1 → Επειδή στην οδό Ζαν Μωρεάς υπάρχουν οι Κούκλες, ένα ιστορικό στέκι που εδώ και 25 χρόνια δίνει το στίγμα της διαφορετικότητας στην Αθήνα, ένας από τους λόγους που το Κουκάκι έγινε ελκυστικό στην underground κοινότητα της πόλης. Το πιο γνωστό drag show στην Ελλάδα έχει φανατικό κοινό και κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ ζωντανεύει τη γειτονιά με all-star line-up και πολύ κέφι.
► 2 → Επειδή εδώ υπάρχουν δύο δισκάδικα που επιμένουν στο βινύλιο: το LoFi concept - records στο 38 της οδού Οδυσσέα Ανδρούτσου και το Underflow Record Store & Art Gallery στην Καλλιρρόης είναι από τις must στάσεις των μουσικόφιλων κατοίκων και επισκεπτών.
► 3 → Επειδή μπορείς να φας οικονομικά, χορταστικά vegetarian και vegan πιάτα στο Peas (Φαλήρου 40), όπου φτιάχνουν δικό τους σεϊτάν και τέμπε από ρεβίθια και μπαχαρικά.
► 4 → Επειδή το Κουκάκι BC είναι το μεγάλο καμάρι της περιοχής. Η ομάδα μπάσκετ, η οποία σήμερα ονομάζεται επίσημα ΠΑΟ Κουκακίου, δημιουργήθηκε από μερικούς τύπους που τη συντηρούν μόνοι τους. Χωρίς χρήματα, χωρίς επιχορηγήσεις, χωρίς ηχηρές μεταγραφές, μόνο με το μότο πως «κανείς δεν πληρώνεται για να παίζει μπάσκετ». Και τα έχουν καταφέρει, καθώς σήμερα η ομάδα αγωνίζεται στη Β' Ερασιτεχνική Κατηγορία Ανδρών της ΕΣΚΑ.
► 5 → Επειδή ο Μικρόκοσμος στη λεωφόρο Συγγρού επιμένει σε σινεφίλ επιλογές εδώ και μία δεκαπενταετία, στεγάζοντας πλήθος φεστιβάλ και αφιερωμάτων, και έχει γίνει σήμα κατατεθέν στο Κουκάκι.
► 6 → Γιατί εδώ βρίσκονται οι τρεις καλύτεροι φούρνοι της πόλης (Ο φούρνος του Τάκη, Μαμά Ψωμί και Ο Ρίζος).
► 7→ Επειδή εδώ είναι το πιο δημοφιλές μουσείο της Αθήνας, το Μουσείο της Ακρόπολης, ένα από τα έξι καλύτερα μουσεία του κόσμου κατά το Trip Advisor. Εκτός από τα εντυπωσιακά εκθέματα από τα κτίρια της Ακρόπολης και τις ανασκαφές γύρω από τον χώρο, μπορεί να δει κανείς και την ανεσκαμμένη έκταση με σπίτια, εργαστήρια, λουτρά και δρόμους μιας αρχαίας αθηναϊκής γειτονιάς που εκτείνεται κάτω από το μουσείο. Πολύ κοντά, επί της λεωφόρου Συγγρού, το ΕΜΣΤ (Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης) είναι έτοιμο να ανοίξει τις πόρτες του και να κάνει το Κουκάκι προορισμό για το φιλότεχνο κοινό ολόκληρου του κόσμου.
► 8 → Επειδή στο τέρμα της οδού Δράκου υπάρχει ένα deli μανάβικο που είναι ανοιχτό 7 ημέρες την εβδομάδα και μπορείς εκεί να βρεις εξωτικά φρούτα και ασυνήθιστα λαχανικά μέχρι αργά το βράδυ.
► 9 → Επειδή η βόλτα στου Φιλοπάππου, το κυριακάτικο πικνίκ στον λόφο, οι υπαίθριοι μουσικοί που παίζουν από κλασική μουσική με άριες μέχρι έντεχνα και φολκλόρ classics (πετυχαίνεις από ριζίτικα μέχρι ηπειρώτικα πολυφωνικά τραγούδια), η περατζάδα ανθρώπων κάθε φύλου, φυλής και χρώματος σε μια πολύχρωμη παρέλαση μέρα και νύχτα είναι κάτι μοναδικό που δεν βρίσκεις πουθενά αλλού. Από το Κουκάκι, άλλωστε, ξεκινάει η πιο όμορφη βόλτα της Αθήνας.
