Μικρός πρίγκηπας! Ένα μοναδικό βιβλίο πραγματικό μάθημα για τη ζωή και τις ανθρώπινες σχέσεις.Κάποιες φράσεις από αυτό μείναν χαραγμένες στη μνήμη μου κι ας έχει περάσει αρκετός καιρός από την εποχή που το διάβασα. Κάποιες άλλες έπρεπε να τις θυμηθώ για να δω για μία ακόμα φορά πόσο επίκαιρο μπορεί να είναι κάτι που γράφτηκε κάποτε, στο σημερινό κόσμο.«Αυτό είναι το πιο δύσκολο απ’ όλα. Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου από το να κρίνεις τους άλλους. Αν καταφέρεις να κρίνεις τον εαυτό σου σωστά, τότε θα είσαι πραγματικά ένας σοφός άνθρωπος.»«Για μένα είσαι μόνο ένα μικρό αγόρι ίδιο με εκατό χιλιάδες άλλα μικρά αγόρια. Και δεν σε έχω ανάγκη. Ούτε εσύ με έχεις ανάγκη. Για σένα είμαι μόνο μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αλλά αν με εξημερώσεις θα έχει ανάγκη ο ένας τον άλλον. Θα είσαι το μόνο αγόρι στον κόσμο για μένα και θα είμαι η μόνη αλεπού στον κόσμο για σένα.»«Για τους ταξιδιώτες τα αστέρια είναι οδηγοί.Για οποιονδήποτε άλλο δεν είναι τίποτα, παρά μικροσκοπικά φώτα.»«Οι λέξεις είναι η πηγή των παρεξηγήσεων.»Είναι ο χρόνος που έχεις ξοδέψει για το τριαντάφυλλο σου είναι που κάνει το τριαντάφυλλο σου τόσο σημαντικό.«Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά … αλλά μόνο λίγοι από αυτούς το θυμούνται.»Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια. Όμως εσύ πρέπει να μην τη ξεχάσεις. Γίνεσαι υπεύθυνος για πάντα για αυτόν που έχεις εξημερώσει.«Ξέρω έναν πλανήτη που κατοικείται από έναν κύριο με κόκκινο πρόσωπο. Ποτέ του δεν μύρισε ένα λουλούδι. Ποτέ δεν κοίταξε ένα αστέρι, ο ίδιος ποτέ δεν αγάπησε κανέναν. Ποτέ δεν κάνει τίποτα, εκτός από το να προσθέτει αριθμούς. Και όλη την ημέρα, λέει ξανά και ξανά, ακριβώς όπως και εσείς, «είμαι ένας άνθρωπος σοβαρός! Είμαι ένας σοβαρός άνθρωπος!» Και φουσκώνει από υπερηφάνεια. Αλλά αυτός δεν είναι τελικά ένας άνθρωπος, είναι ένα μανιτάρι!»«Αυτό που κάνει την έρημο όμορφη», είπε ο μικρός πρίγκιπας, είναι ότι κάπου κρύβει ένα πηγάδι …»«Και τώρα εδώ είναι το μυστικό μου, ένα πολύ απλό μυστικό: Μόνο με την καρδιά είναι που μπορεί κανείς να δει σωστά. Αυτό που είναι σημαντικό είναι αόρατο στο μάτι.»
