Γνωριμία με οκτώ γυναίκες του ισπανικού κινηματογράφου που θα δούμε τις ταινίες τους στην Αθήνα

Γνωριμία με οκτώ γυναίκες του ισπανικού κινηματογράφου που θα δούμε τις ταινίες τους στην Αθήνα Facebook Twitter
Σκηνή από τη μικρού μήκους ταινία Γενναία της Roser Aguilar.
0

Δέκα χρόνια κλείνει φέτος ο κύκλος «Επικράτεια Γυναικών» στην οποία παρουσιάζονται μερικές από τις πιο ενδιαφέρουσες κινηματογραφικές προτάσεις που έγιναν από γυναίκες σκηνοθέτιδες τα τελευταία χρόνια.

Το πρόγραμμα των προβολών που γίνεται στο Θέατρο Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, περιλαμβάνει 4 μεγάλου μήκους ταινίες, 2 μυθοπλασίας και 2 ντοκιμαντέρ, ενώ διοργανώνεται παράλληλα και αφιέρωμα σε 4 ταινίες μικρού μήκους από γυναίκες σκηνοθέτιδες, με τίτλο Μικρού μήκους για τη Γυναίκα. Οι επιλογές του προγράμματος του Κύκλου συντελούν στην ανάδειξη μιας φρέσκιας και θηλυκής προσέγγισης στην παραγωγή και κατανόηση του κινηματογράφου.

Την Τρίτη 2/11, θα προβληθεί η ταινία «Ο αδελφός μου ο Χουάν» των Κριστίνα και Μαρία Χοσέ Μαρτίν Μπαρτσελόνα. Γεννημένες στη Γρανάδα, οι δύο αδερφές αφού αποφοίτησαν από τη Νομική, πήγαν στη Μαδρίτη για να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους: να γίνουν σκηνοθέτριες. Όταν τελείωσαν τις σπουδές τους στο Metropolis School, άρχισαν να εργάζονται στην κινηματογραφική βιομηχανία, μέχρι που αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη δική τους εταιρεία: «Las del Cine». Η ταινία  «Ο αδελφός μου ο Χουάν» είναι η πρώτη τους μικρού μήκους ταινία μετά την πραγματοποίηση πολλών μουσικών μεγάλου μήκους. Οι δυο αδερφές μεγάλωσαν σε ένα σπίτι γεμάτο ταινίες, οι γονείς τους λάτρευαν τον κινηματογράφο. Οι δυο αδερφές που έχουν στο ενεργητικό τους πολλές ταινίες και ντοκιμαντέρ συνειδητοποίησαν ότι άφησαν στην άκρη το όνειρό τους: να κάνουν μυθοπλασία. Έτσι ξεκίνησε η ταινία «Ο αδελφός μου ο Χουάν» για να δείξουν στον εαυτό τους ότι μπορούν να πουν τις ιστορίες που τις ενδιέφεραν.

Η ταινία πήρε τον τίτλο από τον αληθινό τους αδερφό τον Χουάν, αλλά όπως λένε, δεν έχει τίποτα αυτοβιογραφικό. Είναι χαρακτήρες που σκέφτηκαν και στους οποίους προσπάθησαν να δώσουν όσο μεγαλύτερη διάσταση μπορούσαν. Αυτή την εποχή δουλεύουν το σενάριο για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους.

Την ίδια μέρα θα προβληθεί «Το ταξίδι της Μάρτα» (2019) της Neus Ballús, με ηρωίδα την 17χρονη Μάρτα που πηγαίνει διακοπές σε ένα θέρετρο στην Αφρική με την οικογένειά της. Προτιμά να περνά περισσότερο χρόνο με τους νέους που εργάζονται στο ξενοδοχείο παρά με τους δικούς της, δημιουργώντας νέες φιλίες που θα προκαλέσουν ένταση στη σχέση με τον πατέρα της. Το ταξίδι ολοκληρώνεται με νέους ορίζοντες και συνειδητοποιήσεις για όλους.