► 10 → Για το «βρόμικο» στο Τζάντε, που μπορείς να βρεις ανοιχτό όλο το 24ωρο.
► 11 → Επειδή εδώ είναι μαζεμένα τα περισσότερα laundries στην Αθήνα, όπου, εκτός από το πλύσιμο των ρούχων, προσφέρεται και δωρεάν διασκέδαση από τα αυτοσχέδια γλέντια που στήνουν οι «μουσικοί» που πάνε να πλύνουν τα ρούχα τους.
► 12 → Επειδή εδώ μπορείς να βρεις μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά (και διαφορετικά) σουβλάκια της Αθήνας, εκτός από τα κλασικά: το τυλιχτό με φρυγαδέλι ή κοκορέτσι στον Καλύβα ή το χοιρινό σουβλάκι με μπαχαρικά από τις Γυναίκες, ένα από τα καλύτερα σουβλατζίδικα της Αθήνας.
► 13 → Γιατί εδώ οι κολεκτίβες και τα συνεργατικά καφενεία ανθούν. Για να το πούμε απλά, πρόκειται για κάποιες παρέες που αποφάσισαν να λειτουργήσουν από κοινού ένα μαγαζί, χωρίς όμως να έχουν εταιρικές ιεραρχικές δομές. Η οργάνωση και η λειτουργία των συνεργατικών καφενείων βασίζονται στην ισότητα, στη συνεργασία και στον σεβασμό στον εργαζόμενο και ένα από τα ατού τους είναι οι πολύ χαμηλές τιμές. Πουθενά αλλού δεν θα σου σερβίρουν εσπρέσο φρέντο με 2 ευρώ ή κάποιο απλό, σπιτικό φαγητό με 3 ευρώ. Μερικά από τα πιο πετυχημένα αντίστοιχα εγχειρήματα βρίσκονται στο Κουκάκι. Γιατί άραγε; Ίσως επειδή είναι μια γειτονιά που μαζεύει πολύ νεαρό κόσμο, ίσως και γιατί το Πάντειο με τους φοιτητές του είναι ακριβώς δίπλα. Το Ποτάμι, στο τέλος της οδού Φαλήρου, είναι μία από τις πιο πολυπληθείς κολεκτίβες του είδους, μια κι έχει πάνω από δέκα ιδιοκτήτες. Σερβίρει ωραίο καφέ, ψαγμένες μπίρες και προσεγμένα πιάτα σε τιμές απίστευτα χαμηλές. Πήρε το όνομά του από τον ποταμό Ιλισό και έχει το προνόμιο να βρίσκεται σε μία από τις πιο ωραίες και σχετικά άγνωστες ακόμα πλατείες της περιοχής, το λεγόμενο Περιβολάκι της Εθνικής Αντίστασης, που το βράδυ φωτίζεται με τα φαναράκια της και γεμίζει κόσμο. Το καφενείο Συγγρουόμενο είναι αποτέλεσμα συλλογικής δουλειάς επτά ανθρώπων, οι οποίοι ένωσαν τις διαθέσεις και τις δυνατότητές τους και αποφάσισαν να διεκδικήσουν τα προς το ζην μακριά από λογικές και σχέσεις εκμετάλλευσης, λειτουργώντας από κοινού, χωρίς υπαλλήλους και αφεντικά, προσφέροντας προϊόντα από μικρούς παραγωγούς της ελληνικής περιφέρειας και συνεταιρισμούς. Λίγα μέτρα πιο κάτω, στην οδό Γ. Ολυμπίου 17-19, βρίσκεται και το Παγκάκι, μια κολεκτίβα που επίσης προτιμά τη συνεργασία με μικρούς παραγωγούς ή κοινότητες παραγωγών, γι' αυτό έχει επιλέξει να σερβίρει και να διακινεί προϊόντα εναλλακτικού/αλληλέγγυου εμπορίου, όπως καφέ από ζαπατιστικούς συνεταιρισμούς του Μεξικού, ζάχαρη από το Κίνημα των Χωρίς Γη στη Βραζιλία κ.ά.
