Αύξηση της συχνότητας εμφάνισης γαστρεντερίτιδας παρατηρείται τις τελευταίες εβδομάδες, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ).
Η ιογενής γαστρεντερίτιδα είναι μια εντερική λοίμωξη που οφείλεται σε διάφορους ιούς. Οι συχνότεροι από αυτούς είναι οι νοροϊοί, οι ροταϊοί και οι αδενοϊοί. Διαθέσιμο εμβόλιο υπάρχει έναντι του ροταϊού, που προκαλεί ιογενή γαστρεντερίτιδα, κυρίως σε βρέφη και μικρά παιδιά. Ο εμβολιασμός συμπεριλαμβάνεται στο ισχύον εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών παιδιών και εφήβων και πρέπει να ολοκληρώνεται έως την ηλικία των 6 μηνών το αργότερο. Έναντι των υπολοίπων ιών δεν υπάρχει διαθέσιμο εμβόλιο.
Τα κύρια συμπτώματα της ιογενούς γαστρεντερίτιδας είναι οι διάρροιες (συνήθως υδαρείς) και οι έμετοι. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ναυτία, πόνο και κράμπες στην κοιλιά, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη και σπανιότερα πυρετό. Ο πυρετός είναι κατά κανόνα χαμηλός. Στην πλειονότητα των ατόμων τα συμπτώματα είναι ήπια και υποχωρούν χωρίς να απαιτείται η επίσκεψη στο γιατρό. Ιδιαίτερη παρακολούθηση χρειάζονται τα βρέφη, τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι ανοσοκατεσταλμένοι, καθώς σε αυτές τις ομάδες εντείνεται ο κίνδυνος της αφυδάτωσης.
Η μετάδοση της γαστρεντερίτιδας, γίνεται με τους ιούς, οι οποίοι επιβιώνουν έως και 72 ώρες και αρκεί ελάχιστη ποσότητα του ιού για τη μετάδοση. Οι ασθενείς με γαστρεντερίτιδα μεταδίδουν τον ιό τους από τη στιγμή που αρχίζουν να νιώθουν αδιαθεσία έως και τρεις ημέρες μετά την ανάρρωσή τους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, για την θεραπεία δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο φάρμακο. Το πιο σημαντικό είναι να αποφευχθεί η απώλεια υγρών, η αφυδάτωση. Επισημαίνεται ότι η κατανάλωση αντιβιοτικών δεν βοηθά στην αντιμετώπιση της ιογενούς γαστρεντερίτιδας, όπως άλλωστε σε καμία ιογενή νόσο. Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αντιδιαρροϊκών φαρμάκων, πρέπει να λαμβάνονται μόνο με ιατρική συνταγή.
Όταν κάποιος νοσεί από ιογενή γαστρεντερίτιδα, θα πρέπει, για όσο διαρκούν τα συμπτώματά του και για διάστημα 48 ωρών μετά την υποχώρησή τους: α) να μη συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού ή στην παροχή φροντίδας υγείας σε άλλα άτομα και να περιορίσει την άμεση επαφή με τους οικείους του, β) να απέχει από τον παιδικό σταθμό ή το σχολείο (είτε είναι μαθητής, είτε εργάζεται εκεί), γ) να αποφεύγει την επίσκεψη σε χώρους, όπως νοσοκομεία, γηροκομεία ή άλλα ιδρύματα, όπου φιλοξενούνται άτομα που ανήκουν σε ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες, δ) να μην συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες.
Όπως σημειώνουν οι ειδικοί, για να μειωθεί ή να αποτραπεί η πιθανότητα νόσησης θα πρέπει να τηρούνται οι βασικοί κανόνες υγιεινής, δηλαδή το συχνό και καλό πλύσιμο των χεριών, ο σχολαστικός καθαρισμός των επιφανειών που χρησιμοποιούνται κατά την προετοιμασία των τροφίμων, καθώς και των οικιακών σκευών, με σαπούνι και νερό πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προετοιμασία του φαγητού, η αποφυγή χρήσης σκευών (ποτήρια, πιάτα, κά) και άλλων προσωπικών αντικειμένων από κοινού με άλλα άτομα, η κατανάλωση ασφαλών τροφίμων και νερού.
σχόλια