Η Καταλανή σκηνοθέτιδα και σεναριογράφος Νέους Μπαλούς γεννήθηκε στο Mollet del Vallès, το 1980.  Έχει πτυχίο στην Οπτικοακουστική Επικοινωνία και Master στη Δημιουργία Ντοκιμαντέρ από το Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra. Κυκλοφόρησε την πρώτη της ταινία La plaga (The Plague) το 2013, η οποία προβλήθηκε στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου. Κέρδισε 4 βραβεία Gaudí και ήταν υποψήφια για το βραβείο LUX, τα ευρωπαϊκά βραβεία κινηματογράφου και τα βραβεία Goya. Η ταινία της απεικόνιζε την καθημερινή ζωή σε μια αγροτική ζώνη της περιφέρειας της Βαρκελώνης, που ονομάζεται Gallecs.

Προηγουμένως, είχε κάνει κάποιες μικρού μήκους ταινίες όπως το La Gabi (2004), το L'avi de la càmera (Ο Παππούς με την κάμερα, 2005) και το ντοκιμαντέρ Immersió (2009), που βραβεύτηκε με το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους στο Φεστιβάλ ALCINE.

Η δεύτερη ταινία της, «Το ταξίδι της Μάρτα» έκανε πρεμιέρα στο 69ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου και ανοίγει την πόρτα στο χώρο του προσωπικού καθώς ανακαλύπτει έναν κόσμο που της επιτρέπει να αναπτύξει στενές και περίπλοκες σχέσεις. Τον Αύγουστο του 2021, η ταινία της Sis dies corrents (The Odd-job men) έκανε πρεμιέρα στο 74ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λοκάρνο, αφηγούμενη την ιστορία ενός νεαρού Μαροκινού υδραυλικού που έχει να αντιμετωπίσει εξίσου εκκεντρικούς συναδέλφους και πελάτες σε μια δοκιμαστική εβδομάδα εργασίας.

Την Τρίτη 9/11, θα προβληθεί η ταινία της Claudia Costafreda, Benidorm. Γεννημένη το 1992, η συγγραφέας και σκηνοθέτιδα Κλαούνια Κοσταφρέντα αποφοίτησε από το ESCAC το 2016 με το τελευταίο προπτυχιακό της πρόγραμμα, NÉBOA, μια ταινία μικρού μήκους που έλαβε αναγνωρίσεις όπως, μεταξύ άλλων, το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους στο φεστιβάλ Huesca, η επιλογή στο Φεστιβάλ της Μάλαγα ή η υποψηφιότητα για το Goya Βραβεία 2018. Ένα χρόνο αργότερα, γύρισε το BENIDORM, τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία της, συνδυάζοντας αυτήν τη στιγμή τη δουλειά της ως σκηνοθέτης με την ανάπτυξη του ντεμπούτου της σε μια μεγάλου μήκους ταινία.

Στην ταινία Μπενιντόρμ αφηγείται την ιστορία της Τερέζα, μιας γυναίκας που διαχειρίζεται ένα ξενοδοχείο μπροστά στη θάλασσα και αποφασίζει να μείνει εκεί σαν να μην πρόκειται να συμβαίνει τίποτα ενώ η πόλη ε΄ναι εντελώς άδεια πριν από ένα τσουνάμι που την πλησιάζει.

Την ίδια μέρα στις 19:00 θα προβληθούν Οι Ένορκοι της Virginia García del Pino, ένα ντοκιμαντέρ όπου  κινηματογραφώντας τα μέλη ενός σώματος ενόρκων που καλούνται να κρίνουν μια δίκη δολοφονίας, η κίνηση της κάμερας αντικατοπτρίζει την εσωτερική κατάστασή τους, με τους πρωταγωνιστές χαμένους μέσα στον λαβύρινθο των αποδείξεων, των εικόνων και των μαρτυριών.

Η γεννημένη στη Βαρκελώνη το 1966, Βιρτζίνια Γκαρσία Ντελ Πίνο, σπούδασε καλές τέχνες πριν αποφασίσει να γίνει σκηνοθέτιδα στο πρόγραμμα UAB Documentary Master's Course.