3.9.2019 | 20:56
Χαμένος παράδεισος
Η τακτική που διατρέχει την κοινωνία μας δλδ ότι πρέπει σώνει και καλά η ιδιωτική βούληση να είναι και δημόσια πρακτική είναι κουραστική γι αυτούς που έχουν μάθει να ζουν με κάποιους κανόνες στην ζωή τους. Όλο και περισσότεροι προσπαθούν να αυτοπροβληθούν μέσα από πράξεις που όχι μόνο δεν εγκωμιάζουν το ανθρώπινο είδος, αλλά καταδεικνύουν την αδυναμία του να διαχειριστεί καταστάσεις που ξεπερνούν τα στενά όρια του "εγώ". Πολύς λόγος γίνεται και για την ελληνική οικογένεια, που διαφημίζεται ως συμπαγής, αραγής, παραδοσιακό συν για την πατρίδα μας. Στην πράξη, το μόνο που έχει να επιδείξει είναι μια συνεχής υπερπροστασία προς τα νεαρά της μέλη, που οδηγεί αναπόφευκτα και στην γέννηση και συντήρηση νοσηρών συμπεριφορών. Στο εξωτερικό, που τόσο πολύ κατακρίνουν οι ιθαγενείς και παντός είδους ειδήμονες, οι υγιείς οικογένειες (γιατί υπάρχουν και εκεί αυτές που γεννούν παθογένειες) παράγουν για τις κοινωνίες τους άτομα που είναι έτοιμα να ενταχθούν και να προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο από πολύ νωρίς. Ίσως να είναι ένας από τους πολλούς λόγους που τα ελληνόπουλα που μεταναστεύουν εντάσσονται γρήγορα και ομαλά στις χώρες που εγκαθίστανται. Ίσως όχι μόνο τα καλύτερα μυαλά, αλλά και οι καλύτεροι χαρακτήρες να παίρνουν τελικά τον δρόμο της ξενιτιάς. Από την άλλη, είναι πολλά τα νεαρά άτομα που τα τελευταία χρόνια έχουν πέσει στην αγκαλιά της θρησκείας. Κι αυτή με την σειρά της, έχοντας ενθουσιάσει το κοινό με την φιλανθρωπία της, τα ντοπάρει με ενθουσιασμό για τον άσπιλο τρόπο ζωής που λανσάρει και τα ναρκώνει με την μορφίνη του καλύτερου κόσμου που τάχα μας περιμένει, όταν το βιολογικό μας ρολόι πάψει να λειτουργεί. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στο πέρασμα του χρόνου η θρησκεία υπήρξε το κατασταλτικό των εξεγερμένων παθών σε όλα τα πεδία. Κι ας μας γίνει μάθημα το γεγονός ότι οι αρχαίοι κατά τ άλλα πρόγονοι μας (αν έχουμε καμιά σχέση με αυτούς) έφτιαξαν έναν όχι καλύτερο αλλά έναν πρωτόγνωρο τόπο και τρόπο ζωής και διακυβέρνησης, σκεπτόμενοι το σήμερα και το αύριο του κόσμου που ζούσαν και όχι τους παράδεισους, για τους οποίους δεν ήταν καν σίγουροι ότι υπήρχαν.Πολλοί και πολλές από εσάς περιγράφωντας στις εξομολογήσεις τα βιώματα σας και τις εμπειρίες σας, αισθάνεστε εγκλωβισμένοι/ες σ αυτό το θολό τοπίο, όπου τα πάντα είναι ρευστά και περισσότερο απ όλα τα αισθήματα είναι ψεύτικα. Οι αξίες δεν λαμβάνονται υπόψη. Οι "βυσματίες" περνούν καλά. Τα διάφορα ινδάλματα κάνουν καριέρα κυρίως με τα σωματικά τους προσόντα, άσχετα αν "πειράζονται" με διάφορα προγράμματα "ενδυνάμωσης του ονείρου". Τα ντεσιμπέλ των διαφόρων μπαρς καλύπτουν πλήρως τις φωνές που αξίζει ν' ακουστούν. Το χιούμορ έχει αντικατασταθεί από την χυδαία πλάκα. Για διάβασμα, εκτός βέβαια από αυτό το αναγκαστικό της εξεταστικής, ούτε λόγος. Η τηλεόραση γεννάει σήμερα μάγειρες, εκεί που ανάτρεφε κάποτε γυμναστές. Και τα πόστα είναι πιασμένα εδώ και χρόνια από τον παππού, τον γιο και τον εγγονό.Όμως υπάρχει λύση; Αυτό μόνο ο καθένας και καθεμιά μπορεί να το απαντήσει. Τελικά η ζωή είναι κωμωδία για όποιον σκέφτεται και τραγωδία για όποιον την παίρνει στα σοβαρά.
4
