Όταν ακούς τη φράση «ανταλλαγή συντρόφων», το πιο πιθανό είναι να σου έρθει στο μυαλό κάτι ακραίο και απρόσιτο που απασχολεί ελάχιστο κόσμο και συνδέεται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο ζωής, κάτι που έχει σχέση με την τάση της εποχής, κάτι μοδάτο και ελαφρύ που δεν σε αφορά, γιατί είναι μακριά από σένα. Σκέψου όμως πόσες φορές την ημέρα φαντασιώνεσαι ότι κάνεις σεξ με ανθρώπους που συναντάς ή συναναστρέφεσαι και ΔΕΝ είναι ο/η σύντροφός σου, πόσες φορές έχεις σκεφτεί να τον/την απατήσεις και πόσο μεγάλη επιθυμία έχεις να δοκιμάσεις κάτι νέο στο σεξ και θα καταλάβεις γιατί η ανταλλαγή συντρόφων και η πολυσυντροφικότητα είναι πλέον τόσο διαδεδομένες. Δεν μπορείς να τις αναφέρεις ως κάτι «σπάνιο». Κι ενώ το swinging ξεκίνησε από κλαμπ των βορείων και νοτίων προαστίων, από άτομα εύπορα που είχαν ζήσει στο εξωτερικό και επιστρέφοντας οργάνωσαν κλαμπ γνωριμιών (με μεγάλο οικονομικό όφελος), η ανταλλαγή συντρόφων έχει ξεπεράσει τα όρια της κοινωνικής και οικονομικής ελίτ, έχει διαδοθεί, έχει περάσει σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας, σε ανθρώπους συνειδητοποιημένους, με μόρφωση και πολιτική άποψη, που αναζητούν στο swinging πολύ περισσότερα από απλό σεξ. Είναι η εκπλήρωση μιας ανάγκης και μια υπέρβαση που είναι πολύ δύσκολο να την καταφέρεις σε μια σχέση. Σύμφωνα με την Ελένη, κοινωνική λειτουργό στo κέντρο της Αθήνας που εδώ και δύο χρόνια συμμετέχει, μαζί με τον σύζυγό της, σε κλαμπ ανταλλαγής συντρόφων, «πρέπει να έχεις φτάσει σε υψηλά επίπεδα ωριμότητας μέσα σε μια σχέση για να μπορέσεις να δεχτείς να τον μοιραστείς − και αυτός εσένα. Αλλιώς δεν πρέπει καν να το τολμήσεις. Αν ψάχνεις αφορμή να ξεφορτωθείς τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, το σεξ με κάποιον τρίτο μπορεί να είναι καταστροφή. Όταν ξεκινήσαμε να συναντάμε άλλα ζευγάρια, είχαμε την εντύπωση ότι το swinging είναι η εξαίρεση, αλλά στην πορεία καταλάβαμε ότι είναι τόσο πολύς ο κόσμος που το κάνει, ώστε να μπορώ να πω ότι είναι ο κανόνας. Όλοι ψάχνονται. Άλλοι ψάχνονται ατομικά, μέσα από την απιστία, κι άλλοι συμμετέχουν συνειδητά σε ομαδικό σεξ μαζί με τον σύντροφό τους. Είναι θέμα ωριμότητας και του πόσο καλά τα πας με τον άνθρωπο με τον οποίο μοιράζεσαι τη ζωή σου. Το να δοκιμάσεις σεξ με άλλον άνθρωπο δεν είναι μόδα, ξεφεύγει από το trend της εποχής και όσα σου επιβάλλει το σύγχρονο lifestyle, είναι πέρα από αυτό, είναι ανάγκη την οποία μια μέρα θα βρεις μπροστά σου αν την αγνοήσεις. Προσωπικά, μετά την εμπειρία που έχω έπειτα από σχέσεις δύο χρόνων με άλλους σεξουαλικούς συντρόφους, μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως δεν υπάρχει μονογαμία. Πιστεύω ότι υπάρχει μόνο ατολμία και περιορισμός από τα ταμπού που σου επιβάλλουν η κοινωνία, η θρησκεία, ο εαυτός σου. Αρκεί να σου πω ότι από τότε που αρχίσαμε να κάνουμε σεξ με άλλους ανθρώπους η σχέση μου με τον άντρα μου είναι καλύτερη από ποτέ και αισθάνομαι πολύ πιο ευτυχισμένη δίπλα του. Το να νικήσεις τη ζήλια είναι πολύ μεγάλο προσωπικό κατόρθωμα, από τις πιο μεγάλες υπερβάσεις που μπορείς να κάνεις στη ζωή. Από μια άποψη θεωρώ ότι ζούμε μια νέα σεξουαλική επανάσταση».
Η Ηλέκτρα, 42, είναι καθηγήτρια ξένων γλωσσών. «Είμαι με τον σύντροφό μου 22 χρόνια, παντρεμένη τα 18 από αυτά» λέει. «Η σχέση και η σεξουαλική μας ζωή είναι εξαιρετικές − ήταν πάντοτε καλές. Έχουμε δύο παιδιά, κορίτσι-αγόρι στην εφηβεία. Αφορμή για όλο αυτό στάθηκε, όπως σε πολλές περιπτώσεις, μια φαντασίωση. Αυτή η φαντασίωση μας οδήγησε ως ζευγάρι σε μια γενικότερη συζήτηση και προβληματισμό σχετικά με τη μονογαμία. Δηλαδή, ξεκινώντας από εκεί, και όντες παντρεμένοι ήδη αρκετά χρόνια, συνειδητοποιήσαμε πόσο ουτοπικό και μη ανθρώπινο είναι να περιμένει κανείς από τον σύντροφό του να μην επιθυμήσει και να μην έρθει ποτέ ξανά σε επαφή με ένα άτομο που του αρέσει. Πόσο μεγάλη καταπίεση είναι για όλους το να μην εκφράζεται καν αυτή η συνειδητοποίηση και η επιθυμία, πόσο πληγώνει όταν βρεθείς αντιμέτωπος με το ψέμα του ανθρώπου με τον οποίο έχεις μοιραστεί όλη σου τη ζωή, αν εκείνος αποφασίσει να ενδώσει, και επίσης πόσο στρες προκαλεί το να ζει κανείς διπλή ζωή. Γιατί, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, η απιστία υπάρχει παντού γύρω μας. Είναι πάρα πολλοί αυτοί που το κάνουν, αλλά προτιμούν να το κάνουν κρυφά. Εμείς το κάνουμε στα φανερά, και όλοι μαζί. Καλό είναι, σ' αυτό το σημείο, να σταματήσει κανείς και να αναλογιστεί ποια είναι η συμπεριφορά που δείχνει περισσότερο σεβασμό στον σύντροφό του και στον ίδιο.
