11.5.2020 | 23:52
Κριμα
Λες ότι μέρα που ξημερώνει αύριο είναι μια ευκαιρία, μην την αφήσεις χαμένη όπως τόσες.. Προσπαθείς ν αντλήσεις δύναμη από κάπου Κι όμως η οργή δε στερευει.. Για κάποιους ανθρώπους η απόρριψη κι η ματαίωση από τα αγαπημένα τους πρόσωπα έγινε καύσιμο για τη ζωή τους, για αλλους έγινε άγκυρα στα πόδια τους που έπνιξε την εξέλιξη τους.. Πάντα αγωνιουν να νιώσουν μια συναισθηματική ασφάλεια, όπως όλα τα παιδιά.. Εκεί που νόμιζουντη βρίσκουν τους την έπαιρναν εκείνοι που την εταξαν.. Έμειναν για πάντα σ αυτό το στάδιο. Μοναξια από όλες τις απόψεις, αίσθημα αποτυχίας, τοξικότητα, απομόνωση..Ο έρωτας που ένιωσαν μετά από τόσο καιρό δε βρήκε απλά τοίχο αλλά κοροϊδία..Η ασφάλεια που έχουν ανάγκη να νιώσουν είναι ένα ψέμα, μια ψευδαίσθηση-εργαλείο στα χέρια ακόμη και των πιο κοντινών τους ανθρώπων για να τους χειριστούν για χάρη του εγωισμού τους.. Κάποιοι τους λένε αδύναμους άλλοι αισθηματιες.. Εκείνοι μόνο ξέρουν τι τους κοστίζει όμως μια ζωή δίχως αγάπη ούτε καν του εαυτού τους..Ξαδερφουλα μου να προσέυχεσαι για μας..
0