ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έφυγες πολύ νωρίς για να προλάβουμε να ζήσουμε όλα αυτά που έλεγες, όμως πολύ αργά ώστε να καταλάβω ότι εσύ ήσουν η μία. Ήταν όλα βγαλμένα από όνειρο. Όλα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Όλα. Έπρεπε να δεις πως χαμογελούσαν τα μάτια σου και η φωνή σου κάθε φορά που συναντιόμασταν. Και ξαφνικά έφυγες. Χωρίς μία προειδοποίηση, χωρίς αιτία, χωρίς δισταγμό. Κεραυνός εν αιθρία. Δεν ήταν μόνο η φυγή σου, ήταν και όλα αυτά που είπες, έκανες, έδειξες. Ήταν όλα αυτά τα απολύτως αμοιβαία, στο καλύτερο timing που θα μπορούσα να φανταστώ. Και ένα πρωί κατέβασες τους διακόπτες. Για πρώτη φορά ένιωσα "σπίτι μου", μαζί σου, και έκανες το αδιανόητο, το απίθανο, το τραγικό. Στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι εμφανίστηκες σαν άγγελος, μόνο που ήσουν του σκότους. Με απογείωσες μόνο και μόνο για να πέσω από πιο ψηλά, και να με τελειώσεις με βεβαιότητα. Παραλίγο να τα καταφέρεις, όμως είμαι ακόμη εδώ! Με ξεσκισμένη τη ψυχή, μαζεύω τα κομμάτια μου από την πτώση, προχωράω και θα τα καταφέρω. Σαν να μην μου έφταναν τα μαχαίρια που είχα στην πλάτη από όλα τα άλλα, μου κάρφωσες και ένα στην καρδιά. Τα ήξερες όλα και τα χρησιμοποίησες εναντίον μου. Είχες αυτό που ζητούσα και είχα αυτό που ήθελες. Και όμως…