Αθήνα

Tι άλλονα ζητήσουμε από αυτόν το χειμώνα; / έναχειμώνα που μπήκε τσιγκούνικα και φεύγειμε όλα τα καλούδια του κόσμου / υπερβολές;/ το έχει αυτή η στήλη, μερικές φορές δενείναι καθόλου ψύχραιμη / και λίγοετεροχρονισμένη η φωτογραφία από τοχιονισμένο Χαλάνδρι, αλλά πρέπει κάπωςνα τιμήσω την ιστορική χιονόπτωση του2008 / μια «ιδανική» κακοκαιρία μεόλα τα αγαπημένα στοιχεία της τυπικήςαθηναϊκής «χιονοκατάστασης» /στην αρχή μας πετάνε το κόκαλο / «δεναποκλείεται να χιονίσει και στο κέντροτης Αθήνας» / χμμμμμ / αρχίζει καιφτιάχνεται ψυχολογία / ρε, λες; / μπαίνειςστο ίντερνετ / διαβάζεις τα μηνύματατων «τρελών» της Hellasweather, γκρουπτης Yahoo με «συναδέλφους» πουπαρακαλάνε για λίγο χιόνι / αισιοδοξίαστο φουλ / και μετά αρχίσουν τα ξενέρωτα/ «υπάρχουν προϋποθέσεις για χιόνιστην Αθήνα, αλλά θα πρέπει να συντρέξεισειρά παραγόντων...» / στο τέλος,εντυπωσιακή σύμπνοια / πρώτη φορά θυμάμαιτέτοια σιγουριά / «ναι, από το βράδυθα χιονίσει» / κι έρχεται η Άγια Νύχταμε την Ακαδημίας πήχτρα στο χιόνι κιεμείς να μην πιστεύουμε στα μάτια μας/ το πρωί, ξάγρυπνος από την αγωνία καιτην προσμονή για το «επόμενο κύμα»,μπροστά στην τηλεόραση να ακούωπεσιμιστικές προβλέψεις «δεν θαυπάρξει δεύτερο κύμα», «αυτό ήταν»και άλλα τέτοια / και το μεσημέρι έρχεταιτο σούπερ δεύτερο κύμα και το βράδυ τηςΚυριακής το τρίτο, που βούλιαξε στοχιόνι Πειραιά και δυτική Αθήνα όσο ποτέξανά στο παρελθόν / πάντα όταν χιονίζειστην Αθήνα, κάποιοι βιάζονται να μας τοκόψουν γρήγορα / «και πολύ σας είναι,τέρμα, είπαμε, τελείωσε το πανηγύρι»/ και στους μεγάλους χιονιάδες θασυμβαίνει πάντα το ίδιο / θα ρίχνειενάντια σε προβλέψεις και συστήματακαι χαμηλά / δεν θα ξεχάσω ποτέ τηναπόκοσμη αίσθηση της Βουλιαγμένης τηνΚυριακή το απόγευμα / τη σιγαλιά τουχιονιού που έπεφτε δημοκρατικά σε όλοτο Λεκανοπέδιο, τα ελάχιστα αυτοκίνηταμε τις αλυσίδες / κι εμείς στριμωγμένοισ' ένα χαρούμενο ταξί χωρίς αλυσίδες,αλλά τόσο μαγεμένοι που κάποια στιγμήξέφευγες εντελώς / κι όταν τα χιόνιαέλιωσαν και το νερό πήγε εκεί που έπρεπενα πάει, στις εφημερίδες η καλύτερηείδηση που είχε να ακούσει η Αθήνα απότην εποχή της ανάληψης των ΟλυμπιακώνΑγώνων / ο Ρέντσο Πιάνο, λοιπόν, θασχεδιάσει τα κτίρια της νέας Βιβλιοθήκηςκαι της νέας Όπερας στο Δέλτα Φαλήρουπου θα πληρώσει εξολοκλήρου το ΊδρυμαΝιάρχου / μαζί κι ένα πάρκο 120 στρεμμάτων/ ο Πιάνο ανήκει στη χρυσή δεκάδα (ή μήπωςπεντάδα;) της παγκόσμιας αρχιτεκτονικήςκαι τα έργα του είναι ένα κι ένα / η Αθήναθα αποκτήσει έναν μοναδικό πόλο υψηλήςαισθητικής, στην πραγματικότητα τονπρώτο δημόσιο χώρο, μετά το γύρω-γύρωτης Ακρόπολης ίσως, αυτής της ποιότητας/ και πού, ε; / στη θάλασσα, εκεί που τοέχουμε περισσότερη ανάγκη / θα λέμεπολλά για το μεγαλύτερο αρχιτεκτονικόπρότζεκτ της Αθήνας / τώρα σας αφήνω /πάω να ανάψω ένα κεράκι στον ΣταύροΝιάρχο.