Με το Ρομάντσο στην Ομόνοια ο Βασίλης Χαραλαμπίδης έδωσε ξανά ζωή στο ταλαιπωρημένο κέντρο

Με το Ρομάντσο στην Ομόνοια ο Βασίλης Χαραλαμπίδης έδωσε ξανά ζωή στο ταλαιπωρημένο κέντρο Facebook Twitter
2

Στις αρχές της πρώτης δεκαετίας του νέου αιώνα ο Βασίλης Χαραλαμπίδης και οι συνεργάτες του μας σύστησαν με το πρώτο Βios της οδού Σαλαμίνος μια ολόκληρη και ξεχασμένη γειτονιά, τον Κεραμεικό. Και τώρα, στην καρδιά της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης μετά τον πόλεμο, μας... πετάνε στην καρδιά του πάλαι ποτέ πιο σκληρού γκέτο, της ευρύτερης Ομόνοιας, στο κτίριο που κάποτε υπήρξε έδρα των εκδοτικών επιχειρήσεων του Νίκου Θεοφανίδη και του πιο δημοφιλούς λαϊκού περιοδικού του 20ού αιώνα («Ρομάντσο»). Δεν αποκλείεται με αυτή την κάπως... απονενοημένη επιχειρηματική κίνηση (δεδομένων των συνθηκών) να βάζουν την υπογραφή τους, φαρδιά-πλατιά, στην αναγέννηση ακόμα μιας «σκοτεινής» και «αφιλόξενης» περιοχής του αθηναϊκού κέντρου.

Το Ρομάντσο, η ιδέα μιας «καλλιτεχνικής/δημιουργικής» θερμοκοιτίδας συγκεκριμένα, υπήρχε στο μυαλό τους εδώ και αρκετό καιρό, αλλά ο καταλύτης για την υλοποίησή της ήταν η «επέτειος» των 10 χρόνων του Βios. Αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να καταφύγουν σε έναν ακόμη κύκλο εκδηλώσεων, κι έτσι ξεκίνησε ένα τεράστιο κυνήγι του κτιρίου που θα στέγαζε την πρώτη ανάλογη θερμοκοιτίδα στην Ελλάδα.

Το κτίριο της οδού Αναξαγόρα ήταν ακριβώς αυτό που έψαχναν: ιδανικό σε μέγεθος για να στεγάσει μια πρώτη δοκιμή της συνθήκης της θερμοκοιτίδας και πολύ κοντά στην «επίσημη» έδρα τους, μόλις λίγα τετράγωνα από την Ομόνοια.

Με το Ρομάντσο στην Ομόνοια ο Βασίλης Χαραλαμπίδης έδωσε ξανά ζωή στο ταλαιπωρημένο κέντρο Facebook Twitter

Το Ρομάντσο δεν είναι ένα δεύτερο Βios, και αυτό δεν σταματάνε να το λένε διαρκώς. Μπορεί, μεν, να περιλαμβάνει ένα κομμάτι πολιτιστικού κέντρου στα πρότυπα του άλλου τους κτιρίου, αλλά η βασική του λειτουργία και ο πυρήνας δημιουργίας του είναι αυτός της θερμοκοιτίδας: έναντι ενός τιμήματος ανάμεσα στα 250 και τα 350 ευρώ νέοι δημιουργοί έχουν στη διάθεσή τους εξοπλισμό, υποδομές, έτοιμες «δημόσιες σχέσεις» και «επικοινωνία», εκθεσιακό χώρο, τεχνογνωσία made in Bios. Ο δεύτερος, ο τρίτος και ο τέταρτος όροφος έχουν επιμεριστεί σε ανεξάρτητους χώρους που διατίθενται στους ενοίκους του Ρομάντσο, οι οποίοι επιχειρούν να κάνουν τα πρώτα τους επαγγελματικά βήματα στην ελεύθερη αγορά. Σκοπός της ομάδας του Βios είναι να προσφέρει τις ιδανικές συνθήκες για να αναπτυχθούν και να επιτύχουν τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, παρέχοντάς τους αφενός τις υπηρεσίες που χρειάζονται και αφετέρου ένα περιβάλλον που ευνοεί τη δημιουργία σχέσεων μεταξύ των μελών, που θα οδηγήσουν σε νέου τύπου συνεργασίες και ανταλλαγές ιδεών. Το μπαρ στο ισόγειο, o μεγάλος εκθεσιακός χώρος του πρώτου και το club στο υπόγειο μας δίνουν μια πρώτη εικόνα της νέας Ομόνοιας.

Διάφορα
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια
Εύγε...ένας πραγματικός λόγος για να αγαπήσουμε την πόλη...Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλες πρωτοβουλίες ώστε η Ομόνοια να γίνει κέντρο ζωής και όχι παρακμής...