► 14 → Γιατί εδώ υπάρχει ένα μουσείο για τα συναισθήματα. Στη διασταύρωση των οδών Τσάμη Καρατάσου & Καρατζά 7, μέσα σε ένα καλαίσθητο νεοκλασικό κτίριο φιλοξενείται το Μουσείο Συναισθημάτων, ένα παιδικό μουσείο που χρησιμοποιεί τα εκθέματά του, το παιχνίδι και τα παραμύθια, για να ενθαρρύνει τα παιδιά να ανακαλύψουν τον κόσμο των συναισθημάτων, να γνωρίσουν περισσότερο τον εαυτό τους και τους άλλους. Τα Σαββατοκύριακα το μουσείο είναι ανοιχτό για το κοινό, παρουσιάζοντας τη διαδραστική έκθεση «Στο Παλάτι του Θυμού!». Γιατί ο θυμός; Επειδή είναι ένα συναίσθημα που νιώθουμε όλοι οι άνθρωποι να μας δυσκολεύει στις σχέσεις μας, ενώ ταυτόχρονα μας χαρίζει βοηθητικά μηνύματα σχετικά με τα όρια και τις επιθυμίες μας. Όπως και οι υπόλοιπες δραστηριότητες του μουσείου, απευθύνεται σε παιδιά, σε οικογένειες, σε ενήλικες που συνοδεύουν τα παιδιά (γονείς, δασκάλους, παππούδες/γιαγιάδες) ή σε ενήλικες που ενδιαφέρονται για τη συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών. www.mce.gr
► 15 → Γιατί τα βιβλία και ο καφές κάνουν την καλύτερη παρέα. Είναι το απόλυτο μέρος για χαλάρωση. Εφόσον ο καιρό είναι καλός –που ακόμα είναι–, κάθεσαι έξω, στα τραπεζάκια που είναι τοποθετημένα στο μικροσκοπικό, πράσινο παρκάκι. Τα νεοκλασικά δεξιά και αριστερά στην οδό Καβαλλότι δίνουν έναν ευρωπαϊκό αέρα στο Little Tree Books & Coffee, αυτό το φωτεινό και καλαίσθητο καφέ που λειτουργεί ταυτόχρονα και ως βιβλιοπωλείο, και μάλιστα αρκετά καλά ενημερωμένο, αφού εδώ μπορεί κανείς να βρει όλη την τρέχουσα εκδοτική παραγωγή, καθώς και τα βασικότερα κλασικά έργα. Οι οκτώ(!) φίλοι –όλοι Κουκακιώτες– που έστησαν το μέρος θέλησαν να δημιουργήσουν έναν χώρο που να σερβίρει άψογο καφέ, μερικά ποιοτικά αλμυρά και γλυκά πιάτα και όπου μπορεί κανείς με ησυχία να απολαύσει το διάβασμα ή απλώς να επιλέξει κάποια αναγνώσματα για το σπίτι.
► 16 → Γιατί η συνοικία Γαργαρέττα είναι μια ξεχωριστή γειτονιά του Κουκακίου. Αποτελεί τμήμα του Κουκακίου, είναι μια γειτονιά μέσα στη γειτονιά. Σύμφωνα με το βιβλίο Κουκάκι, Φιλοπάππου, Γαργαρέττα των Μάρω Βουγιούκα και Βασίλη Μεγαρίδη, το όνομά της μάλλον οφείλεται στην παρουσία στην περιοχή της ακμάζουσας ιταλικής οικογένειας Γαργαρέττα που είχε καταβολές στον Μεσαίωνα και κατείχε πολλά κτήματα στην περιοχή. Αν και η ονομασία της τείνει να ξεχαστεί από τους νεότερους κατοίκους της περιοχής, ακόμα αναγράφεται σε μια στάση του τρόλεϊ στην οδό Βεΐκου. Πρόσφατα, μάλιστα, άνοιξε και ένα κομψό μπιστρό ονόματι Gargaretta κάτω από την Ακρόπολη, στην οδό Ροβέρτου Γκάλλι, που σερβίρει ένα μενού βασισμένο στα ελληνικά προϊόντα και κλασικές συνταγές, με μια νέα ματιά όμως.
► 17 → Γιατί εδώ η πίτσα έχει κάτι από σαπουνόπερα. Βασικά, το όνομά της, Τζάιαντ, παραπέμπει στη «Λάμψη» του Φώσκολου και την Giant, την εταιρεία του πρωταγωνιστή Γιάγκου Δράκου. Όμως οι ομοιότητες με τη σαπουνόπερα τελειώνουν κάπου εδώ, αφού η πιτσαρία Τζάιαντ που άνοιξε φέτος το καλοκαίρι είναι ένα μικροσκοπικό μαγαζί που προτείνει καμιά δεκαριά πίτσες όλες κι όλες, τις οποίες μπορεί κανείς να διαλέξει σε μικρό (τέσσερα κομμάτια) ή μεγάλο (οκτώ κομμάτια) μέγεθος. Φτιάχνονται επιτόπου με ωραία ζύμη και υλικά όπως μάγουλα μοσχαριού, πέστο πιπεριάς Φλωρίνης, ξινομυζήθρα ή μαρμελάδα σύκου.
