Ο Κωνσταντίνος και ο Κίμωνας γυρνάνε από παραλία σε παραλία μαζί με μερικά ακόμη αγόρια και κορίτσια αλλά και τα σκυλιά τους, τον Μόγλη και τον Dude. Ταξιδεύουν, κάθονται για ώρες στη θάλασσα, τρώνε μαζί, παίζουν μουσική, ζουν για μέρες σε σπηλιές μέσα στη φύση, περιμένοντας το μεγάλο κύμα. Αυτή την εβδομάδα διοργανώνουν και το Surf-Art Festival, για να μοιραστούν με το κοινό την αγάπη τους για το συγκεκριμένο άθλημα αλλά και την κουλτούρα του.
Στην Ελλάδα βγάζει συνεχώς κύμα. Μπορείς εύκολα να βρεις τις κατάλληλες συνθήκες, αν διαβάσεις σωστά τον καιρό.
Αντίθετα με τη γενικότερη αντίληψη που κυριαρχεί, μου εξηγούν ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να κάνεις surf. Το καλοκαίρι, τα νησιά του Αιγαίου, κυρίως η Τήνος και η Ικαρία, γεμίζουν με σανίδες που κάθε χρόνο γίνονται περισσότερες, ενώ τον χειμώνα μεταφέρονται στη Βουλιαγμένη, στην Πελοπόννησο, στην Πάργα και στην Πρέβεζα.
«Στην Ελλάδα βγάζει συνεχώς κύμα. Μπορείς εύκολα να βρεις τις κατάλληλες συνθήκες, αν διαβάσεις σωστά τον καιρό. Πλέον έχουμε γνώση και ξέρουμε αρκετά σημεία όπου μπορείς να πας με τη σανίδα σου. Στην αρχή, δεν γνωρίζαμε την κατεύθυνση του κύματος, πώς "δουλεύει" κάθε παραλία και πώς μπορείς να προφυλαχτείς από τον αέρα. Ξοδεύαμε πολλές ώρες, προσπαθώντας να κάνουμε σερφ σε ακατάλληλες συνθήκες και μέρη...».
Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του '60 υπήρχαν κάποιοι που το αντιλήφθηκαν αυτό. Ο πρώτος καταγεγραμμένος surfer ήταν ο Κωστής Πικρός, που βρήκε τυχαία ένα αμερικανικό βιβλίο για surf και αποφάσισε να κατασκευάσει μόνος του μια σανίδα και να ασχοληθεί με το άθλημα. Αργότερα, το 1993, τρεις φίλοι από την Πρέβεζα, τα αδέρφια Γεραλάξη και ο Γιώργος Παπανδρέου προσπάθησαν να δαμάσουν τα κύματα με σανίδες του windsurf. Το 1998 έγιναν μερικά ακόμη βήματα, αλλά η σκηνή στην Ελλάδα ξεκινάει ουσιαστικά από το 2002-2003.
«Η πρώτη φορά που έκανα surf ήταν όταν πήγαινα Β' Δημοτικού. Έμενα στα Χανιά, φυσούσε πολύ και είχα στο μυαλό μου ότι αέρας ίσον κυματάκι. Πήρα τη σιδερώστρα της μάνας μου, έβγαλα τα μεταλλικά μέρη και δοκίμασα να ανέβω στην τάβλα, ενώ ο πατέρας μου έλεγε "Δεν σε σηκώνει αυτό το πράγμα!". Από τότε το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου...» λέει γελώντας ο Κωνσταντίνος, όταν τον ρωτάω πότε ξεκίνησε να ασχολείται με το άθλημα.