Μετά την αποφοίτησή της στις Καλές Τέχνες, η παραγωγή της ως video artist την φέρνει πιο κοντά στο είδος του ντοκιμαντέρ. Οι ταινίες της, ηχηρής τυπικής απλότητας, προκύπτουν από μια προσπάθεια κατανόησης της ανθρώπινης συμπεριφοράς και με αυτόν τον τρόπο, αιωρούνται μεταξύ αισιοδοξίας και ενός ανησυχητικά τραγικού φόντου. Το 2008 κέρδισε πολλά βραβεία για το What You Say I Am, ένα ντοκιμαντέρ που άνοιξε τις πόρτες σε πολλά διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου, αν και οι μικρού μήκους ταινίες της εξακολουθούν να συμμετέχουν σε εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.

Την Τρίτη Τρίτη 16/11, θα προβληθεί η ταινία Χυμός από Καρπούζι (2019), της Irene Moray. Το Suc de Síndria, όπως είναι ο ισπανικός τίτλος, κυκλοφόρησε το 2019, και προσπάθησε, σύμφωνα με την συγγραφέα και σκηνοθέτιδα, να μιλήσει για έναν πολύ συγκεκριμένο, υγιή και λυτρωτικό τύπο αγάπης, αντλώντας έμπνευση από τη δική της προσωπική εμπειρία. Τα γυρίσματα έγιναν στο Convent, ένα πολυσύχναστο καταλανικό μοναστήρι που μετατράπηκε σε κατοικία καλλιτεχνών.

Η Ρενέ Μοράι γεννήθηκε το 1992 στη Βαρκελώνη και είναι φωτογράφος και σκηνοθέτης. Το 2020, η Ισπανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών (AACCE) της απένειμε απένειμε για τη μικρού μήκους Suc de Síndria, που γυρίστηκε στα Καταλανικά, το Goya Καλύτερης Ταινίας Μυθοπλασίας μικρού μήκους. Έκανε σπουδές καλών τεχνών  και το 2012 μετακόμισε στο Βερολίνο, όπου έκανε διάφορες δουλειές καθαρίστρια, ρεσεψιονίστ σε γκαλερί, σερβιτόρα και, τέλος, υπάλληλος σε πολυτελές κατάστημα. Εκεί άρχισε να βγάζει φωτογραφίες δωρεάν με σκοπό να γίνει γνωστή. Αμέσως μετά, αποφάσισε να αφοσιωθεί πλήρως στη φωτογραφία. Επιπλέον, στη Γερμανία ήταν μέλος, για τρία χρόνια, της κολεκτίβας performance the - - family. Μαζί τους έπαιξε σε όλη την Ευρώπη, όπως το Μουσείο Astrup Fearnley στο Όσλο και στην Πινακοθήκη Chisenhale στο Λονδίνο.

Εμπνευσμένη από τις εμπειρίες της από το Βερολίνο, γεννήθηκε το πρώτο της μικρού μήκους φιλμ μυθοπλασίας, Κακή Λεσβία, που κέρδισε το βραβείο καλύτερης μικρού μήκους στο Φεστιβάλ Νέων Σκηνοθετών FiSH στη Γερμανία. Μετά από τέσσερα χρόνια στη Γερμανία επέστρεψε στη Βαρκελώνη, και φίλμαρε το Suc de Síndria. Συνδυάζει τη δουλειά της ως κινηματογραφίστρια με τη δουλειά της φωτογράφου για διάφορα πρακτορεία, εταιρείες παραγωγής και εκδότες. Έχει επίσης εργαστεί ως θεραπεύτρια Ρέικι.

Την ίδια μέρα θα προβληθεί και η μικρού μήκους ταινία Γενναία της Roser Aguilar. Αφηγείται τη ζωή της Τζανίν που φαίνεται να πηγαίνει πολύ καλά μέχρι να δεχτεί μια επίθεση στο μετρό. Από αυτό το σημείο κι έπειτα όλα καταρρέουν. Προσπαθώντας να διαφύγει το εσωτερικό της μαρτύριο, θα προσεγγίσει την σκοτεινότερη πλευρά της.

