Στην κατά κάποιο τρόπο «αναγκαστική» διάσωση του ευρώ από την Άνκελα Μέρκελ αναφέρονται οι Financial Times στο τρίτο μέρος του «αφιερώματος» τους στην κρίση της ευρωζώνης.
Αυτή τη φορά ο συντάκτης Πίτερ Σπίγκελ αναφέρεται στις «επιδέξιες κινήσεις» της καγκελαρίου που έγιναν κάτω από την πίεση του Ομπάμα και τις δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι ότι θα κάνει ό,τι χρειαστεί για να σώσει το ευρώ.
Ο συντάκτης των FT ξεκινά γράφοντας ότι ο Μπαράκ Ομπάμα έδωσε στην καγκελάριο την ημέρα της συνόδου του G20 στο Λος Κάμπος του Μεξικού - ημέρα των ελληνικών εκλογών του Ιουνίου του 2012 - ένα έγγραφο στο οποίο για πρώτη φορά δηλωνόταν πλήρης υιοθέτηση μίας πρότασης του τότε πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Μόντι.
Αυτό το σχέδιο προέβλεπε ότι αν κάποια από τις χώρες δεχόταν επίθεση τότε η ΕΚΤ θα αγόραζε κατευθείαν τα ομόλογά τους. Το σχέδιο αυτό αφορούσε μόνο στις «ενάρετες» χώρες που τηρούσαν τις δημοσιονομικές προσταγές, όπως ήταν η Ισπανία και η Ιταλία.
Αυτόπτης μάρτυρας λέει στη βρετανική εφημερίδα ότι η κ. Μέρκελ εξοργίστηκε. «Αν και οι ενστάσεις της ήταν διαδικαστικές, ήταν ξεκάθαρο πως η ιταλική και η αμερικανική αντιπροσωπεία είχαν συνωμοτήσει για να την καταφέρουν να εγκρίνει ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων από την ΕΚΤ που θα άλλαζε θεμελιωδώς τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης από την Ευρωζώνη», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Λίγες εβδομάδες νωρίτερα, στο Καμπ Ντέιβιντ, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε πει στην κ. Μέρκελ ότι «έπρεπε να συνεργαστεί» με τον Ιταλό πρωθυπουργό, που η Ουάσιγκτον θεωρούσε ως τον δυνατότερο σύμμαχο μετά την εκλογική ήττα του Νικολά Σαρκοζί. Βλέποντας όμως την αντίδραση της κ. Μέρκελ στο Μεξικό ο Μπαράκ Ομπάμα, όπως αφήνει να εννοηθεί το δημοσίευμα, προσποιήθηκε ότι δεν ήξερε πως οι σύμβουλοί του δεν είχαν ενημερώσει πρωτύτερα τους υπόλοιπους ηγέτες.
Τρεις μήνες όμως αργότερα η Άγκελα Μέρκελ θα έδινε την έγκρισή της σε ένα ανάλογα φιλόδοξο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων του διοικητή της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, το οποίο έχει χαιρετιστεί ως «η χαριστική βολή» που τερμάτισε «την υπαρξιακή κρίση του ευρώ». Προστίθεται, πάντως, ότι χωρίς τη συγκατάθεση της Άγκελα Μέρκελ, που δόθηκε παρά τις ενστάσεις της ισχυρής Bundesbank, το σχέδιο δεν θα είχε επιτύχει να κατευνάσει τις αγορές.
Αξιωματούχοι εκτιμούν ότι η αποδοχή του σχεδίου Ντράγκι από την κ. Μέρκελ ήταν το αποτέλεσμα μίας διαδικασίας αλλαγής σκεπτικού στο Βερολίνο στη διάρκεια ενός έτους. Αφού το αρχικό όραμα περί μη διασώσεων, μη κοινού χρέους και κατά ορισμένους μη Ελλάδας γινόταν ανέφικτο, το Βερολίνο θα αποδεχόταν το μοίρασμα του βάρους των ασθενών χωρών μελών μόνο υπό κεντρικό έλεγχο.
Η Μέρκελ φρόντισε πάντως να περάσει τη θέση της για εγγραφή αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων στα εθνικά συντάγματα και μεταφορά της εποπτείας και της ευθύνης ρευστοποίησης των υπό κατάρρευση τραπεζών από εθνικό σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Το αφιέρωμα των FT κλείνει με τη φράση της Άγκελα Μέρκελ, ότι «αν “πέσει” το ευρώ, “πέφτει” η Ευρώπη», με την οποία εξήγησε τις αποφάσεις της.
σχόλια