Κατάσχεση στην πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα, σε κινητή αλλά ακόμα και ακίνητη περιουσία, επέτρεψε με απόφαση του ο υπουργός Δικαιοσύνης Κων. Τσιάρας, για την υπόθεση σεξουαλικών παρενοχλήσεων υπαλλήλων.
Η κατάσχεση γίνεται υπό τον όρο να μην παρεμποδίζεται η λειτουργία της πρεσβείας, κατά τα διεθνώς ισχύοντα, και να τηρηθούν όλες οι απαραίτητες νόμιμες διαδικασίες.
Η απόφαση για χορήγηση της αιτηθείσας και προβλεπόμενης άδειας για αναγκαστική εκτέλεση κατά της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας και της Πρεσβείας στην Αθήνα, ελήφθη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, μετά από σχετική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και τη θετική γνώμη επί της σχετικής αίτησης του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Εξωτερικών.
Η αιτηθείσα άδεια χορηγείται υπό τον όρο ότι η αναγκαστική εκτέλεση δεν θα διενεργηθεί εις βάρος των αναφερόμενων στο άρθρο 22 παρ. 3 της Σύμβασης της Βιέννης του 1961 (ΝΔ 503/70), καθώς και των πραγμάτων (ακινήτων ή κινητών) που εξυπηρετούν την άσκηση κυριαρχικής εξουσίας της Βολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας.
Δύο από τις πέντε Ελληνίδες υπαλλήλους που πριν 8 χρόνια είχαν καταγγείλει για σεξουαλική παρενόχληση τον τότε πρέσβη της Βενεζουέλας στην Αθήνα, Φρανκλίν Γκονζάλες, μίλησαν πρόσφατα για όσα βίωσαν όσο εργάζονταν στην πρεσβεία, το πώς έχασαν την δουλειά τους αλλά και τις ψυχολογικές και οικονομικές συνέπειες που αντιμετώπισαν.
Η σεφ Ξένια Μπουζαρανίδου δικαιώθηκε από το δικαστήριο στις 5 Μαρτίου 2019, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχε εκτελεστεί η απόφαση και δεν έχει αποζημιωθεί με το ποσό των 32.109,83 ευρώ., ενώ η υπόθεση της Σταματίας Μ., δεν έχει εκδικαστεί λόγω της πανδημίας.
«Η ψυχολογία μου όσο συνέβαινε αυτό που βίωσα από τον πρέσβη της Βενεζουέλας, δεν ήταν απλά πεσμένη. Είχα ισοπεδωθεί. Μου πήρε εφτά χρόνια για να σηκωθώ και δεν ήμουν μικρή. Τα νέα παιδιά που παθαίνουν κάτι αντίστοιχο τα καταλαβαίνω απόλυτα και τα συμπονώ. Είναι ένα τατουάζ που κουβαλάς στην ψυχή σου. Αυτό που με πονάει περισσότερο από οτιδήποτε, είναι ότι εγώ έκανα μια επιλογή σε μεγάλη ηλικία. Να παλέψω για το δίκιο μου. Έχοντας εκείνη την εποχή, δυο κόρες ανήλικες. Όταν συνηδειτοποίησα ότι δεν μπορώ να βρω δουλειά, γιατί ο προηγούμενος εργοδότης μου είπε ότι είμαι κακή υπάλληλος, τα παιδιά μου το έζησαν ως εξής: Δεν είχα να πληρώσω το νερό, το ρεύμα, το ενοίκιο. Τα παιδιά γιατί έπρεπε να πληρώσουν αυτή την επιλογή;» δήλωσε η σεφ, Ξένια Μπουζαρανίδου σε πρόσφατη συνέντευξή της στο Marie Claire.
Από την άλλη, η Σταματία Μ. παραμένει άνεργη παρόλο που εργαζόταν συνολικά για 21 χρόνια στην πρεσβεία της Βενεζουέλας.
