ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποση υπομονή κ πόσα να αντέξεις ακόμα;Εχω τελειώσει τη σχολη μου εδω και τρία χρόνια. Δουλειές απο εδω απο εκεί. οχι στο αντικειμενο μου. Δεν μου ετυχε μεχρι στιγμής κάτι σταθερό. Αυτη τη στιγμη ειμαι εδώ και μήνες άνεργη παλι...Οικογενειακα ερχομαστε αρκετά δυσκολα κ οκ μενω μαζι τους αλλα δε μπορω να με συντηρουν 26 χρονων ειμαι πλεον. Κανω υπομονη δοκιμαζω νέες δουλειες οκΜε χρηματα οπως ξερουμε λιγα κ με εργασιακο περιβαλλον περιεργο κλπ. Περνάνε τα χρόνια και βλεπω μια σταθερότητα πανω μου ...καμια εξέλιξη.Ζωη δε κανω καμια τρανή. Πάντα πληρωνω τ εξοδα μου μονο κ βοηθάω στ σπιτι.Θελω να κανω πραγματα να προχωρησω αλλα λεφτα ηδη ειμαι πισω. Κατηγορώ τον εαυτο μου για τη δουλεια που δεν εχω. Αναρωτιεμαι συνεχεια τι φταιει και δεν εχω κι εγω μια σταθερη δουλεια εστω με λιγα. Αναρωτιέμαι αν ποτε κι εγω ασχοληθω με το πτυχίο μου εχω απογοητευτεί.Πόσα παιδια ειναι εξωτερικό άλλα εχουν βρει εργασία ακομα κ στ αντικείμενο τους. Άλλοι καθονται χρονια σε μια δουλειά και εγω κάποιους μηνες.. Κουράστηκα. Απο τη μία προσπαθω να μαθαίνω να εργαζομαι στις αντιξοότητες της δουλειας κι απ την αλλη θεωρω ειναι υπερβολικά κ καταπιεστηκα τ πραγματα εκει εξω κ εκμεταλλευση φυσικα π δν ανεχομαι.Γενικα, αναρωτιεμαι αν θα ερθει και για μενα ενα καλυτερο μελλον επιτελους...Προσπαθω γενικα να ξεχνιεμαι να ασχολουμαι κ με αλλα πραγματα αλλα για πόσο ακομα; μεγαλώνω...Συγνωμη για τη κειμεναρα...ηθελα να τα πω απλα...οποιαδηποτε γνωμη δεκτη. Θα ηθελα πολυ να μαθω πως ζειτε εσεις αν βρισκεστε σε παρομοια θεση με μενα!.