Καλησπέρα. Έχω το ίδιο πρόβλημα με εσένα και ήμουν σε χειρότερη φάση μέχρι που μια μέρα είπα τι σκέφτομαι ;Από τότε προσπαθώ να γίνω αναίσθητος και το έχω καταφέρει σε αρκετά καλό βαθμό και έχω ηρεμήσει. Θα συμφωνήσω με τον maik να αρχίσεις κάποια δραστηριότητα να για γνωρίσεις κόσμο , αυτό θα κάνω και εγώ και ίσως προκύψουν φιλίες ή και σχέση από εκεί ποτέ δεν ξέρεις(αλλά μην το βάλεις σαν αυτοσκοπό γιατί δεν θα γίνει τίποτα). Απλά μην κάθεσαι όλη την ημέρα σπίτι και κλαις , δεν θα αλλάξει κάτι. Προσπάθησε.
19.10.2019 | 14:30
Κρίμα...
Είμαι ολομόναχος χωρίς φίλους, χωρίς κοπέλα και ζω μέσα στη μιζέρια δίχως ελπίδα για κάτι καλύτερο. Νιώθω πως η ζωή μου στα 26 δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα...Πως κατάντησα έτσι... Αλλά πράγματα είχα ονειρευτεί μικρός αλλά τελικά όλα αυτά ήταν μάταια... Εδώ και χρόνια απλά υπάρχω, δε ζω. Μαθήματα, καμία δουλειά περιστασιακά και από εκεί και πέρα πλήρης απομόνωση... Θέλω άτομα στη ζωη μου, αλλά σε αυτές τις ηλικίες και στο περιβάλλον που εγώ κινούμαι, όλοι έχουν τις ζωές τους στρωμενες και κάνεις δεν έχει χώρο για νέα άτομα...Και η ζωή προχωρά. Πότε θα φτάσω στα 60 και θα αναπολώ εκείνα που δεν εζησα.Το βράδυ Σαββάτου εκείνο που δε βγηκα, την κοπέλα που δεν προσέγγισα ενώ μου άρεσε, τη βόλτα που δεν έκανα ένα πρωί Κυριακής και πάει λέγοντας... Κρίμα. Έχω απελπιστεί ειλικρινά...
3
