Συνέντευξη και φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηγεωργίου
"Ως άνθρωπος όμως που αγωνίστηκα τόσο πολύ στη ζωή μου, 30 συνεχή χρόνια, για τα δικαιώματα των τραβεστί και των ομοφυλοφίλων, ναι, είναι ρατσισμός, να ακούω κάποιον να λέει "δεν μπορώ να σε βλέπω τραβεστί και να σε πάρω πάρα πολύ σοβαρά"
Μετά από όλο αυτό που συνέβη την προηγούμενη βδομάδα με αφορμή τη συνέντευξή που έδωσες στην Αννίτα Πάνια το Σάββατο 1 Νοεμβρίου, τις αντιδράσεις, την ανακοίνωση από το «σωματείο υποστήριξης Διεμφυλικών» που έκανε λόγο για «παραλήρημα» και «επιτομή ρατσιστικού λόγου», τα συνεχή σχόλια εναντίον της παρουσιάστριας μέσα από τα social media για εκφράσεις της που αφορούσαν στις τραβεστί, μετανιώνεις που πήγες στην εκπομπή του Alpha;
Θα ήθελα να είχα μιλήσει περισσότερο για τη ζωή μου. Να υπήρχε χρόνος. Κατά τα άλλα, όποτε η Αννίτα αναφερόταν με ρατσιστικά σχόλια στις τραβεστί, εγώ και ο δημοσιογράφος που βρισκόταν στο πάνελ απαντούσαμε. Με ηρεμία και χωρίς καβγάδες. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι την έπιασε την Αννίτα εκείνη τη μέρα και έλεγε αυτά που έλεγε. Μου έκανε εντύπωση! Κρίμα...Ναι, μετανιώνω που πήγα στην Αννίτα. Ήταν λάθος μου!
Θεωρείς πως σου συμπεριφέρθηκε ρατσιστικά;
Δεν είναι προσωπικό το θέμα. Ως άνθρωπος όμως που αγωνίστηκα τόσο πολύ στη ζωή μου, 30 συνεχή χρόνια, για τα δικαιώματα των τραβεστί και των ομοφυλοφίλων, ναι, είναι ρατσισμός, να ακούω κάποιον να λέει «δεν μπορώ να σε βλέπω τραβεστί και να σε πάρω πάρα πολύ σοβαρά» ή «όλο αυτό το πράγμα είναι Απόκριες». Παρόλα αυτά, προσπαθούσα να της εξηγήσω κατά τη διάρκεια της εκπομπής ότι ήταν σφάλμα τα λόγια της, απαντούσα ήρεμα και με συγκαταβατικότητα. Και, ειλικρινά σου λέω, δεν καταλάβαινα που το πήγαινε η Αννίτα. Μου χάλασε όλη την εικόνα που είχα για εκείνη. Της πιο ροκ, αυτής που ξεφεύγει από τους κανόνες και τα «πρέπει» της κοινωνίας. Μάλλον την είχα λάθος στο μυαλό μου.
Γιατί αποφάσισες να πας στην εκπομπή της;
Γιατί με βόλευαν οι ώρες. Με αφορμή τη συνέντευξη που κάναμε μαζί και δημοσιεύθηκε την προηγούμενη βδομάδα, ξαφνικά με θυμήθηκαν διάφοροι. Την ίδια μέρα με είχαν πάρει τηλέφωνο και από την εκπομπή του Αρναούτογλου στον ΑΝΤ1, και παρόλο που μου αρέσει πολύ ο Γρηγόρης, ο τρόπος του, το ότι είναι πολύ ωραίος άντρας και θα με ενέπνεε, σκέφτηκα πως δεν θα αντέξω να μείνω ξύπνιος μέχρι τις 11 το βράδυ και μετά να φτάσω στο σπίτι μου στη 1 το πρωί. Θα ήταν ταλαιπωρία για μένα όλο αυτό. Έτσι, προτίμησα την εκπομπή της Αννίτας που μεταδιδόταν απόγευμα.
Πως σε είχε αντιμετωπίσει όταν συναντηθήκατε;
Οι δημοσιογράφοι της, η αρχισυντάκτρια της, είναι εξαιρετικά παιδιά. Με το «σεις» και με το «σας» με είχαν. Με την Αννίτα, όμως, δεν είχαμε πει πολλά. Ένα «χαίρω πολύ» μόνο. Την περίμενα πιο «ζεστή».
