«Γεννήθηκα με πρόβλημα όρασης που εξελίχθηκε σταδιακά. Η πάθηση μου ονομάζεται συγγενές γλαύκωμα. Για αρκετά χρόνια έβλεπα αρκετά. Το μεγάλο μέρος της όρασης μου άρχισε να χάνεται μετά το Λύκειο και σταδιακά μέχρι να τελειώσω το Πανεπιστήμιο».
«Πήγα σε δημόσιο μη ειδικό σχολείο στην περιοχή μου, στον Ταύρο, έδωσα πανελλήνιες κανονικά και πέρασα τέταρτος στη Νομική Σχολή Αθηνών. Αποφοίτησα πέρυσι τον Οκτώβριο και έκανα ένα χρόνο της άσκησής μου -από το 18μηνο- στην Εισαγγελία Εφετών».
«Όταν συμβαίνει κάτι στη ζωή σου σταδιακά, δυστυχώς ή ευτυχώς δε συνειδητοποιείς άμεσα την αλλαγή. Είναι κάτι που γίνεται, το παρατηρείς και προσαρμόζεις τη ζωή σου στη νέα πραγματικότητα».
Πώς είναι μη βλέπεις; Σκοτάδι; «Το σκοτάδι είναι μια εύκολη λέξη ώστε να περιγράψεις σε κάποιον που βλέπει, τι βλέπει αυτός που δε βλέπει. Στην ουσία όμως είναι μια έλλειψη αίσθησης -η ανικανότητα του να δεις. Κάποιος που δε βλέπει, δε βλέπει ούτε το σκοτάδι. Δε βλέπει τίποτα. Ενδεχομένως να υπάρχουν πολλές περιπτώσεις. Αυτό που μπορώ να πω εγώ, είναι ότι δε βλέπω ούτε το σκοτάδι. Είναι κάτι που δεν υπάρχει».
«Η νομική ήταν κάτι που ήθελα από μικρό παιδί. Ήταν αυτό που θυμάμαι να λέω ότι ήθελα να σπουδάσω. Με συνέπαιρνε πάντα ο δικαστικός κλάδος».
Δυσκολεύτηκες να την τελειώσεις; «Η νομική αντικειμενικά είναι μια δύσκολη σχολή. Το επιπλέον πρόβλημα, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε όσοι δεν μπορούμε να διαβάσουμε τα βιβλία, είναι ότι δεν υπάρχει μέριμνα να υπάρχουν τη στιγμή που τα παραλαμβάνουν οι υπόλοιποι φοιτητές. Αναγκαζόμασταν να τα πηγαίνουμε στο αναγνωστήριο του Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών και να περιμένουμε να γίνει η ηχογράφηση. Σχεδόν ποτέ δεν ήταν εφικτό να τα παίρνουμε όλα στην ώρα που θα έπρεπε. Διάβαζα όλα αυτά τα χρόνια στη σχολή με κασέτες και τον τελευταίο χρόνο τα σκάναρα στο Φάρο Τυφλών και τα έπαιρνα σε ηλεκτρονική μορφή. Γράφω σε υπολογιστή πλέον. Δεν ξέρω τόσο καλά τη μέθοδο μπράιλ γιατί δεν την έμαθα μικρός -για πολλά χρόνια μπορούσα και έγραφα. Στη σχολή έδινα πάντα τα μαθήματα προφορικά».
«Ο Φάρος Τυφλών της Ελλάδος είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, σωματείο μη κερδοσκοπικό, απευθύνεται σε άτομα με πρόβλημα όρασης, κυρίως σε νεοτυφλωθέντες και έχεις ως σκοπό την παροχή διαφόρων υπηρεσιών και την πολλαπλή οχύρωση τους σε κοινωνικό και πνευματικό επίπεδο. Οι υπηρεσίες του είναι η βιβλιοθήκη μπρέιλ και ομιλούντων βιβλίων, η εκμάθηση της γραφής μπρέιλ, η εκμάθηση ξένων γλωσσών όπως ιταλικών, γυμναστήριο, θεατρική ομάδα και μια σειρά δημιουργικών απασχολήσεων. Μέσα σε αυτές τις υπηρεσίες είναι και το Μουσείο Αφής».
«Το Μουσείο Αφής είναι ένα από τα 5 του είδους του στον κόσμο. Στο μουσείο μπορείς να αγγίξεις τα πάντα. Περιέχει αντίγραφα πολλών αγαλμάτων γνωστών και καλύπτει σχεδόν όλες τις εποχές της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Φτιάχτηκε για να έχουν την ευκαιρία οι τυφλοί να ψηλαφίσουν όλα όσα δεν μπορούν να δουν στα υπόλοιπα μουσεία. Επίσης, απευθύνεται σε βλέποντες καθώς έχει σκοπό την ευαισθητοποίηση τους μέσω ενός παιχνιδιού με μάσκα. Έρχονται πολλά σχολεία. Ο ρόλος μου εκεί είναι να βοηθήσω τα παιδιά να καταλάβουν τι σημαίνεις να μη βλέπεις. Είναι κάτι που κάνω εθελοντικά και πηγαίνω με ενθουσιασμό καθώς νιώθω ότι βάζω ένα λιθαράκι σε αυτό που δεν προέβλεψε η πολιτεία: Να μάθουν τα παιδιά τη διαφορετικότητα και έτσι μεγαλώνοντας να τη σέβονται».