Η Ροζέρ Αγκιλάρ κέρδισε πτυχίο στη δημοσιογραφία από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και πτυχίο σκηνοθεσίας κινηματογράφου από τη Σχολή Κινηματογράφου και Οπτικοακουστικής της Καταλονίας (ESCAC). Το 2008 έλαβε το Βραβείο Critical Eye για τον κινηματογράφο από το Radio Nacional de España,  το Βραβείο της πόλης της Βαρκελώνης για οπτικοακουστικά έργα και το βραβείο Sant Jordi για τον καλύτερο νέο σκηνοθέτη για την ταινία της Best of Me. Το 2011, σκηνοθέτησε το Now I Can't, το οποίο κέρδισε την Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους στα Βραβεία Γκαουντί.

Το 2017, η Αγκιλάρ κυκλοφόρησε το Brava (Γενναία), μια ταινία με πρωταγωνίστρια τη Laia Marull, η οποία εξερευνά το αίσθημα της μοναξιάς, της παρεξήγησης και της ντροπής που βασανίζει τα θύματα σεξουαλικής βίας μετά την αναφορά της επιθετικότητας από τρίτους και της κακοποίησής τους.

Την Τρίτη 23/11, θα προβληθεί η ταινία κινουμένων σχεδίων Σάρκα, της Camila Káter. Η μνήμη του σώματος είναι ένα από τα στοιχεία που ενδιαφέρουν την κοινωνική και πολιτιστική ιστορία τα τελευταία χρόνια, αλλά υπήρξε επίσης βασικό επιχείρημα για την ανάκτηση μιας νέας ευαισθησίας, που αναπτύχθηκε από τον φεμινισμό. Αυτή η μικρού μήκους ταινία βασισμένη σε κινούμενα σχέδια και το ντοκιμαντέρ που σκηνοθέτησε η νεαρή Καμίλα Κάτερ συλλέγει τις ιστορίες της εμπειρίας πέντε γυναικών στο σώμα της, εικονογραφημένες από άλλους πέντε εξαιρετικούς animators. Η νεαρή δημιουργός με την ταινία της Σάρκα προκρίθηκε για το Βραβεία Όσκαρ 2021 και έχει λάβει περισσότερα από 65 βραβεία παγκοσμίως.

Η Κάτερ έχει πτυχίο στη Μελέτη Μέσων από το StateUniversity of Campinas και όπως λέει εμπνεύστηκε για τη δημιουργία της ταινίας από τις δικές της εμπειρίες, πολλές καταστάσεις στις οποίες ένιωσε σαν σώμα αντί για άνθρωπος, όπως επίσης, ιστορίες από τις γυναίκες στη ζωή τηγς ειδικά  τη μητέρα της και τη θεία της. Η απώλεια βάρους και οι δίαιτες ήταν επαναλαμβανόμενα θέματα στο σπίτι της και θυμάται ότι ανησυχούσε πολύ για το σώμα της από την ηλικία των έξι ετών.

Την ίδια μέρα θα προβληθεί και η ταινία μικρού μήκους Μεταξύ Σκύλου και Λύκου της Irene Gutiérrez. Βυθισμένοι στα βάθη της κουβανικής ζούγκλας, τρεις πρώην μαχητές από τον πόλεμο της Αγκόλας, οι τελευταίοι σαμουράι της κουβανικής επανάστασης, διστάζουν να εγκαταλείψουν το επαναστατικό πνεύμα που τους ένωσε ως συντρόφους πριν από τριάντα χρόνια.

Η Γκουτιέρες είναι ερευνήτρια και σκηνοθέτρια από τη Θέουτα, μια ισπανική πόλη που βρίσκεται στη Βόρεια Αφρική. Σπούδασε Οπτικοακουστικές Τέχνες και Πολυμέσα στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και Δημιουργία Ντοκιμαντέρ στο EICTV στην Κούβα. Για την ταινία της Hotel Nueva Isla (2014), η οποία έκανε πρεμιέρα στο IFFR, κέρδισε ειδικά βραβεία της κριτικής επιτροπής στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Jeonju, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Ορλεάνης και στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Austin Las Americas.

