ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο χωρισμός.Ξέρω ότι δεν φταίνε πάντα οι άλλοι και οι άλλες καταστάσεις αλλά οι αντιδράσεις μας σε αυτά..... Εγώ δεν είμαι ψυχραιμη και κουλ . Καθόλου.Τον θέλω πολύ όμως. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχαν στιγμές που τον βαριόμουν ναι. Υπήρχε μάλιστα και μια φορά που μου άρεσε άλλος αλλα δεν έκανα ποτέ κάτι μαζί του προφανώς. Υπήρχαν στιγμές που αναρωτιομουν πού πάμε; Όμως όλα τα θετικά ήταν πολλά πιο πολλά από τα αρνητικά.....τώρα χωρισαμε και είμαι μόνη.Πρέπει να αποδεσμεύθω και να απελευθερωθω αλλά τον αγαπάω όσο τίποτα. Και με αγαπάει και αυτός και του λείπω και βασανίζεται αλλά επέλεξε να κάνει αλλαγές στη ζωή του γιατί είχε πολλά προσωπικά βάσανα και ήθελε απλά να τα αφήσει όλα.Τον θέλω πολύ. Τι να κάνω; Και πως να το ξεπεράσω;