ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από ανέκαθεν με στενοχωρουσε αφάνταστα το φαινόμενο του ηλικιακού ρατσισμού. Όταν είσαι στην εφηβεία κανείς δεν σου δίνει σημασία, ακόμα και αν ορισμένες από τις προτάσεις/απόψεις σου είναι λογικές και έξυπνες. Σου λένε "τι ξέρεις εσύ από την ζωή, είσαι πολύ μικρός ακόμα" (το οποίο έχει μια βάση γιατί ένας έφηβος είναι λογικό να μην έχει ακόμα πολλές εμπειρίες στην ζωή για να σχηματίσει μια ολοκληρωμένη άποψη για κάποιο θέμα), αλλά δεν σημαίνει ότι οι έφηβοι λένε πάντοτε βλακείες ή ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα κοινωνικά δίκτυα και τα ρούχα κλπ (καταλαβαίνετε το στερεότυπο).Όταν τελικά μεγαλώσεις ή τέλος πάντων φτάσεις σε ηλικία που να θεωρείσαι μεγάλος, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Περίπου από την ηλικία των 22-23 ο κοινωνικός σου περίγυρος αρχίζει να σου λέει "είσαι πολύ μεγάλος για να κάνεις αυτό ή το άλλο" (πχ για το τάδε κούρεμα) ή "στην ηλικία πρέπει να κάνεις αυτό ή το άλλο, να ντύνεσαι με αυτό τον τρόπο" ακόμα και όταν εσύ δεν προσβάλλεις και δεν ενοχλείς κανέναν με τις επιλογές σου. Και αν εσύ δεν ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες των άλλων ή παρεκκλίνεις από αυτές, θεωρείσαι loser (αποτυχημένος). Κυκλοφορούν ακόμα και βιβλία συμβουλών και οδηγοί με τίτλο "20 πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνεις πριν κλείσεις τα 20", "30 πράγματα που πρέπει κάνεις πριν κλείσεις τα 30", "Πως να κατακτήσεις τον κόσμο και να γίνεις διάσημος", τα οποία μόνο άγχος προκαλούν (νταξει και η γιαγιά μου μπορεί να μην πήρε Νόμπελ ή να έφτασε 70 χρονών για να πάει στο Παρίσι, αλλά μια χαρά χαρούμενη την βλέπω).Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστό ον, με ξεχωριστή προσωπικότητα και πορεία (μόνο η αρχή και το τέλος είναι κοινά σε όλους) και καλό είναι να σεβόμαστε και να δεχόμαστε τον άλλον όπως είναι, ακόμα και αν δεν συμφωνούμε με τις επιλογές του, εφόσον αυτός είναι ευτυχισμένος). Μακάρι κάποτε οι άνθρωποι να σταματήσουν να κρίνουν τους άλλους βάσει της ηλικίας, της εξωτερικής τους εμφάνισης, της εθνικότητας, θρησκείας του.. Το μέσα είναι αυτό που μετράειΣυγγνώμη αν σας κούρασα με τις βλακείες μου, ένιωσα την ανάγκη να εξομολογηθώ κάποιες σκέψεις μου που κατέπνιγα καιρό