ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω τη δική μου ιστορία μιας και μια τρίτη γνώμη από έναν εξωτερικό κριτή θα ήταν χρήσιμη θαρρώ! Είμαι φοιτήτρια και κάποια στιγμή μου έκανε ιδιαίτερα ένα παιδί (έτσι γνωριστήκαμε κιόλας) το οποίο μου κέντρισε το ενδιαφέρον από την αρχή! Δεν είχε γίνει κάτι όσους μήνες γνωριζόμαστε, ωστόσο τις προάλλες τον πέτυχα έξω και με κοιτούσε με ένα βλέμμα και ένα χαμόγελο λες και ήμουν μοναδική... Το ίδιο βράδυ του έστειλα μήνυμα να έρθει εκεί που ήμουν με την παρέα μου (εδώ να σημειώσω ότι οι παρέες μας γνωρίζονται οπότε δεν ήταν άκυρο το μήνυμα) και μου απάντησε κατευθείαν στην αρχή έψηνε (και μάλιστα ήταν ιδιαίτερα θερμός μαζί μου φαινόταν να του αρεσει όλη αυτή η κατάσταση που είχε αρχίσει να συμβαίνει) αλλά επειδή ήταν έξω από το μεσημέρι μου έριξε ευγενικά άκυρο και μένουμε στο ότι θα μου στείλει για να κανονίσουμε και να "επανορθώσει". Μετά από τρεις μέρες (τον πετυχενουμε παλι έξω και πάλι με κοιτούσε με το ίδιο καθηλωτικο βλέμμα και μάλιστα όταν περνούσα ρίχνουν σύρμα οι φίλοι του και γυρνάει ολόκληρος για να με δει), αφού έχω πιστέψει ότι δε θα στείλει, μου απαντάει σε ένα στορι (είχα κάτσει μόνη μου στη θάλασσα και χαζευα κάτι το οποίο συνηθίζω γιατί με γαληνέυει) και εν τέλει έτσι απροσδόκητα βγαίνουμε ένα απροσδόκητο ραντεβού ( η ατάκα του ήταν σε δύο λεπτά είμαι εκεί, ενώ είχε πάει σπίτι και ξαναβγήκε για εμένα)... Αφού καθίσαμε ώρες πολλές στο λιμάνι να μιλαμε, μου λέει κάποια στιγμή να φύγουμε και ενώ περιμένω να γυρίσει ο καθένας σπίτι του αυτός με πήγε σε μια αγαπημένη του παραλία... Απίστευτες κινήσεις, το πιο όμορφο, απροσδόκητο και ρομαντικό ραντεβού που έχω βγει ποτέ! Να αναφέρω επίσης ότι πολλές φορές τον έπιανα με την άκρη του ματιού μου να με κοιτάει το γλυκά και θερμά που έλιωνα... Δεν έκανε κάποια κίνηση αλλά δε με ενόχλησε διότι ήταν η πρώτη φορά που ήμαστε έτσι αλλά όλα έδειχναν ότι τα συναισθήματα είναι αμοιβαία. Αφού με γυρίζει σπίτι μου στέλνει μήνυμα (εννοειται και οι δύο λέγαμε τι όμορφα περάσαμε και στο δρόμο της επιστροφής και στο μήνυμα αναφέρθηκε) και αφού μιλάμε λίγο κλείνει λέγοντας ότι δε χρειάζεται κάθε φορά να είναι απροσδόκητη (που θα βρισκόμαστε), εγώ συμφωνώ μαζί του και λέμε καληνύχτα... Έχουν περάσει πέντε μέρες και δεν έχει στείλει τίποτα ούτε έχει τύχει να τον δω και με έχει μπερδέψει άπειρα... Με έκανε να νιώσω τόσο έντονα και κάπως σαν να μου τα παίρνει πίσω με τη συμπεριφορά του... Δεν ξέρω αν έχω καταφέρει να σας περάσω όλη την ατμόσφαιρα που επικρατούσε πάντως ούτε χαζή είμαι για να τα παρεξηγησω όλα αυτά, ούτε όλοι οι υπόλοιποι που ξέρουν ακριβώς την ιστορία και τα μηνύματα... Λέω αν δε μου στείλει μέχρι τη Δευτέρα (που θα έχει περάσει μια εβδομάδα) να του στείλω να βρεθούμε και να του ανοίξω όλα μου τα χαρτιά (χωρίς να περιμένω κάποια ανταπόκριση, είναι πολύ συνειδητή με αυτές τις κινήσεις)... Λοιπόν ποια η γνώμη σας;