Για τον χώρο αυτό, λοιπόν, μάθαμε από το Ίντερνετ και το είδαμε ως διέξοδο στον προβληματισμό μας. Μετά από τέσσερα χρόνια περίπου, και ύστερα από διάφορες διακυμάνσεις, οι οποίες περιλάμβαναν "ψάξιμο" κυρίως από τη δική μου πλευρά και ατελείωτες συζητήσεις, καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι οι κρυφές ξεπέτες και οι παράλληλες σχέσεις δεν αποτελούσαν σε καμία περίπτωση κάτι που θα θέλαμε ο ένας για τον άλλο, αλλά ούτε και για τον εαυτό μας, και αποφασίσαμε ότι ήμασταν έτοιμοι να το δοκιμάσουμε για να δούμε κατά πόσο θα ήταν κάτι που θα μας ταίριαζε.
Tο κυριότερο κριτήριο για να αποφασίσουμε να προχωρήσουμε είναι η εξωτερική εμφάνιση. Και με αυτό δεν εννοώ ότι αναζητάμε ανθρώπους που είναι σαν μοντέλα. Από την εμφάνιση καταλαβαίνεις πολλά πράγματα. Καταλαβαίνεις αν ταιριάζεις κυρίως. Γιατί το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι να σου αρέσει αυτό που βλέπεις, να απολαύσεις τη θέα του συντρόφου σου να κάνει καλό σεξ με έναν άνθρωπο που αρέσει και στους δύο.
Τυχαία βρέθηκε μπροστά μου στο Facebook ο κατάλληλος άνθρωπος, πράγμα πολύ σημαντικό. Ήρθαμε σε επαφή, γνωριστήκαμε από κοντά και τα υπόλοιπα έγιναν σχεδόν από μόνα τους. Βγήκαμε κάνα-δυο φορές οι τέσσερίς μας και τελικά κανονίσαμε να βρεθούμε στο σπίτι του άλλου ζευγαριού. Αφού τα είπαμε λίγο με τη συνοδεία ωραίων κρασιών, με την κατάλληλη ατμόσφαιρα το πράγμα προχώρησε εύκολα και όλα πήγαν εξαιρετικά καλά. Την επόμενη μέρα, με τον σύντροφό μου νιώθαμε πολύ όμορφα σε σχέση με όσα είχαν γίνει και αποφασίσαμε ότι τελικά είναι κάτι που μας ταιριάζει και θα το συνεχίσουμε. Με τα παιδιά αυτά είμαστε πλέον πάρα πολύ καλοί φίλοι, μιλάμε και βρισκόμαστε όσο πιο συχνά μπορούμε.
Είναι πολύ σημαντικό να σε βάλει στον χώρο κάποιος τον οποίο εμπιστεύεσαι απόλυτα − δυστυχώς δεν γίνεται πάντα έτσι. Θέλει προσοχή, μπορεί να σε φρενάρει εντελώς μια άσχημη εμπειρία στο ξεκίνημα.
Στη συνέχεια, γίναμε μέλη στο μοναδικό site-club που υπάρχει στην Ελλάδα και αρχίσαμε να γνωρίζουμε κόσμο. Πολύς κόσμος, κάθε τύπος, κάθε ηλικία, κάθε επάγγελμα, παντρεμένοι, χωρισμένοι, σε ελεύθερες σχέσεις, ό,τι μπορεί να φανταστεί ο καθένας. Ο χώρος είναι μια απόλυτη μικρογραφία της κοινωνίας, και πώς να μην είναι άλλωστε...
Απόλυτα λογικό κι αναμενόμενο, επομένως, να μην ταιριάζει κανείς με όλους. Ουσιαστικά, δεν έχει μεγάλη διαφορά από το να είσαι μόνος και να αναζητάς γνωριμίες εκτός του πλαισίου αυτού. Το βασικό είναι να υπάρχει χημεία μεταξύ και των τεσσάρων. Αυτό φαίνεται αμέσως, συνήθως. Βέβαια, υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν υπάρχει και πολλή χημεία, αλλά, αν πρόκειται για ανθρώπους αρκετά εμφανίσιμους, μπορείς να παραβλέψεις αυτή την έλλειψη και συνήθως η φάση προχωράει αρκετά καλά. Υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να βρεθείτε αρκετές φορές έξω, μέχρι να αποφασίσουν αν θέλουν ή όχι να προχωρήσουν. Άλλοι πάλι δίνουν κατευθείαν ραντεβού σε δωμάτιο ξενοδοχείου, χωρίς να έχετε γνωριστεί από πριν. Αυτό είναι κάτι που εμείς δεν κάνουμε ποτέ, δεν μας αρέσει καθόλου και εμπεριέχει αρκετούς κινδύνους. Άλλοι τη βρίσκουν μόνο ηλεκτρονικά, με chat, φωτό, κάμερες και τέτοια, κι όταν τους λες "ελάτε να βρεθούμε από κοντά", δεν εμφανίζονται. Αυτό είναι αρκετά εκνευριστικό γιατί δείχνει ότι ο άλλος δεν έχει καμία πρόθεση να περάσει στην επόμενη φάση, είναι με απλά λόγια "ματάκιας". Μας έχει τύχει να μας προταθούν όλα τα παραπάνω, εμείς όμως δεν λειτουργούμε έτσι, οπότε έχουμε αρνηθεί.
Οι περισσότερες γνωριμίες γίνονται μέσω του site-club. Λειτουργούν επίσης κάποια μαγαζιά που απευθύνονται σε άτομα του χώρου, δεν τα επισκεπτόμαστε όμως συχνά. Υπάρχει επίσης και η πιθανότητα να εντοπίσεις στον κύκλο σου άτομα τα οποία θέλουν να συμμετάσχουν σε όλο αυτό − συμβαίνει κι έτσι, αλλά πιο σπάνια. Είναι βέβαια μεγαλύτερο το ρίσκο, γιατί όταν είσαι του χώρου ξέρεις ότι όλοι γνωρίζουν τα όριά τους κι έτσι η φάση λειτουργεί αρκετά πιο εύκολα.
