς τον εαυτό σου,να πιστεύεις σε εσένα, να προσπαθεις για τον στόχο σου, και όλα θα πετύχουν.