«Όσα χρόνια ήμουν στην πρεσβεία, δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα. Ούτε με τους πρέσβεις, ούτε με τους διπλωματικούς αντιπροσώπους, ήταν πάντα άψογοι. Με το που ξεκίνησε ως πρέσβης ο Γκονζάλες, το 2012, αμέσως ξεκίνησαν και τα προβλήματα. Άρχισε τις απρεπείς χειρονομίες, να μας πιάνει, να πετά υπονοούμενα… Μέσα στα γραφεία. Εγώ ήμουν γραμματέας αλλά ασχολούμουν και με τα λογιστικά, γιατί δεν είχαμε λογιστή από τη Βενεζουέλα εκείνη την εποχή, οπότε το είχα αναλάβει εγώ. Μια μέρα πήγα στο γραφείο του για ένα επαγγελματικό ζήτημα κι εκείνος σηκώθηκε, μ’ έπιασε σφιχτά και μου έδωσε ένα φιλί σε κάθε μάτι. Εγώ πάγωσα! Τον ρώτησα τι έκανε ακριβώς κι εκείνος χαλαρός μου απάντησε, “έλα τώρα έχεις ωραία μάτια”. “Και πρέπει να με φιλήσετε;”, συνέχισα. “Είμαι παντρεμένη!” κι εγώ μου λέει είμαι παντρεμένος και 100% Βενεζουελανός. “Και τι σημαίνει αυτό;”, αναρωτήθηκα. Είχε έρθει στην πρεσβεία Οκτώβρη κι αυτό έγινε Δεκέμβρη. Σχετικά γρήγορα. Είχα παγώσει, έτρεμα και με είχαν πιάσει τα κλάματα. Δεν μπορούσα ν’ αντιδράσω. Αυτό γινόταν κάθε ημέρα. Μου έπιανε συνεχώς τα χέρια, μου έλεγε “έλα εδώ”… Κάποια στιγμή σταμάτησα να πηγαίνω στην πρεσβεία κι έκανα όλες τις εργασίες τηλεφωνικώς. Μέχρι τότε δεν είχα μιλήσει σε κανέναν, ούτε στη συνάδελφο που με είχε δει να κλαίω» δήλωσε η Σταματία Μ.
Η κα Μπουζαρανίδου εργαζόταν ως σεφ στην πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα από το 2011 και κακοποιήθηκε από τον πρέσβη που ανέλαβε καθήκοντα την επόμενη χρονιά. Όπως δήλωσε επωνύμως, πολιτικό πρόσωπο από τον ΣΥΡΙΖΑ της ζήτησε να δείξει «πολιτική ωριμότητα» και υποστήριξε πως έγινε προσπάθεια να συγκαλυφθεί το γεγονός από τη δημόσια σφαίρα.
«Η υπόθεσή μου εκδικάστηκε και τελεσιδίκησε, αλλά δεν εκτελείται η απόφαση που με δικαιώνει πανηγυρικά ότι απολύθηκα λόγω της σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης, επιδικάζει μία ηθική βλάβη, κρίνει παράνομη και καταχρηστική την απόλυση» εξηγούσε πριν λίγες ημέρες η κα Μπουζαρανίδου.
Κακοποιούσε και άλλες γυναίκες
«Το 2011 ξεκίνησα να δουλεύω στην πρεσβεία της Βενεζουέλα και το 2012 ήρθε ο κ. Γκονζάλες και ήταν ο άνθρωπος που έκανε πραγματικά τη ζωή μας κόλαση. Όχι μόνο τη δική μου, και άλλων 4 γυναικών. Σε τέτοιο σημείο που, τουλάχιστον προσωπικά, πήγαινα στη δουλειά και ήθελα να είμαι αόρατη. Να μη με βλέπει». Οι υπόλοιπες γυναίκες που έπεσαν θύματα του τότε πρέσβη, εργάζονταν σε διοικητικές θέσεις, όπως λέει η ίδια.
Η σεφ περιγράφει πως η κακοποίησή της ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2012 και τελείωσε τον Ιούλιο του 2013. Για σχεδόν ένα χρόνο πήγαινα στη δουλειά μου και ήθελα να είμαι αόρατη.
Προσπαθούσε να σας απομονώσει;
«Ακριβώς, αυτός ήταν ο στόχος του, αυτό επιδίωκε. Εγώ είχα την ατυχία, επειδή δούλευα στο σπίτι, να είμαι στην οικία του πρέσβη και όχι στο γραφείο, να είμαι μόνη μου. Οπότε δεν μου ήταν πολύ εύκολο να αποφύγω το αφεντικό μου ουσιαστικά.»