Θα ξαναπήγαινες καλεσμένος στην εκπομπή της;
Όχι. Ποτέ! Για να ξανακούσω «μα όταν επιλέξεις να είσαι τραβεστί, δε διαλέγεις να είσαι για κράξιμο;». Είναι λίγο παρωχημένες αυτές οι εκφράσεις, λίγο «παλιές», από την εποχή που μας συνελάμβανε η αστυνομία και μας έδερνε. Ζούμε στο 2014 και η Αννίτα μιλούσε με εκφράσεις της δεκαετίας του '70! Απορώ πώς η Αννίτα, που την θεωρώ τόσο έξυπνη γυναίκα, έπεσε σε αυτή την παγίδα να πει τέτοια πράγματα. Ήταν λάθος της. Κυρίως απέναντι σε όλο αυτό τον κόσμο που την στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και είχε αλλιώτικη εικόνα για εκείνη, όπως κι' εγώ, που τη θεωρούσαμε «δικό μας» άτομο, υποστηρικτή των δικαιωμάτων μας. Μακάρι να το σκέφτηκε ψύχραιμα και να μετάνιωσε γι' αυτά που είπε. Και να το πει και δημόσια για να τελειώσει πια αυτή η ιστορία.
Η συνέντευξη της Αλόμας, αφορμή για να βρεθεί καλεσμένη στον Alpha, που δημοσιεύθηκε πριν από τρεις βδομάδες (Αναδημοσιεύεται από τον «Φιλελεύθερο» Κύπρου με την παραχώρηση του δημιουργού):
Συνεχίζεις να βγαίνεις στην πιάτσα των τραβεστί, στη Συγγρού και στην Καβάλας;
Θα ήθελα πολύ να βγω αλλά, δυστυχώς, δεν έχω πλέον τη δύναμη. Σεξουαλικά θεωρούμαι μεγάλος, είμαι 66 ετών.
Έχεις χορτάσει πολύ το sex. Την αγάπη;
Δεν ξέρω τι σημαίνει αγάπη. Έχω κάνει κάποιους δεσμούς, αλλά μην φανταστείς τίποτα ιδιαίτερο. Είναι άλλοι φίλοι μου που έχουν σχέσεις χρόνων, αλλά αυτά είναι τυχερά. Ίσως επειδή ασχολιόμουνα με τον συνδικαλισμό, ξεχνούσα να αγαπηθώ. Με παρέσυρε το πάθος της διεκδίκησης των δικαιωμάτων για τις τραβεστί. Εν μέρει τα κατάφερα. Οι άνθρωποι μας αντιμετωπίζουν πλέον διαφορετικά, θέλω να πιστεύω ότι δεν μας κράζουν.
Έχεις φίλους;
Όχι. Με παράτησαν όλοι. Παλιά είχα δίπλα μου πολύ κόσμο, τώρα με αποφεύγουν, δεν μου μιλάνε.
Θα ήθελες να σε αγαπάνε περισσότερο;
Ναι. Αλλά φταίω...
Γιατί πηγαίνεις σε ψυχίατρο;
Το είχα ανάγκη. Παλιά έμενα στα Μέγαρα, αλλά η μοναξιά με έκανε να φύγω. Πέρασα βαριά κατάθλιψη. Η ψυχή μου είχε γίνει μαύρη. Αρχικά είχα εγκατασταθεί στην Αθήνα, σε ένα ξενοδοχείο, μαζί με τα δύο μου σκυλιά. Τώρα νοικιάζω ένα σπίτι στο κέντρο της πόλης... Νιώθω ότι δεν έχω κανέναν στον κόσμο. Είμαι ολομόναχος! Τώρα μου 'μεινε ένα σκυλί που με λατρεύει και το λατρεύω. Μερικές φορές σκέφτομαι ποιος θα πεθάνει πρώτος: ο σκύλος ή εγώ; Και τρομάζω.
Κοιμάσαι εύκολα τα βράδια;
Για να κοιμηθώ, παίρνω το ενάμιση χάπι που μου έχει γράψει ο ψυχίατρός μου.
Σου λείπει ο έρωτας;
Έρωτας δεν ξέρω τι θα πει. Το sex χωρίς συναλλαγή, ναι, μου λείπει. Δεν με κοντεύουν.
Από πότε έχεις να κάνεις sex;
Καμιά βδομάδα. Με νεαρό τον οποίο πλήρωσα. Αντιστράφησαν οι όροι.
Θα ήθελες να είχες αγαπηθεί από κάποιον άνθρωπο και να ζούσατε τώρα μαζί;
Δεν το έχω βιώσει ποτέ αυτό για να το θελήσω. Ως εικόνα μου φαίνεται ωραία, αλλά νομίζω πως σαν χαρακτήρας δεν θα το άντεχα. Είμαι ατίθασος και ο δεσμός μου θα με ήθελε πιο ήπιο. Νομίζω, όμως, ότι κατασκευάστηκα για να ζω τελικά μόνος.
