ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είδα 10 από τα καλύτερα και πιο παραγωγικά χρόνια της ζωής μου να χάνονται στη μαυρίλα των μνημονίων (ξέρετε, αυτά που κάποιοι τα βάφτιζαν «ευλογία»). Έχασα ανθρώπους, δουλειά, λεφτά και παραλίγο το σπίτι και την υγεία μου. Είδα τη ζωή και τη χώρα μου να καταστρέφονται, οικογένειες και δουλειές να διαλύονται, πολλούς φίλους μου να φεύγουν από τη χώρα και 2 να αυτοκτονούν. Συνέβησαν και άλλα που δεν έχει νόημα να τα πω. Έφτασα κοντά κάποιες στιγμές, οφείλω να εξομολογηθώ. Σίγουρα κατάλαβα γιατί μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που τη μία μέρα να κάνουν όνειρα για το μέλλον και την επόμενη να μην είναι ανάμεσά μας. Με μένα δουλεύει σε ικανοποιητικό βαθμό η λογική των κινήτρων. Δίνεις κάποια κίνητρα στον εαυτό σου για να προχωρήσει παρακάτω και να μην τα παρατήσει. Δεν είναι πάντα εύκολο. Στις πιο μαύρες περιόδους φτάνεις σε ένα σημείο που είσαι σε τέλμα και απλά θα πρέπει να αποφασίσεις αν θα «φύγεις» ή θα μαζέψεις τον εαυτό σου και θα προχωρήσεις. Προφανώς διάλεξα το 2ο.Τον τελευταίο 1.5 χρόνο, είχα κάπως μαζέψει τα κομμάτια μου και μάλλον έλεγα πως είχα σταθεί όρθιος από τη λαίλαπα. Και σκάει ο «ιός» (ξέρετε, αυτός που και πάλι κάποιοι βαφτίζουν ως «ευλογία» - σίγουρα η ηλιθιότητα είναι διαχρονική). Και φυσικά δεν είναι ο ιός που με προβληματίζει, αλλά όλα αυτά που φέρνει. Καμία κυβέρνηση στον κόσμο, που θα σε ήθελε νεκρό αμέσως μόλις έβγαινες στη σύνταξη, δεν θα νοιαζόταν να σε προστατέψει από έναν ιό που κάνει ακριβώς αυτό! Λύνει το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό με χειρουργική σχεδόν ακρίβεια. Οι περισσότεροι δεν έχουν καταλάβει καν τι έρχεται. Τους ζηλεύω. Κάποιοι έχουν αντιληφθεί αλλά είναι σε άρνηση. Τους καταλαβαίνω και συμπάσχω μαζί τους. Όσο για μένα, δεν ξέρω αν θέλω να κάτσω και να βλέπω να γράφουν άλλοι το δικό μου τέλος (μαζί με το δικό σας). Μακάρι να κάνω λάθος. Από τα μνημόνια δεν επανήλθαμε ποτέ πάντως. Απλά κάναμε εκπτώσεις, στα όνειρά μας, στη δουλειά μας, στην ίδια μας τη ζωή, μόνο για να επιβιώσουμε. Τώρα που αλλού θα κάνουμε εκπτώσεις; ε; Τι έχει μείνει; Συγνώμη για αυτά. Πείτε ότι είναι ένα κακό όνειρο, αν αυτό σας βοηθάει. Μπορεί και να είναι. Το θέμα είναι, που θα «ξυπνήσουμε» αυτή τη φορά;Η ειρωνεία είναι ότι όσοι με ξέρουν χωρίς να ξέρουν την ιστορία μου, έχουν να λένε για το χαμόγελο, την αισιοδοξία και τα όνειρά μου για το μέλλον. Καλύτερα έτσι...