► 18 → Γιατί εδώ οι μπίρες πάνε κι έρχονται. Από το κλασικό Pulp στη Βεΐκου, την παλιά μπιραρία με τις φθηνές τσέχικες μπίρες, μέχρι το νεοαφιχθέν Strange Brew Taproom & Bottleshop στη Φαλήρου που σερβίρει τις craft μπίρες της ετικέτας του αλλά και άλλων παραγωγών απ' όλη την Ελλάδα, το Κουκάκι φαίνεται να αγαπάει τις μπίρες.
► 19 → Γιατί εδώ υπάρχει ακόμα και μαγαζί για εξοπλισμό kitesurfing. Είναι το Kitesurf και βρίσκεται επί της Βεΐκου. Εκτός από εξοπλισμό (αετό, σανίδα, στολή, σωσίβιο, κράνος), είναι το κατάλληλο μέρος για όποιον ενδιαφέρεται να έρθει σε επαφή με το άθλημα γενικότερα, αφού διοργανώνονται μαθήματα και εξορμήσεις για αρχάριους αλλά και πιο προχωρημένους. Επίσης, εδώ αναλαμβάνουν την ασφαλή επισκευή αετού ή Bladder.
► 20 → Επειδή εδώ οι λάτρεις της φωτογραφίας το ψάχνουν πολύ και έχουν τους δικούς τους χώρους. O χώρος του Void που δημιούργησαν τρεις νέοι άνθρωποι, η Σύλβια Σαχίνι, η Μυρτώ Στείρου και ο Joao Linneu, με αγάπη για τη φωτογραφία, τα φωτογραφικά βιβλία και έντυπα και με επιθυμία να προβάλλουν τη δουλειά νέων καλλιτεχνών, είχε αποκτήσει το δικό του κοινό στην περιοχή του Συντάγματος, όπου στεγαζόταν μέχρι πρότινος. Πρόσφατα, συγκεκριμένα την περασμένη άνοιξη, το Void μετακόμισε στο Κουκάκι, στην οδό Τούσα Μπότσαρη, ακριβώς απέναντι από τον επίσης ενδιαφέροντα χώρο τέχνης State of Art Concept. Η γειτονιά φαίνεται να τους ταιριάζει καλύτερα, όπως και ο χώρος, που στεγάζει με μεγαλύτερη άνεση τις δραστηριότητές τους, αφού εκτείνεται σε τρία επίπεδα που περιλαμβάνουν το gallery space, όπου γίνονται οι εκθέσεις και λειτουργεί το βιβλιοπωλείο τους, τον ημιώροφο, όπου γίνεται όλη η διαδικασία της δημιουργίας των χειροποίητων βιβλίων τους, και το υπόγειο, που θα λειτουργεί ως lab και εκεί θα μπορούν να εργάζονται οι καλλιτέχνες που φιλοξενούν κατά καιρούς. «Συγκάτοικος» στον χώρο του Void είναι ο φωτογράφος Νικόλας Βεντουράκης, o οποίος αυτές τις μέρες παρουσιάζει την προσωπική του έκθεση «Unlikely Outcomes». Πολύ κοντά στο Void, στην οδό Στρατηγού Κοντούλη 3, βρίσκεται και ο χώρος του Ελληνικού Κέντρου Φωτογραφίας, δημιούργημα των Σταύρου Μωρεσόπουλου, ιδρυτή του Ελληνικού Κέντρου Φωτογραφίας, και του γιου του, Μανόλη, διευθυντή του Athens Photo Festival. Από τη στιγμή που δημιουργήθηκε, πριν από περίπου τρία χρόνια, αποτελεί σημείο συνάντησης για τους λάτρεις της φωτογραφίας, αφού προσφέρει εργαστήρια για φωτογράφους και λειτουργεί ως ερευνητική βιβλιοθήκη – η συλλογή του Κέντρου απαρτίζεται από χιλιάδες τόμους. Εκτός από μονογραφίες και θεωρητικά βιβλία, ένα μέρος της στηρίζεται στα photobooks.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
