ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η βροχή με έκανε να σκέφτομαι ότι έκανα λάθος που κανόνισα να βγω μαζί του αντί να αξιοποιήσω τον χρόνο μου με παλιές σειρές μέσα στις φθαρμένες μου πιτζάμες. Για ώρα, καταντήσαμε να κάνουμε πεζοπορία σε ένα γεμάτο κέντρο και κύκλους μέχρι το κρύο να νικήσει κάθε επιλεκτικότητα. Όλα κυλούσαν προβλεπόμενα, συμπαθητικά, με κανονικούς ρυθμούς με την βεβαιότητα πως είμαστε δυο άνθρωποι ασύμβατοι ακόμη και στον γυρισμό, μέχρι να φιληθούμε σε μια βροχή που τα έκανε όλα πιο ενδιαφέροντα χωρίς όμως να δείχνει ότι θα υπάρξει έστω κάποιο αξιοσημείωτο μέλλον. Μήνες αργότερα η σκέψη του μου χαρίζει ένα γλυκό χαμόγελο. Δεν έχω μάλλον να σας πω μια καλή ιστορία, αλλά τελικά την ζω και σχεδόν δεν το πιστεύω. Από τα τόσο κλισέ που έχω ζήσει, αυτή που ο άλλος δεν σου γεμίζει το μάτι αλλά τελικά καταλήγει να σου γεμίζει την καρδιά είναι από τις καλύτερες που μου έλαχαν. Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί, ίσως ξεφτίσει,ίσως να του τελειώσει, ίσως με πιάσουν πάλι τα δικά μου που δεν αντέχω την ίδια μου την ύπαρξη. Μα, ίσως πάλι συνεχίσουμε ο ένας δίπλα στον άλλον να ζούμε όμορφες καθημερινές τετριμμένες στιγμές που τις απολαμβάνω με λίγο φόβο αλλά περισσότερο πάθος. Να είστε όλοι καλά.