ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι ανθρωπος που θελει να λεει την αληθεια,αλλα οταν δεν δεχονται οι γυρω μου να την ακουσουν,αναγκαζομαι να λεω ψεμματα.Ειμαι 22 χρονων,και πριν την καραντινα ειχα καποια πλανα.Να σταματησω απο τη δουλεια μου στη Θεσσαλονικη,να κανω πρακτικη στην πρωτευουσα και να κανω εκει τη ζωη μου,να νοικιασω κλπ.Τωρα που ηρθε η καραντινα,και εκλεισε το μαγαζι π δουλευω και η πρακτικη πηρε παραταση,ημουν ολο το διαστημα αυτο σπιτι.Μαλωνα συνεχεια με την μαμα μου(εξαιτιας του πατερα μου),ειχα αγχος για το αν θα γινει πρακτικη,μαλωνα με ολους επειδη θελω να φυγω απο την Θεσσαλονικη και προσπαθουσαν να με πεισουν να βρω πρακτικη εδω,και μου καναν την παραιτηση απο τη δουλεια.Δεν το εχω πει ακομα στην μητερα μου γτ θα θυμωσει επειδη εχω σκοπο να φυγω.Απλα αποφευγω να το συζητησω μεχρι να μ δωσει ο θεος ενα σημαδι τι να κανω.Θελω πολυ να μεινω μονη μου μακρυα,μαζεψα τα λεφτα κ μπορω να συντηρησω τον εαυτο μου.Το μαγαζι που δουλευω ανοιγει στις 18 μαιου.Αν γινει εν τελει πρακτικη,εχω ηδη βρει μερος στην Αθηνα για να την κανω.Με τα χιλια ζορια εψαξα και βρηκα.Η μανα μ ομως νομιζει πως τελικα θα παραδοθω και δεν θα παω και θα βρω κατι κοντα στο σπιτι μου να ειμαι παντα εδω.Εγω ομως αυτο δεν το θελω.Επισης,στην Αθηνα μενει το αγορι μου,και θελω ν περασω χρονο μαζι του(η μητερα μ τον μισει).