» Antenna.Έκτη απονομή των βραβείων Αρίων, στοκανάλι του Αμαρουσίου αυτήν τη φορά.Περνάνε τέσσερις ώρες με μια «γιορτή»που δεν περιέχει ίχνος γνήσιας γιορτής.Οι δισκογραφικές είναι απαυδισμένεςμε τους πειρατές της ιντερνετικήςΚαραϊβικής, τα πλάσματα των media για μιαακόμα φορά αποδεικνύονται βαρετά μεςστον αυτοαναφορικό ναρκισσισμό τους,όλοι περιμένουν το τελευταίο πλάνο.Μέχρι να κουραστεί ο Ψινάκης να σκοτώνειτους θεαματικούς του. Η γιορτή απογειώνεταιμόνο όταν μπαίνει η Μαρινέλλα να πάρειτιμητικό βραβείο για την πορεία της.Όταν το καθαρό παρελθόν έρχεται στησκηνή, το θέαμα δυναμώνει παράξενα. Κιανακουφιστικά.
» Στατηλεοπτικά σποτ για το Φεστιβάλ ΤραγουδιούΘεσσαλονίκης, ο Ζαμπέτας μεταφέρει μιανολόκληρη εποχή. Μιαν εποχή που δενχρειαζόταν σκηνοθέτη, παρά μόνο θεατές.Η επιλογή δεν είναι τυχαία. Όταν το παρόνδεν μπορεί να υποστηρίξει αυτό πουυπάρχει σήμερα, στρέφεται αναγκαστικάστο παρελθόν. Αναβιώνοντας όμως τοπαρελθόν ως ένα οριοθετημένο κιτς τουεδώ και καιρό αιμοραγούντος εντέχνουτραγουδιού, το μεταφέρεις οριστικάεκτός σύγχρονου πεδίου. Και η επικοινωνιακήεπιστράτευση της λαϊκής συμβολικότηταςτου ‘60 και των γνώριμων εμμονών μιαςολόκληρης εποχής δεν βοηθάει ουσιαστικά.Δεν βοηθάει καθόλου.
» Στοτηλεοπτικό τοπίο το πρόσωπο δεσμεύεταιαπό την εικόνα. Και από μια κοινά αποδεκτήσυνθήκη. Που στο τέρμα της βρίσκεται ηπραγματικότητα της παγίδας του ματιού.Υπάρχουν τρόποι και τρόποι να αναμετρηθείςμ' αυτή την παγίδα. Η τηλεκριτικός του«Ελεύθερου Τύπου» Ντέπυ Γκολεμάεπέλεξε να αναμετρηθεί από μέσα με τοαγοραίο τηλεοπτικό καπρίτσιο, συμμετέχονταςστην κριτική επιτροπή του TVStars παρουσιάστε! του Alpha. Tο αποτέλεσμααπογοητευτικό. Άμα μπεις στην κακήφωλιά, μην περιμένεις να βγεις αλώβητος.
» Έχειτελικά γούστο να είσαι η Μπήλιω Τσουκαλά.Καλείς -κι εσύ- τον Παναγιώτη Ψωμιάδη,εξάλλου διανύουμε μια εποχή συντηρητισμού,μην το ξεχνάμε κι αυτό, πνίγεσαι από τονπολιτικό ναρκισσισμό του, τον πνίγειςμε το δικό σου, όλα εκείνα που δεν λέτεαξίζουν δέκα συνεντεύξεις. Τουλάχιστοντο παν είναι να είσαι ειλικρινής. «Τινα σου ευχηθώ, Παναγιώτη Ψωμιάδη;»τον ρωτάς κλείνοντας τη συνέντευξη καινοσταλγούμε την εποχή που κοιτούσαμετον κόσμο με μια φωσκολική Λάμψη σταμάτια.
σχόλια