Η Ξένια Μπουζαρανίδου και η Σταματία Μ., οι δύο από τις πέντε γυναίκες που κατήγγειλαν πριν οκτώ χρόνια για σεξουαλική παρενόχληση, τον πρέσβη της Βενεζουέλας στην Αθήνα, Φρανκλίν Γκονζάλες, εξιστορούν τα όσα πέρασαν όσο εργάζονταν στην πρεσβεία, πώς έχασαν την δουλειά τους και τις ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες που αντιμετώπισαν.
Η υπόθεση είναι γνωστή και ως «Βενεζουέλα Gate». Όπως αναφέρουν οι ίδιες σε συνέντευξή τους στο Marie Claire, μία από τις καταγγέλλουσες, ήταν συγγενικό πρόσωπο του πρώην στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Ήσυχου από τον οποίο ζήτησαν βοήθεια. Κατά τις ίδιες, ο τότε βουλευτής τις συμβούλευσε να μην κοινοποιήσουν το θέμα και να μην κινηθούν νομικά στην Ελλάδα. Και παρόλο που η συγγενής του κ. Ήσυχου ήταν και εκείνη θύμα της σεξουαλικής παρενόχλησης από τον πρέσβη, «παραμένει στη δουλειά της, ενώ τις υπόλοιπες τρεις μας απέλυσαν και μία την ανάγκασαν σε παραίτηση» υποστηρίζουν.
Η Ξένια Μπουζαρανίδου δικαιώθηκε από το δικαστήριο στις 5 Μαρτίου 2019, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει εκτελεστεί η απόφαση και δεν έχει αποζημιωθεί με το ποσό των 32.109,83 ευρώ., ενώ η υπόθεση της Σταματίας Μ., δεν έχει εκδικαστεί λόγω της πανδημίας.
«Η ψυχολογία μου όσο συνέβαινε αυτό που βίωσα από τον πρέσβη της Βενεζουέλας, δεν ήταν απλά πεσμένη. Είχα ισοπεδωθεί. Μου πήρε εφτά χρόνια για να σηκωθώ και δεν ήμουν μικρή. Τα νέα παιδιά που παθαίνουν κάτι αντίστοιχο τα καταλαβαίνω απόλυτα και τα συμπονώ. Είναι ένα τατουάζ που κουβαλάς στην ψυχή σου. Αυτό που με πονάει περισσότερο από οτιδήποτε, είναι ότι εγώ έκανα μια επιλογή σε μεγάλη ηλικία. Να παλέψω για το δίκιο μου. Έχοντας εκείνη την εποχή, δυο κόρες ανήλικες. Όταν συνηδειτοποίησα ότι δεν μπορώ να βρω δουλειά, γιατί ο προηγούμενος εργοδότης μου είπε ότι είμαι κακή υπάλληλος, τα παιδιά μου το έζησαν ως εξής: Δεν είχα να πληρώσω το νερό, το ρεύμα, το ενοίκιο. Τα παιδιά γιατί έπρεπε να πληρώσουν αυτή την επιλογή;» δήλωσε η σεφ, Ξένια Μπουζαρανίδου στο Marie Claire.
Από την άλλη, η Σταματία Μ. παραμένει άνεργη παρόλο που εργαζόταν συνολικά για 21 χρόνια στην πρεσβεία της Βενεζουέλας.
«Όσα χρόνια ήμουν στην πρεσβεία, δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα. Ούτε με τους πρέσβεις, ούτε με τους διπλωματικούς αντιπροσώπους, ήταν πάντα άψογοι. Με το που ξεκίνησε ως πρέσβης ο Γκονζάλες, το 2012, αμέσως ξεκίνησαν και τα προβλήματα. Άρχισε τις απρεπείς χειρονομίες, να μας πιάνει, να πετά υπονοούμενα… Μέσα στα γραφεία. Εγώ ήμουν γραμματέας αλλά ασχολούμουν και με τα λογιστικά, γιατί δεν είχαμε λογιστή από τη Βενεζουέλα εκείνη την εποχή, οπότε το είχα αναλάβει εγώ. Μια μέρα πήγα στο γραφείο του για ένα επαγγελματικό ζήτημα κι εκείνος σηκώθηκε, μ’ έπιασε σφιχτά και μου έδωσε ένα φιλί σε κάθε μάτι. Εγώ πάγωσα! Τον ρώτησα τι έκανε ακριβώς κι εκείνος χαλαρός μου απάντησε, “έλα τώρα έχεις ωραία μάτια”. “Και πρέπει να με φιλήσετε;”, συνέχισα. “Είμαι παντρεμένη!” κι εγώ μου λέει είμαι παντρεμένος και 100% Βενεζουελανός. “Και τι σημαίνει αυτό;”, αναρωτήθηκα. Είχε έρθει στην πρεσβεία Οκτώβρη κι αυτό έγινε Δεκέμβρη. Σχετικά γρήγορα. Είχα παγώσει, έτρεμα και με είχαν πιάσει τα κλάματα. Δεν μπορούσα ν’ αντιδράσω. Αυτό γινόταν κάθε ημέρα. Μου έπιανε συνεχώς τα χέρια, μου έλεγε “έλα εδώ”… Κάποια στιγμή σταμάτησα να πηγαίνω στην πρεσβεία κι έκανα όλες τις εργασίες τηλεφωνικώς. Μέχρι τότε δεν είχα μιλήσει σε κανέναν, ούτε στη συνάδελφο που με είχε δει να κλαίω» δήλωσε η Σταματία.
Η Ξένια Μπουζαρανίδου και η Σταματία Μ. επισημαίνουν ότι έστειλαν επιστολές για να αναφέρουν τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και έπειτα από επιστολή και του Αλέξη Τσίπρα στον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, φαίνεται πως αποφάσισαν οι αρμόδιοι ν’ απομακρύνουν τον Φρανκλίν Γκονζάλες από την πρεσβεία.
«Λίγο μετά από την αποστολή των επιστολών μας, έστειλε επιστολή και ο Αλέξης Τσίπρας προς στο Νικολάς Μαδούρο. Στην αρχή δε γνώριζα τι έλεγε η επιστολή. Μετά έμαθα. Τον Ιούλιο τον έδιωξαν τον πρέσβη. Στη συνέχεια ήρθαν κάποιοι άλλοι διπλωμάτες και μια γυναίκα που πιστεύαμε ότι θα μας στήριζε. Αλλά όπως φάνηκε εκείνοι είχαν εντολή να μας διώξουν ή να μας αναγκάσουν να παραιτηθούμε. Μας έκαναν ψυχολογικό πόλεμο με τη δουλειά. Ή δεν μας έδιναν αρμοδιότητες ή μας έβαζαν να δουλεύουμε παραπάνω. Έχει υπάρξει φορά που έχω μείνει ως τις 2 τα μεσάνυχτα και φυσικά δεν μας πλήρωναν. Εμείς όμως σημειώναμε τις υπερωρίες. Δύο χρόνια μετά μας απέλυσαν» σημειώνουν οι δύο γυναίκες.