Ίσως ακουστεί κυνικό, αλλά το κυριότερο κριτήριο για να αποφασίσουμε να προχωρήσουμε είναι η εξωτερική εμφάνιση. Και με αυτό δεν εννοώ ότι αναζητάμε ανθρώπους που είναι σαν μοντέλα. Από την εμφάνιση καταλαβαίνεις πολλά πράγματα. Καταλαβαίνεις αν ταιριάζεις κυρίως. Γιατί το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι να σου αρέσει αυτό που βλέπεις, να απολαύσεις τη θέα του συντρόφου σου να κάνει καλό σεξ με έναν άνθρωπο που αρέσει και στους δύο. Αν, λοιπόν, ο άλλος μας "τραβάει" με την εμφάνισή του, θα κάτσουμε και θα πούμε πέντε κουβέντες. Αν συμβεί αυτό, το πιθανότερο είναι ότι θα προχωρήσουμε. Κανονίζουμε, λοιπόν, τη μέρα και την ώρα, συνήθως σε κάποιο σπίτι, να βολεύει όλους, πράγμα καθόλου εύκολο με τις υποχρεώσεις που έχει ο καθένας, δουλειές, παιδιά κ.λπ., φτιάχνουμε μια "ωραία ατμόσφαιρα", στήνεται το σκηνικό και περνάμε όλοι μαζί μια υπέροχη βραδιά (ή και πρωινό, αλλά πολύ πιο σπάνια).
Προσωπικά, δεν βρίσκω κάποια ιδιαίτερη διαφορά σε σχέση με το να είμαι με ένα ακόμα άτομο όσον αφορά το θέμα της πράξης καθαυτή, δηλαδή ό,τι κάνεις με ένα άτομο, το κάνεις και με άλλα δύο, τρία, τέσσερα κ.ο.κ. Υπάρχουν αυτά που δεν σου αρέσουν, τα οποία κανείς δεν σε υποχρεώνει να κάνεις, και υπάρχουν κι αυτά που σου αρέσουν και τα κάνεις. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει από ομοφυλοφιλικές συνευρέσεις μέχρι καταστάσεις bdsm, ΑΝ και ΟΤΑΝ το θέλουν όλοι, και, φυσικά, πάντα, μα πάντα, τηρώντας όλους ανεξαιρέτως τους κανόνες προφύλαξης και υγιεινής, σε πολύ πιο αυστηρό πλαίσιο απ' ό,τι αν το έκανε στα κρυφά καθένας μόνος του.
Κάτι άλλο που γίνεται αρκετά συχνά, είναι φάσεις με μεγαλύτερα σχήματα, 5,6,7 συμμετεχόντων, όπου μπορεί να παίζουν και μεμονωμένα άτομα, άντρες και γυναίκες. Αλλά αυτό, απ' ό,τι έχω διαπιστώσει, είναι μια πρακτική που εφαρμόζεται και από πολλούς άλλους που δεν έχουν καμία σχέση με τον χώρο. Επίσης, παιχνίδι μεταξύ γυναικών είναι κάτι άλλο που γίνεται συχνά και οι περισσότερες και το θέλουν και το κάνουν. Αν μια γυναίκα δεν θέλει, δεν το κάνει. Γενικώς, δηλαδή, ο κανόνας στα πάντα είναι ότι πρέπει να θέλουν όλοι. Αν ο ένας έχει θέμα, το σέβονται και όλοι οι υπόλοιποι. Έχω ακούσει, βέβαια, για εξαιρετικά σπάνια περιστατικά κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρξε κάτι που κάποιος δεν σεβάστηκε, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι του χώρου για να σου τύχουν αυτά. Σ' εμάς, πάντως, δεν έχει συμβεί ποτέ.
Πρέπει να πω επίσης ότι υπάρχουν επίπεδα. Το παιχνίδι που κάνει το ζευγάρι, μέχρι πού θα φτάσει, το καθορίζει το ίδιο το ζευγάρι. Υπάρχουν ζευγάρια που μόνο κοιτάζουν, τα λεγόμενα "same room", υπάρχουν κι άλλα που μόνο πιάνουν, χωρίς να υπάρξει διείσδυση, τα λεγόμενα "soft swinging". Εμείς είμαστε full swinging. Το πιο άσχημο που μας έχει συμβεί είναι να μην είναι ξεκάθαρη η σχέση του άλλου ζευγαριού, να υπάρχει ζήλια, κι αυτό δημιουργεί δυσάρεστες καταστάσεις. Επίσης, υπάρχουν και εδώ, όπως κι εκεί έξω, οι λιγούρηδες που σέρνουν τις γυναίκες τους, ενώ συνήθως εκείνες δεν το θέλουν, απλώς το κάνουν για να ευχαριστήσουν τον σύζυγο και για να μην τις κερατώσει, πράγμα που επίσης δεν σε αφήνει να λειτουργήσεις κανονικά και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε ευτράπελα.
Κι ένα φαινόμενο που αντιμετωπίζουμε τελευταίως είναι το πλασάρισμα του χώρου ως lifestyle, πράγμα που έχει φέρει ένα κύμα κυρίως νέων ανθρώπων, οι οποίοι το βλέπουν ενδεχομένως ως trend, ως "κάτι που πρέπει να κάνουμε επειδή κάνουν οι άλλοι", με αποτέλεσμα να μην είναι έτοιμοι για όλο αυτό, να το παίρνουν πιο πολύ στην πλάκα απ' όσο χρειάζεται, επομένως να δημιουργούνται και εδώ θεματάκια.