Στην Ελλάδα μπορείς να κάνεις μια καλή διαδρομή 10 δευτερολέπτων με ένα longboard. Το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα φαίνεται πάρα πολύ σύντομο, αλλά ακόμη και 2 δευτερόλεπτα πάνω στη σανίδα μπορεί να είναι «lifetime», όπως μου εξηγούν. «Την πρώτη φορά που έκανα surf σηκώθηκα για λιγότερο από 4 δευτερόλεπτα. Από μέσα μου πανηγύριζα και σκεφτόμουν πόσο εύκολα θα γίνω pro! Το ίδιο βράδυ είδα το βίντεο που διαρκούσε 3,5 δευτερόλεπτα και τότε συνειδητοποίησα πόση δουλειά χρειάζεται. Αλλά η αίσθηση είναι αυτό που μετράει. Αυτά τα 3 δευτερόλεπτα που σηκώθηκα πάνω στην σανίδα ήταν μαγικά» απαντάει ο Κωνσταντίνος όταν τους ρωτάω πότε κάποιος φτάνει στο επίπεδο που αρχίζει να το ευχαριστιέται. Ο Κίμωνας συμπληρώνει: «Από την πρώτη μέρα που θα σηκωθείς πάνω σε ένα κύμα, ή και μόνο που θα κάνεις paddling, που θα είσαι, δηλαδή, ξαπλωμένος στη σανίδα και θα προχωράς, νιώθεις ενθουσιασμό. Μπορείς να περάσεις καλά σε επίπεδο αρχαρίου, αλλά και σε πιο προχωρημένο, και μπορείς να κάνεις πολύ καλό surf, με όλη την γκάμα τον κυμάτων. Τρία μέτρα κύμα είναι αρκετά μεγάλο. Σκέψου έναν υδάτινο τοίχο τριών μέτρων να κινείται προς το μέρος σου! Και το κύμα που είναι μισό μέτρο, αν το διαβάσεις σωστά, το ευχαριστιέσαι – έχει να κάνει με το επίπεδό σου. Επιπλέον, τώρα πια υπάρχει γνώση, οπότε μπορείς να βρεις πιο εύκολα πολύ καλές συνθήκες – σε παγκόσμιο επίπεδο, εννοώ. Εντάξει, σίγουρα δεν γινόμαστε Χαβάη...».
Οι surfers γνωρίζονται μεταξύ τους, επικοινωνούν διαρκώς, μιλάνε για τον καιρό, ενημερώνονται από τα διάφορα sites και μετακινούνται από παραλία σε παραλία, ανάλογα με τον καιρό. «Για να πετύχεις το καλό κύμα, πρέπει να αφιερώσεις πάρα πολύ χρόνο στη θάλασσα, ώστε να βρεθούν οι ιδανικές συνθήκες. Πρέπει να είσαι "beach bum". Έχει τύχει όλη μέρα να μην έχει κύμα και ξαφνικά να βγάλει ένα μαγικό δίωρο. Δεν θα ήθελα να πηγαίνω αγχωμένος για surf. Μου αρέσει να έχω τον χρόνο μου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μπορεί να μη δουλεύω τόσο, να μην έχω οικονομική άνεση, αλλά έτσι νιώθω πλούσιος. Το surf ξεχωρίζει γιατί στηρίζεται σε συγκεκριμένη ιδεολογία, συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Προωθεί την οικολογία, ευαισθητοποιεί σε σχέση με τη φύση... Μέναμε σε σπηλιά για 2-3 μέρες, η ζωή μας ήταν στην παραλία. Και ενώ περιμέναμε το κύμα, γίνονταν πολλά πράγματα, παίζαμε μουσική, παιχνίδια, είχαμε ωραίες κουβέντες και, σίγουρα, ωραίες εικόνες. Αυτό που περιγράφω είναι μέρος αυτού που αγαπάμε. Πηγαίνουμε για surf, παίρνουμε μουσικά όργανα και κάνουμε το πάρτι μας...».
Το surf ξεχωρίζει γιατί στηρίζεται σε συγκεκριμένη ιδεολογία, συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Προωθεί την οικολογία, ευαισθητοποιεί σε σχέση με τη φύση...
«Αυτό θα κάνουμε και στην Αθήνα. Κάνουμε ένα πάρτι για την πάρτη μας! Διοργανώνουμε το Surf-Art Festival με την ομάδα του Senza. Απευθύνεται στον ευρύτερο κύκλο των board sports, τα διάφορα communities, τους surfers, skaters, snowboarders και σε όποιον άλλο θέλει να έρθει. Ξεκινάμε να κάνουμε το φεστιβάλ με μηδέν ευρώ, με τη βοήθεια των φίλων μας. Όλα έγιναν χάρη σ' αυτούς και τους χορηγούς μας και γι' αυτό θέλουμε πραγματικά να τους ευχαριστήσουμε».
Στο φεστιβάλ θα εκτίθενται κομμάτια γλυπτικής, πινάκες ζωγραφικής, σανίδες surf, φωτογραφίες και έργα από ανθρώπους που έχουν άμεση σχέση με το αντικείμενο. Παράλληλα, θα υπάρχει και ένα live workshop, κατά το οποίο αναγνωρισμένοι tattoo και graffiti καλλιτέχνες θα ζωγραφίσουν πάνω σε σανίδες surf. Θα γίνονται προβολές από surf video αλλά και συναυλίες με μπάντες όπως οι Βazooka, Imitate your Mother, Moan, Dirty Fuse, Friend of Gods, Social end Products και πολλά ακόμη συγκροτήματα.
Το Surf-Art Festival διοργανώνεται από τo Hellenic Surfing Community και τους Beachbums, σε συνεργασία με το Senza.
3/4-4/4, Βυρσοδεψείο, Ορφέως 174, Βοτανικός, 210 3453203
σχόλια