Το πρόγραμμα των προβολών αναλυτικά:

Τρίτη 2/11

18:30: Ο αδελφός μου ο Χουάν (2019), των Cristina και María José Martín Barcelona Μ. Μήκους. Διάρκεια: 10΄

18:45: Το ταξίδι της Μάρτα (2019) της Neus Ballús Διάρκεια: 85΄

Τρίτη 9/11

18:30: Benidorm 2017 (2019), της Claudia Costafreda Μ. Μήκους. Διάρκεια: 22΄

 19:00: Οι Ένορκοι (2012), της Virginia García del Pino Ντοκυμαντέρ. Διάρκεια: 67΄


Τρίτη 16/11 

18:30: Χυμός από Καρπούζι (2019), της Irene Moray Μ. Μήκους. Διάρκεια: 23΄
19:00: Γενναία (2016), της Roser Aguilar Διάρκεια: 87΄ 

Τρίτη 23/11

18:30: Σάρκα (2019), της Camila Káter Κινούμενα Σχέδια. Διάρκεια: 12΄
18:45: Μεταξύ Σκύλου και Λύκου (2019), της Irene Gutiérrez Διάρκεια: 77.

Θέατρο Ελληνοαμερικανικής Ένωσης (2ος όροφος), Μασσαλίας 22, Αθήνα

Eίσοδος ελεύθερη με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού ή νόσησης

Πολιτισμός
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η έκθεση «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» εγκαινιάστηκε στο Πεκίνο

Πολιτισμός / Η έκθεση «Οι Έλληνες: Από τον Αγαμέμνονα στον Μέγα Αλέξανδρο» εγκαινιάστηκε στο Πεκίνο

«Οι επισκέπτες θα κατανοήσουν καλύτερα γιατί ο ελληνικός πολιτισμός δεν είναι μόνο η κοιτίδα του Δυτικού Πολιτισμού, αλλά έχει τεράστιο αποτύπωμα και στην Ασία» τόνισε ο πρέσβης της Ελλάδας στην Κίνα
LIFO NEWSROOM
Μουσείο Prado: Tα αληθινά χρώματα της γλυπτικής φωτίζουν την «χρυσή εποχή» της Ισπανίας

Πολιτισμός / Μουσείο Prado: Tα αληθινά χρώματα της γλυπτικής φωτίζουν την «χρυσή εποχή» της Ισπανίας

Η έκθεση «Χέρι με χέρι: Γλυπτική και Χρώμα στην Ισπανική Χρυσή Εποχή», καταδεικνύει ότι ο δυτικός καλλιτεχνικός κανόνας δεν έκανε διακρίσεις σε βάρος ορισμένων καλλιτεχνών μόνο λόγω γεωγραφίας και φύλου, αλλά και λόγω των υλικών που χρησιμοποιούσαν
LIFO NEWSROOM
Κίλιαν Μέρφι

Πολιτισμός / Ο Κίλιαν Μέρφι, ο Νόμος του Μέρφι και η Μαριόν Κοτιγιάρ από αύριο στους κινηματογράφους

Η κινηματογραφική μεταφορά των «Μικρών Πραγμάτων σαν κι Αυτά», ένα εγχώριο εμπορικό στοίχημα από τον σκηνοθέτη της «Ευτυχίας» και τρεις ακόμα επιλογές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Αλέν Ντελόν: Νέα βιογραφία υποστηρίζει πως ο μύθος του γαλλικού σινεμά ήταν αμφιφυλόφιλος

Πολιτισμός / Αλέν Ντελόν: Νέα βιογραφία υποστηρίζει πως ο μύθος του γαλλικού σινεμά ήταν αμφιφυλόφιλος

Ο βιογράφος του Αλέν Ντελόν, δήλωσε πως ο μεγάλος Γάλλος ηθοποιός «από σεξουαλική άποψη είχε εξερευνήσει τα πάντα, με άνδρες, με γυναίκες και κάνοντας τρίο»
ΕΥΑ ΠΑΥΛΑΤΟΥ