Ότανκόλλησε επιτέλους το πόδι του Ροντρίγκο,συνήλθε ο Νίκος απ' το κώμα και πήγαμεόλοι να τον δούμε. Δεν θυμόνταν και πολλάαπ' το κώμα, μόνο κάτι σαν όνειρο πουείχε δει. Είδε ότι τον πήγαιναν οι φίλοιτου οι μπόντι-μπίλντερς σε στριπτιζάδικο.Λεγόταν «Τρίτη Ηλικία» κι εκείνοςθεώρησε ότι θα είχε πελάτες παππούδεςπου ήρθαν να χαζέψουν όμορφες νέεςστρίπερ - ήθελε πολύ να το δει αυτό. (Στηγιαπωνέζικη παράδοση, αν στα γεράματάσου διεγείρεσαι με νέα κορίτσια,εξισορροπείται το γιν με το γιαν καικερδίζεις χρόνια. Έτσι έγινε η φτωχήΤαϊλάνδη ο παράδεισος της ανήλικηςπορνείας. Δεν τα είδε ο Νίκος αυτά στοκώμα, τις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις τιςδίνω έξτρα εγώ.) Μπήκε μέσα στο στριπτιζάδικομε τους φίλους του, και του ήρθε ξαφνικό.Μπροστά του χόρευαν κάτι ηλικιωμένεςστρίπερ κουνώντας γρήγορα την πλαδαρήτους σάρκα στο ρυθμό του «Mymilkshake bringsall the boysto the yard».Εννενηντάχρονες σε ακροβατικές φιγούρεςπου αποδείκνυαν ότι το σεξ δεν έχειηλικία -αλλά ούτε και όρια- και ξεμωραμένοιπαππούδες από κάτω ούρλιαζαν πετώνταςστον αέρα τα μπαστούνια τους. Και τότετου ήρθε στο κεφάλι μια τεράστια κιλόταπου μύριζε ναφθαλίνη. «Ωχ όχι, Θεέμου», ήταν οι τελευταίες κουβέντεςτου Νίκου, «καλύτερα η PussyMurderer». (Συνήλθε απ' τοκώμα φωνάζοντας ακριβώς αυτό. Ο ψυχολόγοςτου, πάντως, δεν του επέτρεψε ακόμη νατη δει.)
ΗΑ. έμεινε έγκυος από τον Αύρα του Ήλιουκι αποφάσισαν να το κρατήσουν. Φυσικάεκείνη δεν θέλει να μείνει Κύπρο, γιατίεδώ είναι η ζωή της, κι εκείνος δεν μπορείνα μείνει Αθήνα, εκεί είναι η ζωή του.Είχαμε κάποτε τις σχέσεις εξ αποστάσεωςνα αναλύουμε οι δημοσιογράφοι τωνσχέσεων («Πώς γίνεται εσύ να μένειςΕλλάδα, εκείνος Αλάσκα και να είστεμαζί», σελ. 54), τώρα έχουμε και τουςγάμους εξ αποστάσεως. (Πάντως ξέρω έναζευγάρι που είναι έξι χρόνια παντρεμένοιμε παιδιά. Εκείνη και τα παιδιά μένουνΑθήνα, εκείνος μένει Κέρκυρα και βλέπειτην οικογένεια κάθε Σαββατοκύριακο.Δεν έχουν τη ρουτίνα να σκοτώνει τονέρωτα. Όταν συναντιούνται ξανασυστήνονταικι ύστερα κάνουν τρελό σεξ - αλλά μεπροφυλακτικό, ποτέ δεν ξέρεις μεαγνώστους.)
ΗΑ. είναι ευτυχισμένη. Τόσο πολύ, πουαποφάσισε τώρα που είναι έγκυος να κάνεικαι δίαιτα να ανανεωθεί. «Μα δεν είναιη κατάλληλη περίοδος», της είπα, «όλεςοι έγκυες πρέπει να τρώνε περισσότερογια το παιδί». «Τι λες;» μου λέειεκείνη. «Εγώ έχω δει έγκυες πολύαδύνατες». «Μην επιμένεις»,πήγαμε να μαλώσουμε στο τηλέφωνο, «όλεςοι έγκυες που έχω δει εγώ έχουν κοιλιά».«Ωραία, έχουν κοιλιά», είπε εκείνη,«αλλά δεν έχεις δει αυτές τις έγκυεςπου έχουν μόνο μια μικρή κοιλίτσα σανμπάλα του μπάσκετ και κατά τ' άλλα είναιπάρα πολύ αδύνατες;». «Χωρίς κώλοκαι χωρίς μπούτια εννοείς;». «Χωρίςτίποτα». Α, ναι, κάπου έχει πάρει τομάτι μου αυτόν το σωματότυπο αλλά...(Σημαντική λεπτομέρεια: Η Α. είναιηδονίστρια. Έχει αδυναμία σε όλες τιςαπολαύσεις της ζωής, συμπεριλαμβανομένουκαι του φαγητού. Πριν προλάβεις να φαςμια μπουκιά, έχει τελειώσει τα πάνταστο τραπέζι. Το φαγητό όμως στην Α.γίνεται μόνο θανατηφόρες καμπύλες -γιατί είναι ευτυχισμένος άνθρωποςπροφανώς. Κάποτε πάντως, σε ένα σικεστιατόριο, από τη λαιμαργία της είχεκαρφώσει στον αέρα με το πιρούνι της τοχέρι ενός σερβιτόρου που μας έφερνεκάτι έξτρα πιάτα κι είχαμε γίνει ρεζίλι.)
«Κιεσύ με τον Ροντρίγκο πότε θα κάνετεπαιδιά;» άρχισε κι η μαμά μου τημουρμούρα στο τηλέφωνο μόλις άκουσεότι η Α. είναι έγκυος. «Μα δεν θακάνουμε» της είπα. «Σε δυο χρόνιαθα υιοθετήσουμε ένα Φιλιππινεζάκι».«Να υιοθετήσετε ένα και να κάνετεάλλο ένα» είπε η μαμά μου. «Πρέπεινα έχεις την εμπειρία της γέννας, τουθαύματος της ζωής». Γιατί; Έχω τόσαάλλα εφιαλτικά πράγματα να θυμάμαι απ'τη ζωή μου...
Τοάλλο συνταρακτικό που συνέβη ήταν ότιαποφάσισε ο Γουίλ να φύγει άρον άρονγια Κρακοβία! Γνώρισε έναν τυπά απ' τοίντερνετ, κεραυνοβόλος έρωτας, κιαποφάσισαν στο τσακ μπαμ να μοιραστούντη ζωή τους. Ο Γουίλ ήταν πολύ χαρούμενοςπου σύντομα δεν θα ήταν πια μόνος, όμωςείχε μπλέξει και με την Τρελή τουςτελευταίους μήνες. Τον έτρεχε σε newage εκθέσεις και σε σεμινάριαμεταφυσικής. Κι έτσι, λίγο πριν φύγειγια Κρακοβία, ο Γουίλ έμαθε ότι έτσι κιαλλιώς δεν ήταν μόνος του. Ένα εξωγήινοον ζούσε εδώ και καιρό στο αριστερόγόνατο του Γουίλ!!!
(συνεχίζεται)
σχόλια