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι απλό και εύκολο να φτάσει κανείς στο σημείο όπου βρισκόμαστε εμείς. Θέλει δουλειά, καθημερινή, διαρκή και αδιάλειπτη. Θέλει συζήτηση και απόλυτη ειλικρίνεια. Αλλιώς δεν δουλεύει καλά ή τελικά θα καταρρεύσει με πάταγο. Στην αρχή, όταν ετοιμάζεσαι να κάνεις το βήμα, πρέπει να υπολογίζεις πάντοτε ότι αλλιώς είναι κάτι όταν υπάρχει μόνο ως φαντασίωση και αλλιώς όταν το βλέπεις μπροστά σου ως πραγματικότητα. Όταν το συνειδητοποιήσεις αυτό, έχεις κάνει ένα πολύ σημαντικό βήμα. Και χρειάζεται, βέβαια, να λαμβάνει κανείς υπόψη του ότι επειδή έχει φτάσει με τον σύντροφό του σε ένα καλό επίπεδο, δεν σημαίνει ότι δεν θα υπάρξουν πισωγυρίσματα. Μπορεί ανά πάσα στιγμή, με την οποιαδήποτε ασήμαντη αφορμή, να υπάρξει κάποια παρεξήγηση, η οποία χρειάζεται πάντοτε απόλυτη ειλικρίνεια για να λυθεί.
Στον έξω κόσμο γενικώς δεν λες εύκολα το τι ζεις, πρέπει να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι ο άλλος θα το αντέξει και θα το δεχτεί. Μου έχει συμβεί να το πω σε άτομο που θεωρούσα πολύ δικό μου και να με απορρίψει τελικά ως άνθρωπο. Υπάρχει, δυστυχώς, πολύς σκοταδισμός, προκατάληψη και άγνοια για το θέμα.
Σε φυσιολογικές συνθήκες, όταν δηλαδή η σχέση με τον σύντροφό σου είναι καλή και ο καθένας έχει κάνει σωστή δουλειά με τον εαυτό του, δεν υπάρχει κανένα θέμα, ούτε ζήλιας, ούτε συγκρίσεων, ούτε κινδύνου να ερωτευτείς κάποιο άτομο από αυτά με τα οποία παίζετε. Το να ερωτευτεί κανείς κάποιον είναι μια πιθανότητα που υπάρχει γενικώς, να μη σου πω ότι μεταξύ των ανθρώπων του χώρου είναι πολύ λιγότερο πιθανό.
Αλλά για μένα όλο αυτό δεν είναι καν "κίνδυνος". Εδώ, λοιπόν, είναι καλή ευκαιρία να θίξουμε λίγο το θέμα της πολυσυντροφικότητας. Όταν η σχέση έχει ισχυρές βάσεις, ο ένας σύντροφος δέχεται τον άλλο έτσι όπως είναι κι έχουν καταρρίψει μέσα τους την πατριαρχική επιβολή της μονογαμίας, και εφόσον νιώθουν άνετα και οι δύο, μπορούν να το πάνε ένα βήμα παραπέρα και να καταφέρουν να έχουν μια πιο ανοιχτή σχέση, στην οποία θα συνυπάρχουν με περισσότερα από δύο άτομα. Άρα, λοιπόν, δεν θα έλεγα ότι το θεωρώ ακριβώς κίνδυνο. Γιατί σχέσεις υπάρχουν τόσες, όσοι είναι και οι άνθρωποι, καθεμιά είναι ξεχωριστή και καθορίζεται από όσους συμμετέχουν σ' αυτήν, ας μη βάζουμε ταμπέλες λοιπόν. Το φυσιολογικό για μένα δεν υπάρχει. Γνωρίζω πολύ καλά τον μύθο που περίπου υπάρχει γύρω από τον χώρο και ότι τον πουλάει ως κάτι μη κανονικό ή μη φυσιολογικό. Αν κάποιοι, λοιπόν, θεωρούν ότι αυτό που κάνουμε είναι ανωμαλία, να πω πως εγώ προσωπικά θεωρώ ανωμαλία την προσδοκία και την απαίτηση να θεωρεί κανείς ότι υπάρχει μόνο ένας άνθρωπος κατάλληλος για εκείνον σε ολόκληρο τον κόσμο, με τον οποίο θα πρέπει να κάνει αποκλειστικά σεξ για όλη την υπόλοιπη ζωή του.
Μέσα από τις γνωριμίες που γίνονται μπορεί να δημιουργηθεί έτσι κι αλλιώς κάποιου είδους σχέση ανάμεσα στα ζευγάρια. Είναι πολλοί εκείνοι που κάνουν παρέα μεταξύ τους, μαζί με τις οικογένειές τους, αναπτύσσουν δηλαδή και κοινωνικές σχέσεις, εκτός από τις σεξουαλικές. Για μας αυτό είναι το ιδανικό, και φυσικά ζητούμενο. Καλές είναι και οι σχέσεις της μιας βραδιάς, και υπάρχουν αρκετοί στον χώρο που λειτουργούν μόνο έτσι, αλλά περνάς γενικώς καλύτερα όταν υπάρχει και κάποιου είδους συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ των ζευγαριών. Βέβαια, δυστυχώς αυτό κάποιες φορές έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται κλίκες μέσα στον χώρο και αυτό για μας, που είμαστε έξω από όλα αυτά, δημιουργεί ορισμένα ζητήματα, όχι όμως κάτι εξαιρετικά σοβαρό.
Δεν θεωρώ ότι τίθεται καν θέμα να βλέπεις τον άλλο διαφορετικά. Όταν η σχέση έχει βάσεις γερές, μετά από αυτές τις εμπειρίες γίνεται ακόμα καλύτερη και το σεξ φτάνει σε εντελώς άλλο επίπεδο. Ξέρεις ότι όταν έχεις ξεπεράσει αυτό, τον ίδιο σου τον εαυτό βασικά, μπορείς να ξεπεράσεις τα πάντα. Νιώθεις και καλύτερα με τον εαυτό σου γιατί συνειδητοποιείς ότι ένας από τους μεγαλύτερους φόβους του ανθρώπου, η απιστία, αλλά και μερικές από τις πιο κρυφές και βασανιστικές φαντασιώσεις των άλλων είναι η δική σου καθημερινότητα, νιώθεις υπεράνω γιατί έχεις ξεπεράσει τη ζήλια που βασανίζει τόσους και τόσους, έχεις κάνει την υπέρβασή σου και αντιλαμβάνεσαι ότι τελικά δεν είναι κάτι τόσο τεράστιο, είναι απλώς μια ιδέα που σου έχουν χώσει σκοπίμως και τεχνητά στον εγκέφαλο.
