401 χρόνια φυλακή στον παιδεραστή της Κρήτης

401 χρόνια φυλακή στον παιδεραστή της Κρήτης Facebook Twitter
20

Σε 401 χρόνια φυλακή συνολικά καταδικάστηκε ο προπονητής – παιδεραστής της Κρήτης Νίκος Σειραγάκης ο οποίος αντιμετώπισε κατηγορίες για  46 κακουργήματα και 5 πλημμελήματα, για αντίστοιχες υποθέσεις παιδιών.  

Κατά συγχώνευση τα χρόνια κάθειρξης του Ασειραγάκη ίνονται 220 από τα οποία θα εκτίσει τα 25.

Το Δικαστήριο επίσης επέβαλε στον κατηγορούμενο τη στέρηση πολιτικών του δικαιωμάτων για πέντε έτη, ενώ αποφάσισε η έφεση του κατηγορούμενου α να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη.

Μεταξύ άλλων, κρίθηκε αθώος για ορισμένες από τις 46 κακουργηματικές πράξεις που τον βάρυναν, καθώς δεν στοιχειοθετήθηκαν κατηγορίες εναντίον του.

Στην απολογία του ο Σειραγάκης  δεν παραδέχτηκε, σύμφωνα με το cretalive, κακοποίηση των 52 ανηλίκων, όπως ανέφερε το κατηγορητήριο. 

20

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Καλπάζουν» οι λοιμώξεις του αναπνευστικού - Πώς μπορούν να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες

Ελλάδα / Λοιμώξεις του αναπνευστικού: Πώς μπορούν να προστατευτούν οι ευπαθείς ομάδες

«Στην Ελλάδα υπάρχει μια περίοδος η οποία ξεκινάει στις 15 Δεκεμβρίου και τελειώνει στις αρχές του Μαρτίου όπου φαίνεται ότι ενδημικά υπάρχει έξαρση των λοιμώξεων», τονίζει ο Στέλιος Λουκίδης, πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας
LIFO NEWSROOM
Συλλαλητήριο συνταξιούχων στην Αθήνα για «αξιοπρεπή διαβίωση με επαρκείς συντάξεις»

Ελλάδα / Συλλαλητήριο συνταξιούχων στην Αθήνα για «αξιοπρεπή διαβίωση με επαρκείς συντάξεις»

«Δώστε πίσω τα κλεμμένα», «Μ’ αγώνες έχει γίνει η ασφάλιση, δεν είναι για παζάρια και για διάλυση», είναι, μερικά από τα συνθήματα που ακούστηκαν από τους συνταξιούχους
LIFO NEWSROOM

σχόλια

9 σχόλια
Αυτός ο "κώδικας" είναι η ευκαιρία για κάτι άλλα τομαρια να το παίξουν ηθικοί. Όχι φυσικά ότι υπερασπίζομαι αυτό τον σιχαμένο τύπο, αλλά μην θαυμάζουμε κιόλας τους ηθικους κώδικες των μαφιόζων
Τελικά θα μείνει στην φυλακή 6 μήνες για κάθε ένα από τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορήθηκε. Δεν έχει σοβαρότητα αυτή η απονομή δικαιοσύνης. Κατέστρεψε αθώα παιδιά, τις οικογένειές τους και τώρα θα συνεχίσει τη ζωή του με δικά μας έξοδα και φροντίδα (έστω και στοιχειώδη και ελάχιστη). Γιατί; Γιατί όχι ευνουχισμός, ανασκολοπισμός, πέταγμα στα σκουπίδια, εκεί που ανήκει;
Μπα. Απλώς η φυλακή δεν είναι πολιτισμένη κοινωνία ούτε δίκαιο μέρος. Οι φυλακόβιοι πετούν τη σκούφια τους για αφορμές για ανασκολοπισμό, ευνουχισμό, πέταγμα στα σκουπίδια και παρόμοιες μορφές διασκέδασης. Μη νομίζεις ότι απέχουν και τρελά από το "λαϊκό αίσθημα". Αν θα το πεις "λαϊκό αίσθημα" ή "κατώτερο ένστικτο" είναι απλά θέμα ορολογίας.
Εγώ είπα απλά ότι 25 ή και 10 χρόνια φυλακή δεν είναι αστεία υπόθεση, κι όποιος χρησιμοποιεί τη λέξη "μόνο" να πάει να κάνει μία εβδομάδα (και μάλιστα με τιπ στους υπόλοιπους φυλακισμένους για το λόγο που μπήκε) και να δει αν 10 χρόνια είναι τιμωρία ή όχι. Προσωπικά πιστεύω στις έξι ώρες ήδη θα του έχει φύγει η μαγκιά, μαζί με τη δυνατότητα να ξαναελέγξει τους σφιγκτήρες του. Από εκεί και πέρα ο νόμος δεν προβλέπει ισόβια για αυτό το αδίκημα (όπως και για κανένα). Θα βγει 65 χρονών, σταμπαρισμένος από κοινωνία και αστυνομία, χωρίς τη δυνατότητα να ασκήσει το επάγγελμα που τον έφερνε σε επαφή με θύματα. Είναι εξαιρετικά απίθανο να μπορέσει να ξανακάνει κακό, αλλά τέλος πάντων αυτό είναι εντελώς διαφορετικής τάξης ζήτημα.Στο κάτω κάτω οποιοσδήποτε έκανε οτιδήποτε μπορεί (θεωρητικά) να το ξανακάνει αφού βγει από τη φυλακή. Τι μου λες; Να έχουμε θανατική ποινή (ή αληθινά ισόβια) για τα πάντα; Μόνο για τα εγκλήματα που εσύ προσωπικά θεωρείς αποκρουστικά; Τι θα σε ικανοποιούσε τέλος πάντων, Τζενγκίς Χαν του lifo.gr;
Και κάτι ακόμα. Ξέρεις γιατί δεν έφαγε ισόβια; Γιατί όπως εσύ δε θεωρείς 25 χρόνια φυλακή σοβαρή τιμωρία, έτσι και ο ελληνικός νόμος δε θεωρεί το βιασμό (ανηλίκου ή όχι) σοβαρό έγκλημα. Η λογική είναι πανομοιότυπη: "Τι έπαθε δηλαδή το θύμα "ρε ηλίθιε"; Πέθανε; "Διαρροή μπαταρίας έχεις"; Σιγά, απλά πέρασε άσχημα για λίγο. Κάποια στιγμή θα συνέλθει κι αν δε συνέλθει πρόβλημά του".Έτσι είναι παντελώς αδύνατο να φας ισόβια για βιασμό (ή για 500 βιασμούς), αν δε συνοδεύεται από φόνο ή κάποια άλλη μη αναστρέψιμη σοβαρή φυσική βλάβη στο θύμα.