Ο διεθνής παλαίμαχος καλαθοσφαιριστής Δημήτρης Παπανικολάου με μια συγκλονιστική ανάρτησή του αναφέρθηκε στην δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη στο λιμάνι του Πειραιά πριν από έναν χρόνο.
Ο Δημήτρης Παπανικολάου, που όπως ο ίδιος αποκάλυψε έχει στοιχεία του συνδρόμου Άσπεργκερ ασχολείται εδώ και χρόνια ενεργά με το autism awareness, σε μια προσπάθεια ευρύτερης συμπερίληψης των ατόμων με αυτισμό. Στην ανάρτησή του στα Social media αναφέρεται στον Αντώνη Καρυώτη και στα όσα έγιναν την μοιραία νύχτα, καθώς και στον χαρακτηρισμό «παλαβός» που κάποιοι έσπευσαν να προσδώσουν στον Αντώνη Καρυώτη.
«Όταν βγήκε το βίντεο και πριν την δολοφονία, στο πως κινούνταν (σ.σ. ο Αντώνης) στην προβλήτα, κατάλαβα και εγώ και πολλοί γονείς ότι ήταν αυτισμός». Καταλήγοντας τονίζει: «Η κοινωνία δεν θα κινδυνεύει από διεγνωσμένους Αντώνηδες, αλλά θα κινδυνεύει από αδιάγνωστους «παλαβούς» που παριστάνουν ότι είναι καλά»
Αναλυτικά η ανάρτηση του Δημήτρη Παπανικολάου:
«Πριν 1 χρόνο στις 5/9 αρχικά άκουσα ότι κάποιος έπεσε από καταπέλτη πλοίου στην θάλασσα. Μετά άκουσα ότι δολοφονήθηκε. Μετά άκουσα ότι ήταν άνθρωπος με αναπηρία.
Όταν είδα δε, ότι δεν είχε ορατή αναπηρία, με ζώσανε ακόμα πιο πολύ τα φίδια. Μετά όταν βγήκε το βίντεο και πριν την δολοφονία, στο πως κινούνταν στην προβλήτα, κατάλαβα και εγώ και πολλοί γονείς ότι ήταν αυτισμός, παρ' ότι κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Μετά έβαλα τηλεόραση το πρωί και στο ρεπορτάζ λέγανε ότι ο Αντώνης Καρυώτης κινούνταν περίεργα στην προβλήτα. Έστειλα ένα μνμ στον παρουσιαστή, @gliagas πράγμα που δεν συνηθίζω, να του πω ότι δεν κινούταν περίεργα, όπως λέγανε τα ρεπορτάζ, αλλά κινούνταν αυτιστικά. Προς τιμήν του χωρίς να το ζητήσω, είπε και με πήραν τηλ. από την εκπομπή του, να βγω την άλλη ημέρα να εξηγήσω τα σημάδια αναγνώρισης αυτισμού.
Μετά βγήκαν οι διάλογοι από το πλοίο να λένε ένας παλαβός ήταν απ' έξω. Εκεί όταν τον είπαν παλαβό, σιγουρεύτηκα πως εκτός της δολοφονίας και της εγκατάλειψης, ότι δεν είχαν επίσης και καμία εκπαίδευση.
Πολλές φορές ακούτε εμάς τους γονείς να λέμε ότι έχουμε ένα άγχος μεγαλύτερο όταν θα φύγουμε από την ζωή, πως θα συμπεριφερθούν στα παιδιά, που σε πολλές περιπτώσεις δεν μπορούν να αμυνθούν και αν θα είναι λειτουργική και ενημερωμένη η κοινωνία.
Δεν τολμώ δε, να σκεφτώ τι θα ακούγαμε για τον «παλαβό» Αντώνη αν δεν υπήρχε βίντεο και μάρτυρες. Η προσπάθεια να εντάξουμε τις διεγνωσμένες αόρατες αναπηρίες πιο καλά συνεχίζεται. Πάντα φυσικά σε ένα μεγάλο μέσο όρο, η κοινωνία δεν θα κινδυνεύει από διεγνωσμένους Αντώνηδες, αλλά θα κινδυνεύει από αδιάγνωστους «παλαβούς» που παριστάνουν ότι είναι καλά».