Όταν αγαπάς τον άλλο, θέλεις να είναι καλά, θέλεις να περνάει καλά και να μην καταπιέζεται. Και ακόμα καλύτερα είναι να μπορείς να τον απολαμβάνεις έτσι, πηγαίνοντας τη σχέση σε ένα εντελώς άλλο επίπεδο, το οποίο, αν δεν το έχεις ζήσει, δεν μπορείς ούτε να το καταλάβεις ούτε καν να φανταστείς ότι υπάρχει. Κανείς δεν είναι κανενός, οι άνθρωποι δεν είναι ιδιοκτησίες μας. Είμαστε μαζί επειδή αγαπιόμαστε, το θέλουμε, έχουμε μια ευτυχισμένη οικογένεια, δεν θέλουμε να τη χαλάσουμε. Το σεξ, όμως, είναι κάτι άλλο. Απλώς μας αρέσει να το κάνουμε και με άλλους, το παραδεχόμαστε και το κάνουμε ανοιχτά, δεν είναι κάτι κακό, για το οποίο πρέπει κάποιος να νιώθει άσχημα. Ο κόσμος χρειάζεται να το κάνει απενοχοποιημένα, ελεύθερα. Πάρα πολλοί άνθρωποι, ακόμα και σήμερα, θεωρούν ότι το σεξ κάποια στιγμή οφείλεις να το χορτάσεις και να μη σε απασχολεί πλέον. Δεν είναι έτσι όμως, το σεξ σε κάνει να νιώθεις ζωντανός κι όσο περισσότερο το κάνεις, τόσο περισσότερο το αναζητάς. Αν σταματήσεις να το κάνεις, σταματάς και να το αναζητάς, και είναι σαν να έχεις σταματήσει να ζεις. Και πάντοτε υπάρχουν περιθώρια να γίνει καλύτερο, δεν καταλαβαίνω γιατί να μην το επιδιώκουν όλοι αυτό!
Στον έξω κόσμο γενικώς δεν λες εύκολα το τι ζεις, πρέπει να είσαι απόλυτα σίγουρος ότι ο άλλος θα το αντέξει και θα το δεχτεί. Μου έχει συμβεί να το πω σε άτομο που θεωρούσα πολύ δικό μου και να με απορρίψει τελικά ως άνθρωπο. Υπάρχει, δυστυχώς, πολύς σκοταδισμός, προκατάληψη και άγνοια για το θέμα.
Αν βρεθείς τυχαία με κάποιον από τον χώρο σε κάποιο άσχετο μέρος, η αντιμετώπιση εξαρτάται πάντοτε από το περιβάλλον. Αρκετά αμήχανο γεγονός θεωρείται, πάντως, το να δεις, για παράδειγμα, σε κάποιο κλαμπ του χώρου κάποιον συγγενή, συνάδελφο, φίλο ή γνωστό που δεν ξέρατε ο ένας για τον άλλον. Αλλά κι αυτό αντιμετωπίζεται με απόλυτη εχεμύθεια εννοείται, καθώς εν τέλει ανήκετε στον ίδιο χώρο και δεν συμφέρει κανέναν η οποιαδήποτε αποκάλυψη του "μυστικού". Η μητέρα μου γνωρίζει τα πάντα, είναι το πιο ανοιχτόμυαλο άτομο που έχω γνωρίσει και δέχεται τους πάντες χωρίς να κρίνει, και κάνα δυο άλλοι πάρα πολύ κοντινοί μας άνθρωποι, που το έχουν δεχτεί πάρα πολύ καλά. Στα παιδιά μας δεν ξέρω αν θα το πούμε ποτέ, προς το παρόν πάντως τα μεγαλώνουμε προσπαθώντας να μην τους περνάμε μηνύματα περί μονογαμίας. Θέλουμε να τα κάνουμε να σκέφτονται από μόνα τους, να είναι ελεύθερα και να έχουν ελεύθερο πνεύμα, να σέβονται, να αγαπάνε και να δέχονται τους ανθρώπους, όλους, ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και χρώματος, και να μη θεωρούν κανέναν άλλο άνθρωπο κτήμα τους».
Η Άννα είναι 31 ετών, ιδιωτική υπάλληλος. «Με τον σύντροφό μου είμαστε σε σχέση 8 χρόνια, εκ των οποίων τα 6 συζούμε. Από την αρχή της σχέσης μας μιλούσαμε για φαντασιώσεις που συχνά περιλάμβαναν κι άλλα άτομα. Κανένας από τους δύο δεν ήταν πιστός στις προηγούμενες σχέσεις του, αλλά ξέραμε ότι θέλαμε αυτή η σχέση να έχει διάρκεια καθώς και ότι θα ήμασταν ειλικρινείς μεταξύ μας. Γνωρίζαμε για το swinging και το πιο παλιό swinging club, το Nirvana, αλλά αρχίσαμε να το συζητάμε με αφορμή ένα ταξίδι στο εξωτερικό που θα κάναμε. Σκεφτήκαμε ότι θα ήταν η ιδανική ευκαιρία να το δοκιμάσουμε. Πράγματι, η πρώτη εμπειρία ήταν σε μαγαζί του χώρου και μολονότι soft, ήταν πολύ θετική. Συζητώντας το και αφού σιγουρευτήκαμε ότι και για τους δύο λειτούργησε θετικά και ότι νιώσαμε πως έτσι θα δυναμώσει τη σχέση, αποφασίσαμε πως θέλαμε να το συνεχίσουμε.
Στην Ελλάδα ξεκινήσαμε με τα μαγαζιά του χώρου. Μας πρότειναν να γραφτούμε στο privé, το βασικό και πιο καλά οργανωμένο site δικτύωσης swingers στην Ελλάδα, οι διαχειριστές του οποίου φροντίζουν τα προφίλ να είναι αληθινά και τα μέλη ενεργά. Οπότε οι περισσότερες γνωριμίες γίνονται μέσα από αυτό, γνωστούς "δοκιμασμένων" ζευγαριών και κάποια πάρτι που οργανώνουν ζευγάρια του χώρου.
Η συνήθης διαδικασία είναι γνωριμία για καφέ ή ποτό σε κάποιο κανονικό μαγαζί, που σε ένα 20% των περιπτώσεων μπορεί να εξελιχθεί κατευθείαν σε παιχνίδι στο σπίτι του ενός ζευγαριού. Σε πολλές περιπτώσεις απλώς δεν ταιριάζουν τα θέλω μας στο παιχνίδι ή γενικώς οι απόψεις, εμφανισιακά δεν υπάρχει καμία έλξη ή υπάρχει μεγάλη ηλικιακή απόκλιση. Τότε, πολιτισμένα, τελειώνει εκεί η γνωριμία, χωρίς να υπάρξουν πολλές εξηγήσεις, καθώς συνήθως κάθε ζευγάρι έχει πάρει το μήνυμα σχετικά με το αν υπάρχει αμοιβαία έλξη. Υπάρχει, βέβαια, και η περίπτωση να κανονιστεί ένα δεύτερο ραντεβού για παιχνίδι, είτε μόνο με το συγκεκριμένο ζευγάρι είτε στο πλαίσιο μεγαλύτερου σχήματος.