Έγινε προσπάθεια να συγκαλυφθεί το γεγονός;
«Ναι»
Σας είπαν να σταματήσετε να το λέτε; Να μη μιλήσετε, να μην το συνεχίσετε;
«Να δείξουμε, και επιδείξαμε, «πολιτική ωριμότητα», και να το «λύσουμε εσωτερικά.»
Ποιος σας το είπε αυτό;
«Νομίζω, πραγματικά δεν θα ήθελα να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση»
Έλληνας, πολιτικό πρόσωπο;
«Ναι βέβαια. Εμείς την επιδείξαμε (την ωριμότητα). Περάσαν όμως τα χρόνια και σήμερα δεν την επιδεικνύουν αυτοί που θα πρέπει.»
Γιατί, θα χαλούσε η εικόνα της Βενεζουέλας ή του πρέσβη;
«Εκείνη την εποχή ήταν σε άνοδο το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, οι σχέσεις της Βενεζουέλας και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαιρετικά καλέςλ αν θυμάστε, ήταν και προεκλογική περίοδος και αν έβγαινε ένα τέτοιου τύπου σκάνδαλο θα αμαύρωνε ίσως την εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα»
Πολιτικό πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ σας είπε να δείξετε πολιτική ωριμότητα;
«Ναι»
Σύμφωνα με την κ. Μπουζαρανίδου, από τις πέντε γυναίκες που κακοποίησε και παρενόχλησε σεξουαλικά ο πρέσβης της Βενεζουέλας, η ίδια και άλλη μια προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη. Αντικατέστησαν τον πρέσβη αλλά απέλυσαν τόσο την ίδια και άλλες δύο γυναίκες. «Ήμασταν πέντε που κάναμε την καταγγελία. Η μία παραιτήθηκε γιατί δεν άντεξε την κατάσταση και άλλες τρεις απολυθήκαμε.»
Η επιστολή Τσίπρα
Σε πρόσφατο της άρθρο όπου φιλοξενήθηκε συνέντευξη της σεφ, η εφημερίδα «Έθνος» έφερε στη δημοσιότητα έγγραφο που, όπως μεταδίδει, είναι η επιστολή του Αλέξη Τσίπρα προς τον Νικολάς Μαδούρο από το 2013, μεταφρασμένη στα ελληνικά. Στο έγγραφο που εμφάνισε το «Έθνος» υπάρχει και η ακόλουθη παράγραφος: «Τέλος, ένα ευαίσθητο θέμα, ελπίζω στη συμβολή και την αντιμετώπιση με τον καλύτερο τρόπο, το οποίο είναι ήδη γνωστό σε σας ερώτημα με τον νέο Πρέσβη στην Αθήνα. Μέχρι στιγμής, το προσωπικό της Πρεσβείας, έχει επιδείξει πολιτική ωριμότητα και σε καμία περίπτωση δεν θα αναλάβει δράση μέσα στην Ελλάδα ότι θα δημοσιεύσει το πρόβλημα, γεγονός που θα χρησιμοποιούν τα μέσα συστημικής επικοινωνίας στο μέγιστο, για να επιτεθούν στην αριστερά, τόσο στην Βενεζουέλα όσο και στην Ελλάδα.»
Το χρονικό της κακοποίησης
«Από τις πρώτες μέρες που μπήκε στην πρεσβεία ο νέος πρέσβης Φράνκλιν Γκονζάλες τα πάντα άλλαξαν. Όλοι φοβόμασταν. Εγώ είχα την ατυχία να βρίσκομαι σχεδόν πάντα μόνη μου στην κουζίνα και να αφιερώνω πολλές ώρες στην προετοιμασία των φαγητών αλλά και των επίσημων γευμάτων, δείπνων των εκδηλώσεων πρωτοκόλλου. Ο Φράνκλιν έκανε συνεχώς χειρονομίες και μιλούσε πρόστυχα. Η κόλαση μου είχε ξεκινήσει. Ήμουν απελπισμένη. Ήλπιζα να γίνει ένα θαύμα και να σταματήσει όλο αυτό που βίωνα. Έβλεπα όμως πως δεν είχε ηθικούς φραγμούς. Θα έλεγα με σιγουριά πως ήταν μία κλινική περίπτωση αρρωστημένου ανθρώπου. Φυσικά δεν τολμούσα καν να μιλήσω στην αρχή γιατί φοβόμουν για τη δουλειά μου την οποία είχα μεγάλη ανάγκη για να ζήσω τα παιδιά μου...», δήλωσε σε συνέντευξή της στην εφημερίδα, η Ξένια Μπουζαρανίδου.