Φίλους έχεις; «Φυσικά έχω φίλους. Όπως όλοι. Και μάλιστα πολύ καλούς. Οι περισσότεροι είναι από το σχολείο και το Πανεπιστήμιο. Αισθάνομαι πολύ τυχερός γι' αυτό. Βγαίνω και πηγαίνω όπου πηγαίνουν κι οι άνθρωποι της ηλικίας μου, για καφέ, για φαγητό, θέατρο, συναυλίες».
Ρατσισμό έχεις δεχτεί; «Από αυτά που ακούω από άλλους αισθάνομαι πολύ τυχερός σε αυτό το κομμάτι. Και στο σχολείο, και στο Πανεπιστήμιο και σε ό,τι κάνω μέχρι στιγμής είχα μια καλή αντιμετώπιση. Τον ρατσισμό τον βιώνω διαφορετικά. Από την πολιτεία. Δεν είναι π.χ. ρατσιστικό να μην μπορώ να πάρω τα βιβλία απευθείας από την πολιτεία σε μορφή που να μπορώ να τα διαβάσω;».
«Κάποιος που δεν βλέπει, δεν μπορεί να κινηθεί σ' αυτήν την πόλη σαν όλους τους άλλους. Δεν του προσφέρεται ένα ασφαλές, προσβάσιμο περιβάλλον».
Όταν κλείνεις τα μάτια σου, τι σκέφτεσαι; «Αυτό είναι ένα προνόμιο που έχουν όλοι τυφλοί. Μπορούν να σκεφτούν χωρίς να κλείσουν τα μάτια τους και είναι σαν να τα έκλεισαν! Έχω λοιπόν την ευχέρεια συγκεντρωθώ, να ονειρευτώ, να μελαγχολήσω όποια στιγμή το θελήσω και οι άλλοι να μην το πάρουν είδηση»...
Θες ν' ανοίξεις το δικό σου δικηγορικό γραφείο; «Σαν μεγάλο μου όνειρο έχω να καταφέρω να δώσω στη εξετάσεις στη δικαστική σχολή και να περάσω. Είναι κάτι δύσκολο γιατί το νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα είναι ασαφές και μέχρι πρότινος δεν άφηνε κανένα παράθυρο για άτομα με αναπηρία να μπουν σε αυτό τον κλάδο, κάτι που ασφαλώς δε συμβαίνει αλλού»...
Ο κόσμος μπορεί να εμπιστευτεί για μια σοβαρή υπόθεση του έναν τυφλό δικηγόρο; «Ο κόσμος δεν έχει μάθει να σέβεται τη διαφορετικότητα, επομένως δεν είναι έτοιμος να εμπιστευτεί έναν τυφλό για πιο απλά πράγματα. Δυστυχώς επαφίεται στα βιώματα του καθενός».
Και ο έρωτας; «Ο έρωτας στη ζωή μου είναι ένα συναίσθημα όπως είναι και για όλους τους άλλους. Έχω κάνει σχέσεις και προσπαθώ κάθε φορά να κάνω σταθερές σχέσεις».
Σ' έχουν απορρίψει ερωτικά επειδή είσαι τυφλός; «Όχι, δε μου έχει συμβεί. Ή μπορεί να μου συνέβη και να μην το ξέρω».
Λένε ότι όποιος δεν έχει μια αίσθηση, έχει αναπτυγμένη κάποια άλλη. Ισχύει; «Αλήθεια είναι αυτό. Είναι φυσικό. Αρκεί να σκεφτούμε διάφορα περιστατικά που κάνουν οι άνθρωποι που βλέπουν: Ακούν κάποιον να τους φωνάζει και γυρνούν να δουν ποιος είναι. Δεν μπαίνουν στη διαδικασία να αναγνωρίσουν τη φωνή. Κοιτάνε το πιάτο ή την κατσαρόλα για να δουν τι θα φάνε. Δεν μπαίνουν στη διαδικασία να μυρίσουν. Και φυσικά η αφή. Η αφή είναι ακριβώς ότι η όραση για τους βλέποντες. Ότι θέλουμε να δούμε το πιάνουμε»...
Πώς θες να σου συμπεριφέρονται οι άνθρωποι; «Σαν ίσος προς ίσο, σεβόμενοι τη διαφορετικότητα μου. Όλοι οι άνθρωποι, άλλωστε, είμαστε διαφορετικοί».
Περισσότερα για τον Φάρο Τυφλών: http://www.fte.org.gr/
Το Μουσείο Αφής βρίσκεται στην οδό Δοϊράνης 198 στην Καλλιθέα. Ο χώρος είναι επισκέψιμος για το κοινό τις καθημερινές 8.00 - 16.00 αλλά και τα Σαββατοκύριακα κατόπιν συνεννοήσεως. Η είσοδος είναι 2 ευρώ για όλο το κοινό και ΔΩΡΕΑΝ για όλες τις ομάδες Ατόμων με Αναπηρία
σχόλια