Εδώ απαντιέται και το ερώτημα που βάζουν πολύ: "Δεν φοβάστε μην ερωτευτείτε;". Μα, να ερωτευόμαστε θέλουμε, απλώς το κάνουμε μαζί. Έτσι κι αλλιώς, το πώς ορίζεται ο έρωτας είναι πολύ σχετικό. Θέλουμε να αγαπάμε ανθρώπους και να μας αγαπάνε, να μοιραζόμαστε και να περνάμε χρόνο μαζί τους.
Η τετράδα για τα περισσότερα ζευγάρια του χώρου γρήγορα γίνεται "βαρετή" και το πιο συνηθισμένο είναι να οργανώνονται βραδιές σε σπίτια ή ξενοδοχεία με 3 έως 10 ζευγάρια. Αν και ακούγεται πιο hardcore, στις περισσότερες περιπτώσεις βγαίνει πολύ πιο χαλαρά, όλοι λειτουργούν με τον δικό τους ρυθμό και η βραδιά κρατάει περισσότερο με διαλείμματα και εναλλαγές. Φυσικά, ποτέ δεν παίζουν όλοι με όλους.
Κάθε ζευγάρι βάζει τους δικούς του κανόνες. Ήδη στο προφίλ που διαθέτει κάθε ζευγάρι στο privé έχει δηλώσει ηλικίες, αν παίζει full ή soft(=τα πάντα εκτός από διείσδυση) καθώς και αν είναι bi ή straight το κάθε άτομο του ζευγαριού. Τα πάντα υπάρχουν, αλλά στην πλειονότητα των ζευγαριών ο άντρας είναι straight και η γυναίκα ανοιχτή στο να πειραματιστεί με γυναίκες. Ποτέ δεν έχουμε ακούσει ζευγάρι να αποφεύγει το φιλί, αλλά υπάρχουν πολλά φετίχ, όπως ζευγάρια που παίζουν με μάσκες. Από άποψη υγιεινής και προστασίας βασικά συμβαίνει ό,τι περίπου συμβαίνει όταν γνωρίζονται 2 άτομα και κάνουν για πρώτη φορά σεξ: εμπιστεύεσαι τον άλλο στον βαθμό που σε εμπιστεύεται και εκείνος, αλλά ούτως ή άλλως η προφύλαξη είναι δεδομένη. Δεν έχουμε ακούσει κανένα περιστατικό που ζευγάρι να έχει ζήσει κάτι εξαιρετικά αρνητικό με θέμα καθαριότητας.
Μέσα τις τόσες επαφές, υπάρχουν 3-4 ζευγάρια με τα οποία έχουμε παίξει 3 ή περισσότερες φορές. Αυτούς τους θεωρούμε σε κάποιο βαθμό "φίλους μας" − θα μιλήσουμε μία φορά τον μήνα, έστω για να ρωτήσουμε αν είναι όλα καλά. Μπορεί να βγούμε και για ποτό ή φαγητό, χωρίς παιχνίδι, ενώ μεταξύ μας δεν υπάρχει καμία αμηχανία. Θα μπορούσαμε να τους συστήσουμε στον κανονικό μας κύκλο, χωρίς κανένας να ξέρει πώς γνωριστήκαμε.
Δεν υπήρξε ποτέ η σκέψη ή ο φόβος ότι κάποιος θα ερωτευτεί πρόσωπο από το άλλο ζευγάρι. Κατά τη γνώμη μας, από τη στιγμή που έχεις φαντασιώσεις με άλλα άτομα, είναι πολύ πιο safe και υγιές να δοκιμάσεις με ζευγάρια του χώρου από το να απατήσεις τον σύντροφό σου ή να προσπαθήσεις να εμπλέξεις ζευγάρια εκτός χώρου. Είναι ξεκάθαρο ότι όλο αυτό γίνεται για το καλό της δικής μας σχέσης και οι επιλογές ζευγαριών γίνονται στο πλαίσιο κάποιας σύμβασης: είμαστε swingers, δεν κάνουμε τις απόλυτες επιλογές σαν να είμαστε ελεύθεροι που ψάχνουμε σχέση.
Εννοείται ότι αυτό το lifestyle σε αλλάζει ως άνθρωπο. Καταρχάς, νομίζω πως αντιμετωπίζεις το σεξ πιο απενοχοποιημένα, ως κάτι εντελώς νορμάλ που δεν θα έπρεπε να είναι πολύ σύνθετο. Είναι σημαντικό ότι μπορείς να είσαι ειλικρινής με τον σύντροφό σου και αυτά που μοιράζεστε σας δένουν περισσότερο, με την προϋπόθεση ότι ξεκινάτε από την ίδια βάση κι έχετε αποβάλει την κτητικότητα και τη ζήλια. Η σχέση γίνεται πιο βαθιά και η σεξουαλική σας ζωή σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα. Φυσικά, ανοίγεις μια νέα πόρτα που ποτέ δεν ξέρεις ακριβώς πού θα οδηγήσει ή τι θα ξυπνήσει στον άλλο. Το σίγουρο είναι ότι, από τη στιγμή που θα το ζήσεις, δύσκολα αποφασίζεις να γυρίσεις πίσω, να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς "ποικιλία"».