«Επιχείρησε να με βιάσει. Η αδελφή του με γλίτωσε από τα χέρια του»
Όσο περνούσαν οι ημέρες ο Φράνλκιν Γκονζάλες εκτραχύνονταν όλο και περισσότερο: «Ένα πρωί ετοίμαζα φαγητά στην κουζίνα και ήρθε με το εσώρουχο του. Μου ζήτησε να πάω αμέσως στο δωμάτιο του. Νόμιζα πως κάτι συνέβη. Γνώριζα πως στο σπίτι βρίσκονταν και η αδελφή του και έτσι δεν πήγε ο νους μου στο κακό. Όταν μπήκα στο δωμάτιο μου έκανε επίθεση, με έπιασε με βία από το στήθος και το λαιμό. Με τράβαγε, μου έσκισε τα ρούχα και επιχείρησε να με βιάσει. Φώναζα δυνατά. Ένιωθα πως σταμάτησε ο χρόνος. Δεν ξέρω από που και πως εμφανίστηκε ξαφνικά η αδελφή του που κυριολεκτικά με γλίτωσε από τα χέρια του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη μέρα. Έκλαιγα και ντρεπόμουν. Έχασα την αυτοεκτίμηση μου. Ένιωθα συνένοχη χωρίς να έχω κάνει το παραμικρό. Φοβόμουν, ήξερα πως εάν μιλήσω θα χάσω τη δουλειά μου».
Παρενέβη και ο οδηγός
Λίγες ημέρες αργότερα το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και την έσωσε ο οδηγός: «Ήμουν πάλι στην κουζίνα και μου επιτέθηκε. Είχε στύση. Με άρπαξε από πίσω με μανία. Φώναζα σε βοήθεια. Έγινε πάλι χαμός μέσα στην κουζίνα μέχρι που ο οδηγός της πρεσβείας άκουσε τις φωνές μου και ήρθε και με έσωσε από τα χέρια του. Τότε αποφάσισα να καταγγείλω τα όσα βίωνα. Διαπίστωσα πως ανάλογες επιθέσεις είχε κάνει σε άλλες τέσσερις εργαζόμενες της πρεσβείας. Ο κύριος αυτός σας είπα πως ήταν μία κλινική περίπτωση. Μάλιστα δεν θα ξεχάσω ποτέ πως την κατάκοιτη μητέρα του την φιλούσε στο στόμα. Τι να σας πω. Βίωσα απίστευτες καταστάσεις που ντρέπομαι και να τις αναφέρω. Δεν περίμενα πως θα ζούσα τέτοιες καταστάσεις. Τότε ήταν που κάναμε την καταγγελία σε βάρος του πρέσβη. Η πρώτη καταγγελία έγινε τον Ιανουάριο του 2013 και η δεύτερη λίγες ημέρες μετά τον Φεβρουάριο».
Μετά το σκάνδαλο, η πρεσβεία της Βενεζουέλας στην Αθήνα έμεινε «ακέφαλη» έως Δεκέμβριο του 2013 που ο Φαρίντ Φερνάντες πήρε τον τίτλο του πρέσβη για να καταλάβει τη θέση. «Ο βιασμός συνεχίστηκε σε επαγγελματικό και εξουσιαστικό επίπεδο από τον Φαρίντ που είχε εντολή από τον Μαδούρο να τις οδηγήσει σε παραίτηση», σχολιάζει η Ξένια Μπουζαρανίδου η οποία τελικά απολύθηκε τελικά στις 3 Νοεμβρίου 201.
