ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα είμαι απλή και περιεκτική. Πάω σε ένα γυμναστήριο εδώ και ένα χρόνο. Εκεί δουλεύει - κάποιες από τις μέρες της εβδομάδας- ένα παιδί. Τον είχα προσέξει εξ αρχής αλλά ως εκεί. Αργότερα άρχισε να μου κινει το ενδιαφέρον και του έριχνα κάνα βλέμμα που και που. Σταδιακά παρατηρούσα πως κι εκείνος με κοιτάει αλλά λέω θα είναι επειδή θα είδε ότι τον κοιτάω. Η αυτοπεποίθηση στα φουλ της. Εδώ και δύο τρεις εβδομάδες, όμως, με κοιτάει συνεχώς κι αν τον κοιτάξω κ εγώ κάθεται παγωμένος χωρίς να μπορεί να χαμογελάσει όπως όταν θα μπω στην είσοδο που ρίχνει το χαμόγελο του καλωσορίσματος, κλείσιμο ματιού όταν φεύγω. Επειδή είναι σφηνωμένος στην καρέκλα της ρεσεψιόν και δυσκολεύομαι να πάω να πιάσω κουβέντα ( δεν μιλάμε και την ίδια γλώσσα- μένω εξωτερικό) σκέφτομαι να του αφήσω ένα σημείωμα τυπου "μόνο θα κοιτιομαστε?" Έλα έλα πείτε!!!