Ο Γιώργος και η Στέλλα είναι μαζί δέκα χρόνια, από τα οποία τα 6 παντρεμένοι (με πολιτικό γάμο), κι έχουν ένα παιδί. «Θα έλεγα ότι η σχέση μας, με τα φυσιολογικά σκαμπανεβάσματα που μπορεί να έχει μια σχέση, γίνεται όλο και καλύτερη και πιστεύω ότι έχει παίξει ρόλο και ο τρόπος που προσεγγίζουμε τη σεξουαλικότητα αλλά και το πώς δομούμε σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους» λέει ο Γιώργος. «Η σεξουαλική μας ζωή πάντα ήταν πλούσια σε εμπειρίες και φαντασία και δεν βαρεθήκαμε ο ένας τον άλλον. Συνεχίζουμε να κάνουμε έρωτα, σχεδόν καθημερινά, σίγουρα τουλάχιστον 3-4 φορές την εβδομάδα. Από την αρχή μπήκαμε σε μια διαδικασία πλήρους ειλικρίνειας όσον αφορά τις σκέψεις, τις φαντασιώσεις και τους προβληματισμούς μας. Αν και πλέον δεν θεωρούμε ότι μπορούμε να φορέσουμε την ταμπέλα των swingers, μια και έχουμε επεκτείνει τη θέση μας πέραν αυτού και περισσότερο προς την πολυσυντροφικότητα, το swinging ήταν η πρώτη μας επαφή με την πολυγαμία και την πολυσεξουαλικότητα. Ο τρόπος που ξεκινήσαμε δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο και ουσιαστικά βασίζεται στην πλήρη ειλικρίνεια μεταξύ μας από τη στιγμή που γνωριστήκαμε. Πολύ πιθανόν οι προηγούμενες εμπειρίες μας σε σχέσεις να μας έδωσαν τα εφόδια ώστε να ξεκινήσουμε και να προχωρήσουμε διαφορετικά. Δεν είχαμε απατήσει ο ένας τον άλλον και η αφορμή δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο, απλώς ξεκινήσαμε να συζητάμε μεταξύ μας, μέχρι που αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε.
Αρχικά, εγγραφήκαμε σε κάποια sites γνωριμιών για ζευγάρια και αρχίσαμε να αλληλογραφούμε με μερικά. Πέρασε μια περίοδος γνωριμίας με τον χώρο αλλά και συζήτησης μεταξύ μας μέχρι να αποφασίσουμε να γνωρίσουμε κάποια από κοντά και να προχωρήσουμε σε σεξουαλικές σχέσεις μαζί τους. Η επιλογή δεν είναι πάντα ξεκάθαρη, αλλά με τον καιρό ουσιαστικά κατασταλάζεις σε κάποια πράματα που είναι εμφανή ακόμη και από ένα αναγνωριστικό μήνυμα σε e-mail ή chat. Συνήθως, αφού φανεί ότι υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον και διανοητική συνάφεια, μέσω της ηλεκτρονικής επικοινωνίας προχωράμε σε συνάντηση που γίνεται σε χαλαρό περιβάλλον γνωριμίας, π.χ. μια έξοδος για φαγητό ή ποτό, όπου και αρχίζει να φαίνεται αν υπάρχει η λεγόμενη "χημεία" μεταξύ των τεσσάρων. Τα κριτήρια δεν είναι αυστηρά ιδεολογικά ή εμφανισιακά, γενικά θα μπορούσα να πω ότι είναι θολά και έχουν να κάνουν με την αντίληψη του καθενός για το τι κάνει ή τι ψάχνει. Εμείς αναζητούμε ουσιαστική επικοινωνία, ευγενείς αλλά όχι καθωσπρέπει ανθρώπους, που σέβονται το σώμα τους (χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να πληρούν τα γνωστά πρότυπα) και βασικά εμφανίζουν μια εικόνα ότι είναι ευτυχισμένοι μαζί. Η απόρριψη γίνεται συνήθως απλά και χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. Είτε δεν συνεχίζεις την επικοινωνία είτε, αν ερωτηθείς, απλά και ειλικρινά αρνείσαι, χωρίς να είσαι αναγκασμένος να εξηγήσεις τους λόγους. Θα λέγαμε πλέον ότι η ιδεολογική και νοητική προσέγγιση είναι βαρύτερος παράγοντας από την εμφάνιση για εμάς, μια και δεν αναζητάμε πλέον "σκέτους" σεξουαλικούς συντρόφους, αλλά ανθρώπους που θα μπορέσουμε να μοιραστούμε μαζί τους ποιοτικό χρόνο.
Ο χώρος του swinging είναι κι αυτός μια μικρογραφία της κοινωνίας, οπότε το τι θα συναντήσεις είναι πάνω-κάτω γνωστό, με μόνο κοινό παρονομαστή την απενοχοποίηση της σεξουαλικότητας. Και πάλι, το "εύρος" είναι μεγάλο και με βάση τη δική μας εμπειρία ένα μεγάλο ποσοστό προσπαθεί να λύσει προβλήματα της σχέσης του ή να ικανοποιήσει τις επιθυμίες του συντρόφου του, αλλά όχι σε ένα πλαίσιο ισοτιμίας. Το swinging δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα μιας σχέσης, αντιθέτως θα τα μεγεθύνει. Ως εκ τούτου, ακόμη και στο swinging καταλήγεις να κάνεις έναν κύκλο όπου περνάς καλά, χωρίς να είσαι κλειστός σε νέες εμπειρίες, αλλά και χωρίς αυτό να είναι αυτοσκοπός. Ναι, υπάρχουν και οι "σκορατζήδες", όπως και στον "κανονικό" κόσμο, που θέλουν να κάνουν νούμερα, αλλά εμάς αυτό δεν μας εκφράζει.
