ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσες μέρες κλεισμένη λόγω το ιού, νιώθω ότι το μυαλό μου θα εκραγεί. Απ' την πολλή ανάλυση. - Μια για την εξέλιξη του ιού , της καραντίνας κι το που θα καταλήξει.. Όλο αυτό με αγχωνει.- Μια το ότι ζω μόνη μου στο σπίτι κι δεν έχω άνθρωπο για να επικοινωνήσω ή να δω.. Η μόνη επαφή που έχω με τους δικούς μου ανθρώπους, είναι μέσω ίντερνετ. Αυτή η μοναξιά με τρελαίνει... Με πνίγει κι με πιάνει μελαγχολία..- Μια η σχέση μου που πάει κατά διαόλου...Λόγω απόστασης, λόγω καραντίνας, λόγω έλλειψης ποιοτικού χρόνου μαζί, λόγω κούρασης... Λόγω το ότι με την απομόνωση, ειδα/είδαμε τα προβλήματα μας κι σκέφτομαι τον χωρισμό. Άλλος ένας λόγος να πέφτω ακόμα περισσότερο η ψυχολογία μου...Πόσο θα κρατήσει όλη αυτή η παράνοια/ ίσως σωτηρία, άραγε ..? Δεν αντέχω αυτήν την συναισθηματική τρικυμία.. Δεν ξέρω τι να κάνω μες στο σπίτι. Έχω δοκιμάσει πολλά άλλα τα ίδια πάλι..