ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω απίστευτα χαμένη. Εκεί που ήξερα ότι έχω έναν άνθρωπο να περάσουμε τη ζωή μας μαζί , να κάνουμε οικογένεια κτλ κτλ μετά από λίγο όλο αυτό χάνετε, χωρίζουμε μιλάμε παράλληλα, έχουμε βρεθεί κιολας μερικές φορές. Αλλά πραγμαρικα πως θα τον ξεπεράσω; Είναι για εμένα ένας άνθρωπος που σέβομαι και πραγματικά τον λατρεύω. Δυστυχώς όμως δεν τα βρήκαμε, και το κύριο κιόλας είναι ότι η απόσταση κιόλας δεν βοηθάει, εγώ είμαι από νησί, εκείνος από βόρεια Ελλάδα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η μοίρα μου είναι έτσι, ενώ τον θέλω να μην μπορώ να τον έχω. Να προσπαθώ κάθε μέρα να τον ξεπεράσω και να μην μπορώ, να βάζω με το μυαλό μου σκέψεις ότι είναι με άλλη και πραγματικά πληγώνομαι τόσο πολύ. Εκείνος ίσως μετά την τελευταία συνάντηση είπε τέλος, το καταλαβαίνω άλλωστε αφού ούτε καν με πήρε ένα τηλ να δει τι κάνω, μη με ρωτήσετε γιατί δεν πήρα εγώ, τον έχω πάρει αρκετές φορές και πραγματικά δεν θέλω να γίνομαι κουραστική η και να πιέζω καταστάσεις. Το ξέρω ότι και εκείνος με αγαπάει, το βλέπω, το νιώθω. Αλλά ίσως επειδή δεν έχει κάτι άλλο να έχω γίνει η δεδομένη του; Αισθάνομαι και λίγο ότι με εκμετάλλευση ας πούμε. Αλλά πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω, να προχωρήσω δεν μπορώ , δεν μου βγαίνει. Κάνω πράγματα για τον εαυτό μου και έχω γενικά όνειρα για το μέλλον, αλλά μου είναι τόσο δύσκολο στο γυρνάω σπίτι μου και να μην είναι εκεί, να τον βλέπω να γυρνάει απ' τη δουλειά κουρασμένος και να του προσφέρω ένα πιάτο φαγητό, να κοιμόμαστε τα βράδια μαζί αγκαλιά πιάνοντας μου το χέρι με εκείνα τα ζεστά του μεγάλα χέρια. Αυτό το όμορφο πρόσωπο, τα μάτια του, την αύρα του ΟΛΑ. Πως θα τα καταφέρω; Εχθές έκλαιγα καθώς είχα την μπλούζα του στα χέρια μου. Μόνο αυτό μου έμεινε. Ναι κλαψουριζω, και ναι υπάρχουν τόσα άλλα πράγματα για να στεναχωριέμαι, όπως οι πρόσφυγες, όπως αυτή η κοινωνία που ζω, όλα αυτά που γίνονται στο κόσμο ενάντια στους μικρότερους, στους φτωχούς, στα παιδιά, στη βια των γυναικών, στην εκμετάλλευση , υπάρχουν τόσα πολλά σοβαρά προβλήματα που ο καθένας βιώνει εκεί έξω. Κι όμως δεν μπορώ χωρίς εκείνον. Ναι το ξέρω θα ζήσω αλλά τώρα δεν μπορώ, πνίγομαι που δεν είναι δίπλα μου, αισθάνομαι κενή .... Μακάρι να υπήρχε αγάπη σε όλο τον κόσμο και σεβασμός, μακάρι.