Νομιζω φιλε μου χρειάζεσαι ενα break ,(νιωθω πως εχεις φτασει στα ορια σου).Δωσε χρονο στον εαυτο σου να αναρρωσει,ασε πισω σου οτι περασες κ δωστου την ευκαιρία να ξαναγγενηθει απο τις σταχτες του.Το πως θα γινει αυτο,εσυ το ξερεις καλυτερα.Κι αν καταλαβεις ποσο το χρειαζεσαι αυτο το διαλλειμα απο ολους κι απ'ολα,θα πραξεις αναλογα γιατι μπορεις.Ολοι μας εχουμε μεσα μας τοση δυναμη κ σθενος,μονο που δεν το συνειδητοποιουμε παρα μονο οταν πιασουμε πατο,οπου εκει μετα μονο προς τα πανω μπορεις να πας.
3.5.2020 | 20:35
Νιώθω...
πως όλη μου η ζωή από τότε που μπορώ να θυμάμαι είναι ένας αγώνας. Αγώνας στο σχολείο, αγώνας στη σχολή, αγώνας στα επαγγελματικά, αγώνας στα προσωπικά.. Ποτέ δεν ένιωσα να έχουν έρθει κάπως στρωτά τα πράγματα έστω σε έναν από όλους αυτούς τους τομείς. Ποτέ δεν ένιωσα να παίρνω ανάσα, να πω ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζομαι για κάτι. Δεν μπορώ να πω ότι έχω αντιμετωπίσει τραγικές καταστάσεις αλλά τίποτα δεν ήταν και εύκολο, με αποτέλεσμα να νιώθω ήδη κουρασμένος στα 35. Ακόμα και κάτι ασήμαντο που μπορεί να ήθελα και να είχα την ευκαιρία και την δυνατότητα να το καταφέρω ή να το αποκτήσω, κάτι θα το χάλαγε τελευταία στιγμή. Και αυτό είναι το χειρότερο, να φτάνεις στην πηγή και να μην ξεδιψάς. Λένε πως οι δυσκολίες μας κάνουν πιο δυνατούς. Εγώ γιατί δεν το βλέπω αυτό ρε παιδιά;
1