Πως και δεν έκανες αλλαγή φύλου;
Δεν θέλησα ποτέ να γίνω γυναίκα. Ο ψυχικός μου κόσμος σταματούσε στον τραβεστισμό, δεν πήγαινε παρακάτω.
Από πότε έχεις να βάλεις γυναικεία ρούχα;
Δύο χρόνια. Τελευταία φορά ντύθηκα στη γιορτή μου. Κοίταζα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και έλεγα «έτσι ήσουνα παλιά;». Στεναχωρέθηκα. Γιατί γινόμουν πολύ ωραία γυναίκα! Τώρα κουράζομαι κιόλας να κάνω την αλλαγή, γιατί θέλει πολλή δουλειά: για να κάνω τεντωμένο το δέρμα μου πρέπει να βάλω λευκοπλάστη και να τσιτώνομαι, το καλοκαίρι με την περούκα είναι δράμα και όλο αυτό το θεωρώ πια ταλαιπωρία.
Έχεις ζήσει περίεργα γούστα;
Τα πάντα. Όλα. Παλιά οι άντρες που έρχονταν σε μένα μου ζητούσαν να έχω τον παθητικό ρόλο. Να λειτουργώ και να συμπεριφέρομαι σαν γυναίκα. Μετά άλλαξαν. Μου ζητούσαν να είμαι εγώ ο ενεργητικός. Στην αρχή μου φαινόταν κάπως περίεργο να κατεβαίνουν οι νταλικέριδες στην Καβάλας, κάτι νταβραντισμένα θηρία δυο μέτρα ύψος, να συμφωνούμε το ποσό, να πηγαίνουμε στα συνεργεία που είναι στα στενά και να μου ζητάνε να τους γαμήσω εγώ. Ύστερα το συνήθισα κι' αυτό. Είπα «άλλαξαν οι καιροί και σ' αυτό το θέμα» και το αποδέχτηκα. Προσαρμόστηκα. Δουλειά μου ήταν. Ό,τι ήθελε ο πελάτης.
Πόσο πάει σήμερα η ταρίφα;
Απ' ό,τι μου λένε φίλες μου, έχει πέσει πολύ. Μέχρι 30 ευρώ το ολοκληρωμένο. Σκέψου το στοματικό...Τίποτα. Δεν αξίζει. Εκτός αν είναι καμιά καινούργια στη δουλειά, καμιά ξένη, που μπορεί να το φτάσει μέχρι τα 70 ευρώ, όχι παραπάνω. Παλιά μου τύχαιναν και πελάτες στη Συγγρού που μου έδιναν 300 χιλιάδες δραχμές. Μιλάμε για μεγάλα ποσά. Αλλά με ήθελαν για όλο το βράδυ.
Δεν κράτησες λεφτά από τότε;
Πήρα ένα σπίτι, το οποίο πούλησα μετά. Όλα τα λεφτά μου τα έδωσα στους δικηγόρους και στα δικαστήρια για τα δικαιώματα των τραβεστί. Πολλά λεφτά! Αφοσιώθηκα στον αγώνα, αλλά δεν το μετανιώνω. Ήθελα να είμαι κι' εγώ κομμάτι από την ιστορία του κινήματος.
Δεν σου τα 'φαγαν οι γκόμενοι τα λεφτά;
Μακριά από μένα αυτά. Δεν έβαζα τη δουλειά μου μέσα στο σπίτι μου. Ποτέ δεν μπερδευόταν το ένα μέσα στο άλλο. Το σώμα μου λειτουργούσε πάντα ανεξάρτητα από την ψυχή και την καρδιά μου. Οι «σχέσεις» είναι για τις συναισθηματικές, που συνήθως είναι και λίγο κουλές.
Αν κυκλοφορείς ως «Μπάμπης» και σε φωνάξουν στο δρόμο «Αλόμα», γυρίζεις το κεφάλι;
Νευριάζω πια. Θέλω σιγά σιγά να προσγειωθώ στην πραγματικότητα. Παλιά ήμουνα πολύ πιο όμορφος και τώρα, κατά βάθος, ντρέπομαι να με λένε με το γυναικείο μου όνομα. Κατά κάποιο τρόπο, με προσβάλλει πια. Αλλά καταλαβαίνεις με ποια έννοια.
Πας στην εκκλησία;
Ναι. Κοινωνώ, αλλά δεν εξομολογούμαι. Δεν τα πάω καλά με τους παπάδες.
Αν ξαναγεννιόσουνα, την ίδια δουλειά θα ήθελες να κάνεις;
Ναι. Γιατί δεν θα μπορούσα να είμαι παντρεμένος με παιδιά και να πηγαίνω με τραβεστί, να ζητάω ανωμαλίες. Το θεωρώ βρωμιά!
σχόλια