«Το"ελαττωματικό γονίδιο" της ιδεολογίαςμπορεί να εκδηλωθεί στον καθένα και νατον οδηγήσει στο φανατισμό... Μοναδικάόπλα που μπορούν να εξουδετερώσουν τονφανατικό είναι το χιούμορ και η ειρωνεία».
Κατάτου φανατισμού... Ο Ισραηλινός συγγραφέαςΆμος Οζ αποκαλύπτει τα όπλα της γλώσσας.
«Τοαν έχω καταφέρει να γίνω καλή κομμουνίστριαθα το ξέρω ίσως την ώρα που παραδίδω τοπνεύμα».
Περνάεικαι η επανάσταση τα μεταφυσικά της... ΗΛιάνα - Βισαριόνοβιτς - Κανέλη μπροστάστη λεπτή κόκκινη γραμμή.
«Χαρακτηριστικάγια τη Ρωσία είναι ο Τολστόι κι οΤσαϊκόφσκι· ο ρωσικός πολιτισμός....Ο Πούτιν δεν έχει τίποτε ιδιαίτερο -είναι ένας μπανάλ, αυταρχικός πολιτικόςπου αρνείται ν' αποχωρήσει».
ΟΒίκτορ Σεντέροβιτς, ο διασημότεροςσατιρικός καλλιτέχνης της Ρωσίας, γιατο αφεντικό της Μόσχας...
«Αρπαχτήκαμεόλοι από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία,που είναι ένα είδος Καραγκιόζη. Χάψαμεόλες τις ψευτιές των Ελλήνων. Φέρ'ειπείν, ονόμασαν ένα καθεστώς "δημοκρατία",όπου αυτό που λέμε σήμερα "λαός","εργάτες", "εργαζόμενοι", ήταν δούλοι,δηλαδή πράγματα... Πρέπει ν' αλλάξουμεπρογόνους».
Σκιέςστο παρελθόν... Η 87χρονη καθηγήτρια καισυγγραφέας Μιμίκα Κρανάκη αμφισβητείτην «ιδανική» δημοκρατία.
«Ανγίνομαι τόσο συχνά επιθετικός ως προςτο ΠΑΣΟΚ είναι γιατί εξάντλησε το απόθεμακάθε ελπίδας για τον Έλληνα. Ήρθε τοσοσιαλιστικό μοντέλο και τα έκανε όλαπλαστικό τραπεζοκάρεκλο για την ΈφηΘώδη».
ΟΣταμάτης Κραουνάκης για έναν σοσιαλισμόμε στρας και βάτες.
«Σήμερασπουδαίος είναι μόνο αυτός που έχειλεφτά. Τότε εάν είχες λεφτά ντρεπόσουν.Σήμερα άλλαξε κατεύθυνση η ντροπή».
Οινεοέλληνες... από το συγγραφέα ΠέτροΤατσόπουλο.
«Όλααυτά τα χρόνια εμφανίζονται έργα στουςπροϋπολογισμούς και τα τεχνικά προγράμματαπου μετά πέφτουν σε μαύρες τρύπες.Εξαφανίζονται και κανείς δεν ξέρει τηντύχη τους, υπό την ηγεσία λαμπερώνδημάρχων».
ΟΓρηγόρης Ψαριανός για τις μαύρες τρύπεςλαμπερών αστέρων, περαστικών από τοδημαρχείο της Αθήνας.
«Σεκάθε μας δίσκο υπήρχε πάντα η φοβίαμήπως καταφέρει κανείς και τον αντιγράψεικαι βγει στο ίντερνετ. Ε,λοιπόν, γιατί να μην τον κυκλοφορήσουμεεμείς πρώτοι;»
Ομάνατζερ των Radiohead Μπράις Ετζ δείχνει τον τρίτο δρόμο της μουσικής.
σχόλια