Η Βενεζουέλα βρισκόταν ήδη στη δίνη της πτώχευσης. «Σύμφωνα με τους νομικούς που συμβουλεύτηκα, εάν κινούσα νομικές διαδικασίες για ηθική δικαίωση και αποζημίωση για τα αδικήματα της σεξουαλικής κακοποίησης η δίκη θα έπρεπε να γίνει στο Καράκας και εγώ να πρέπει να πηγαίνω στα δικαστήρια της Βενεζουέλας και να κυνηγάω «ψύλλους στα άχυρα». Έτσι ακολούθησα τη νομική οδό για το εργατικό δίκαιο ώστε η εκδίκαση να γίνει σε ελληνικό δικαστήριο και να αποζημιωθώ για την άδικη και καταχρηστική απόλυση μου.
Με αυτή την απόφαση δεν τιμωρήθηκαν ποτέ τα αδικήματα του Φράνκλιν Γκονζάλες για σεξουαλική βία αν και ήταν η απόδειξη στο δικαστήριο πως ήταν και τα κίνητρα της απόλυσης. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως χωρίς τη θέληση μου και χωρίς να κριθώ για την επαγγελματική μου επάρκεια βρέθηκα χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα για να ανήλικα παιδιά μου και εγκλωβισμένη μεταξύ κυβερνήσεων και πολιτικών συνθηκών. Φανταστείτε όλα αυτά και να πρέπει να ξεκινήσω και δικαστικό αγώνα κόντρα σε μία κυβέρνηση όπως αυτή της Βενεζουέλας. Ήμουν μόνη μου. Και σήμερα, μετά από όλα αυτά πάλι μόνη μου νιώθω και αυτό με πονάει και με εξοργίζει».
Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν υπογράφει για να εκτελεστεί η δικαστική απόφαση που δικαιώνει την Ξένια Μπουζαρανίδου επειδή, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, πάγια θέση είναι να μην γίνεται καμία ενέργεια απέναντι σε διπλωματική αντιπροσωπεία άλλης χώρας.
Μετά την απόλυση από την πρεσβεία της Βενεζουέλας, ήταν δύσκολο να βρει δουλειά, και επιρρίπτει ευθύνες για αυτό στην πρεσβεία της ξένης χώρας, καθώς οι επόμενοι, υποψήφιοι εργοδότες της επικοινωνούσαν με την πρεσβεία: «Όταν παίρνουν τον προηγούμενο εργοδότη, εκείνος τους λέει απλά ότι είσαι μία κακή υπάλληλος.»
«Πραγματικά θαυμάζω τους ανθρώπους που μιλάνε πια, ωρίμασε η κοινωνία. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι ισοπεδωτικό. Σε ισοπεδώνει σαν άνθρωπο και το κουβαλάς στην καθημερινότητά σου. Δεν φεύγει, δεν είναι κάτι που ξεπερνάς σε μια μέρα. Έκανα περίπου 7 χρόνια για να το ξεπεράσω μέσα μου. Δεν είναι καθόλου εύκολο να μιλάς για αυτό».
Γιατί μίλησε: «Εξοργίστηκα. Βλέποντας όλους τους ανθρώπους να μιλάνε και πολύ καλά κάνουν, άκουσα όλους τους πολιτικούς μας κάποιες στιγμές να χρησιμοποιούν και την δικιά μου απόφαση και απλά να υποκρίνονται. Υπέστην μία κακοποίηση, έκανα την καταγγελία μου, έγινε το δικαστήριο, δικαιώθηκα και τα τελευταία χρόνια κανείς δεν εκτελεί την απόφαση του δικαστηρίου. Οπότε πραγματικά εξοργίζομαι να ακούω τους πολιτικούς μας να λένε «βγείτε και μιλήστε». Ωραία, βγείτε. Μιλήστε. Και μετά; Τι ακριβώς θα γίνει μετά. Δοκιμάστηκε το δικαστικό σύστημα τα πήγε εξαιρετικά καλά και όταν μετά έπρεπε να δοκιμαστεί το πολιτικό σύστημα, το μόνο που βλέπω είναι υποκρισία. Τίποτα άλλο.»
