Η δεύτερη εξομολόγηση για κατσαρίδα Μάρτιο μήνα. Μέχρι το καλοκαίρι πόσες ακόμα;
6.3.2020 | 20:31
Κατσαρίδα
Και επιστρέφω από την δουλειά στις 12 η ώρα τη νύχτα. Πάω στο δωμάτιο... νααα και η κατσαρίδα. Με πιάνει ένα μικρό σοκ. Βρε βρε βρε, καλώς την, από που ξεφύτρωσες εσύ; δεν μου απάντησε. Από τον πανικό μου, πάω να την πατήσω και μου ξεφεύγει η άτιμη. Χώνεται κάτω από το κρεβάτι. Άντε να την πιάσω τώρα. Κουρασμένη από την δουλειά, δεν είχα όρεξη για κυνήγι. Ήθελα να τσιμπήσω κάτι να φάω, να χαζέψω λίγο στην τηλεόραση και να πέσω για ύπνο. Αντ' αυτού, σκεφτόμουν τρόπους να εξουδετερώσω την απρόσκλητη επισκέπτρια μου. Σηκώνω το κρεβάτι σιγά σιγά, να μην την τρομάξω. Πλέον έχω πεντακάθαρο στόχο. Την κοιτάζω , με κοιτάζει. Ακίνητη εγώ , ακίνητη και εκείνη. Θα σε λιώσω της λέω. Δεν θα με διώξεις εσύ από το δωμάτιο μου. Έπαιρνα διάφορες κλίσεις για να δω από ποια πλευρά είναι καλύτερα ώστε να την αφανίσω. Μέχρι που βρήκα την κατάλληλη. Κρατάω ήδη την παντόφλα στο χέρι. Τώρα θα δεις, της λέω... Και μπαμ μπαμ , την έλιωσα !!! Απολύμανα την παντόφλα και το πάτωμα με χλωρίνη :)
8