Η πρώτη φορά που βρεθήκαμε με άλλο ζευγάρι ήταν μια καλή εμπειρία, με την αναμενόμενη αμηχανία βέβαια. Φόβο για τη σχέση μας δεν είχαμε, ούτε αποκτήσαμε, μια και η συνειδητή επιλογή μας να συζητάμε τα πάντα έθεσε ουσιαστικές βάσεις, ώστε ακόμη και κάποια "άβολη" στιγμή να μπορεί να συζητηθεί και να αναλυθεί. Μαζί εξελιχθήκαμε, μαζί λύσαμε και τα όποια θέματα μπορεί να προέκυψαν. Προαπαιτούμενο πάντα ήταν η ουσιαστική και όχι επιφανειακή σχέση μεταξύ μας και η κοινή αντίληψη για κάτι πέρα από τα καθιερωμένα πρότυπα. Η πρώτη μας συνάντηση εξελίχθηκε σε μια όμορφη βραδιά και η επόμενη ήταν ακόμη καλύτερη. Για να σπάσει ο πάγος υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω κάτι ειδικό. Κάποιες φορές ξεκινάμε να ερωτοτροπούμε οι δυο μας, άλλες φορές στήνουμε κάποιο παιχνίδι, άλλες προκύπτει χωρίς κάτι ιδιαίτερο απλώς φλερτάροντας και μιλώντας. Σχεδόν πάντα συζητάμε μεταξύ μας την εμπειρία μας κι αυτό είναι ένα πολύ βασικό κομμάτι, γιατί έτσι καταλαβαίνει ο ένας τι θέλει ο άλλος. Μαζεύοντας εμπειρία, αλλά κυρίως συζητώντας με τον σύντροφό σου, καταλήγεις σε αυτό που σου αρέσει να ψάχνεις και να κάνεις. Με το ίδιο τρόπο περάσαμε κι εμείς από το "καθαρό" swinging στην πολυσυντροφικότητα και πλέον προτιμάμε να συνδεόμαστε και συναισθηματικά με τους ερωτικούς μας συντρόφους, στο διαφορετικό επίπεδο που μπορεί να γίνει αυτό με τον καθένα. Εδώ απαντιέται και το ερώτημα που βάζουν πολύ: "Δεν φοβάστε μην ερωτευτείτε;". Μα, να ερωτευόμαστε θέλουμε, απλώς το κάνουμε μαζί. Έτσι κι αλλιώς, το πώς ορίζεται ο έρωτας είναι πολύ σχετικό. Θέλουμε να αγαπάμε ανθρώπους και να μας αγαπάνε, να μοιραζόμαστε και να περνάμε χρόνο μαζί τους. Δεν λέμε όχι ακόμη και σε casual εμπειρίες, αν και αυτές τείνουν να είναι η μειονότητα σε σχέση με τους "μόνιμους" και "σταθερούς" συντρόφους (ζευγάρια ή μεμονωμένα άτομα). Και πάλι, η συχνότητα των συνευρέσεων με άλλους είναι πολύ μικρή, ειδικά για εμάς που είμαστε σε επαρχία με δυσκολία μετακίνησης αλλά και περιορισμένο χρόνο. Στα αστικά κέντρα, όπως η Αθήνα, οι επιλογές είναι περισσότερες, αν και πλέον μάλλον δεν θα άλλαζε κάτι αυτό, μια και, όπως είπα, τουλάχιστον εμείς δεν αναζητάμε την εμπειρία για το σεξ αλλά περισσότερο για την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους που σκέπτονται όπως εμείς.
Στο πρακτικό κομμάτι, ναι, υπάρχουν κάποιοι άγραφοι βασικοί κανόνες που περιμένεις ότι ακολουθούν όσοι διαθέτουν κοινή λογική. Το τι επιτρέπεται και τι όχι είναι αποτέλεσμα συνεννόησης, αλλά η καθαριότητα είναι βασική. Δεν υπάρχει πρωτόκολλο, παρά μόνο ο σεβασμός και η ειλικρίνεια. Γι' αυτό και το να αποκτήσεις μια βαθύτερη σχέση με τους άλλους βοηθάει και στο πόσο θα απελευθερωθείς σεξουαλικά μαζί τους, μια και χτίζεις μια βαθύτερη σχέση. Στο casual sex δεν αλλάζει κάτι όσον αφορά αυτά που πρέπει να προσέχεις και ως single που κάνεις casual sex με κάποιον που γνώρισες στο μπαρ. Κυριαρχεί ο μύθος ότι οι swingers κάνουν σεξ με ό,τι κινείται. Δεν είναι έτσι. Ούτε η συχνότητα έχει διαφορά από αυτήν κάποιου μονογαμικού που έχει φυσιολογική σεξουαλική ζωή, ούτε το πλήθος των ερωτικών συντρόφων απέχει από αυτό κάποιων που κάνουν περιστασιακό σεξ με άλλα άτομα. Αυτό που ισχύει είναι ότι στον χώρο θα βρεις περισσότερο ενημερωμένα και προσεκτικά άτομα που κάνουν εξετάσεις και παίρνουν τα μέτρα προστασίας που χρειάζονται με σεβασμό στον εαυτό τους, τον σύντροφό τους και τους άλλους, σε σχέση με τις "παραδοσιακές" μορφές πολυσεξουαλικότητας, όπως το γνωστό κέρατο. Και πάλι, όπως είπα, ο χώρος είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, δεν υπάρχει κάτι διαφορετικό παρά μόνο ότι πάνω από δύο άνθρωποι κάνουν σεξ μαζί. Όσον αφορά εμάς, είμαστε και οι δύο bisexual, χωρίς αυτό να είναι απαγορευτικό για μια επαφή με άτομα που είναι αυστηρώς ετεροφυλόφιλα. Η διάθεση για πειραματισμό σε διάφορα επίπεδα είναι κάτι που μας ενδιαφέρει ακόμη και στη μεταξύ μας σεξουαλική ζωή, πόσο μάλλον όταν εμπλέκονται κι άλλα μυαλά. Έχουμε συμμετάσχει και σε μεγαλύτερα σχήματα κάποιες φορές και αφού νιώσαμε άνετα με το περιβάλλον και τους ανθρώπους, θα το ξανακάναμε. Είναι μια άλλη εμπειρία και δεν είναι υποχρεωτικό. Προτιμάμε τις πιο ήσυχες στιγμές, με κοντινούς συντρόφους βέβαια.
Θα λέγαμε ότι πλέον έχουμε προχωρήσει πέραν του swinging από επιλογή αλλά μπορεί και από τύχη, μια και γνωρίσαμε ανθρώπους με τους οποίους πλέον κάνουμε παρέα, τα παιδιά μας γνωρίζονται και παίζουν μαζί ή περνάμε μαζί κάποιες στιγμές κοινωνικές ή μη που δεν έχουν να κάνουν με το σεξ. Συνεχίζουμε να αναζητάμε νέες εμπειρίες, αλλά αυτό δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτό που έχουμε κατακτήσει είναι η ευχαρίστηση από την ευχαρίστηση του άλλου και γι' αυτό δεν ζηλεύουμε. Δεν μοιραζόμαστε τον σύντροφο μας, γιατί απλώς δεν μας ανήκει. Επιλέγουμε ο ένας τον άλλον και επιλέγουμε να είμαστε μαζί. Δεν είναι οικόπεδό μου ούτε το σώμα ούτε η ηδονή του άλλου για να το μοιραστώ με κάποιους που θα κάνουν πάρτι».
