Η σύμβουλος ψυχικής υγείας της 20χρονης Καρολάιν Κράουτς, Ελένη Μυλωνοπούλου, κατέθεσε σήμερα στο δικαστήριο για το στυγερό έγκλημα στα Γλυκά Νερά, λέγοντας πως «από την πρώτη στιγμή» γνώριζε πως ο δράστης ήταν ο σύζυγός της φοιτήτριας, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος.
Στην αρχή της κατάθεσής της έκανε λόγο για άκρως ελεγκτική συμπεριφορά εκ μέρους του καθ΄ομολογία συζυγοκτόνου. «Οι μώλωπες της ψυχής της Καρολάιν καθρεπτίζονταν στο χαμόγελό της» σχολίασε χαρακτηριστικά, με τον κατηγορούμενο να την παρακολουθεί και να κρατά σημειώσεις.
Η κα Μυλωνοπούλου περιέγραψε την γνωριμία της με το ζευγάρι, περίπου έξι μήνες πριν το φονικό: «Περί τα μέσα του Νοεμβρίου 2020 μέσω πλατφόρμας μου ήρθε ραντεβού από τον κατηγορούμενο και τη σύζυγο του. Ήρθε το ζευγάρι με το μωράκι τους πέντε μηνών τότε στο γραφείο μου. Αυτό που μου δηλώθηκε ήταν ότι η Καρολάιν είχε κατάθλιψη λοχείας. Κάποιες φορές στην έναρξη της συνεδρίας ήταν και τα δυο μέρη, μετά αποχωρούσε ο σύζυγος και έμενε η Καρολάιν. Κάποιες φορές ερχόταν μόνο ο σύζυγος. Αν θυμάμαι καλά ήταν 12 ωριαίες συνεδρίες».
Πρόεδρος: Πού εντόπιζε ο κάθε σύζυγος το πρόβλημα;
Μάρτυρας: Την πρώτη φορά που ήρθαν στο γραφείο μου ξεκίνησε να μιλάει ο κατηγορούμενος παρουσιάζοντάς μου μια ιδανική σχέση, μια ζωή γεμάτη έρωτα, ταξίδια πάθος. Μια ιδανική κατάσταση. Μου έδειξε φωτογραφίες από ένα παραμυθένιο γάμο στην Πορτογαλία. Αναφέρθηκε στην αποβολή της γυναίκας του και μου είπε ότι η περίοδος αυτή ήταν δύσκολη για την Καρολάιν. Ζήτησα να περάσει έξω και έμεινα μόνη με τη Καρολάιν. Με το που έφυγε ο σύζυγος, η πρώτη κουβέντα που μου είπε ήταν «θέλω να φύγω από το σπίτι και να πάρω και το παιδί». Αμέσως αποδομήθηκε η εικόνα του ιδανικού γάμου. Υπήρχε ένα ερώτημα: ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψέματα.»
Η σύμβουλος ψυχικής υγείας αναφέρθηκε στην κατάσταση της Καρολάιν και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε. «Η κατάστασή της ήταν άσχημη, ήταν συναισθηματικά φορτισμένη. Στην ερώτησή μου γιατί τόσο γρήγορα αποφάσισε να μείνει έγκυος, δεν μου απάντησε. Ήταν ένα παιδί που φοβόταν. Μου είπε ότι θέλει να πάρει το παιδί της και να φύγει, μου είπε ότι είχε περάσει στο Πανεπιστήμιο Πειραιά αλλά δεν πήγαινε γιατί δεν είχε πού να αφήσει το παιδί. Ήθελε να φύγει γιατί αισθανόταν ότι είχε χάσει τον εαυτό της, τη ζωή της. Στην Αλόννησο ήταν μέσα σε όλα, ήταν γελαστή, κοινωνική, ήταν η χαρά της ζωής. Το έβλεπες τα μάτια της. Είχε μεγάλα μάτια, πολύ εκφραστικά. Έβλεπα ένα ωραίο χαμόγελο όταν έβγαζε τη μάσκα. Στη πορεία κατάλαβα ότι αυτοί οι μώλωπες της ψυχής ήταν πίσω από αυτό το χαμόγελο. Είμαι φορτισμένη, νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είμαι η φωνή της Καρολάιν και δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα από αυτά που μου είχε πει».
«Άκρως χειριστικός ο κατηγορούμενος – Δεν μπορούσε να έχει ούτε πέντε ευρώ πάνω της»
Πρόεδρος: Είχε κάποιο σημείο στη συμπεριφορά του συζύγου με το οποίο διαφωνούσε;
Μάρτυρας: Η συμπεριφορά του ήταν χειριστική, ελεγκτική, πολλές φορές η ίδια δεν καταλάβαινε στο εαυτό της, την έκανε να αισθάνεται ενοχές. Η μητέρα της, τής έστελνε χρήματα τα έπαιρνε εκείνος, δεν είχε ούτε πέντε ευρώ πάνω της. Ήθελε να πάει σε μια σχολή ζαχαροπλαστικής αλλά δεν έχει χρήματα. Δεν μπορούσε να μετακινηθεί, όλα γίνονταν με ταξί φίλου του κατηγορουμένου.
«Όταν ένας άνθρωπος είναι χειριστικός σαν τον κατηγορούμενο θέλει ανά πάσα ώρα και στιγμή να γνωρίζει πού βρίσκεται ο άλλος. Ένας χειριστικός άνθρωπος δεν τα κάνει αμέσως αυτά, τα κάνει σιγά – σιγά . Όταν η Καρολάιν ήταν 16 ετών, της είχε κάνει ένα βομβαρδισμό έρωτα, πετούσε με το ελικόπτερο, ήθελε να τη βάλει σε ένα ροζ συννεφάκι. Ήταν 15 ετών όταν γνωρίστηκαν. Μια γυναίκα που είναι κατά πολλά έτη μικρότερη είναι πολύ πιο εύκολο να υποστεί τη χειριστική συμπεριφορά».
Πρόεδρος: Σας είχε αναφέρει σωματική βία;
Μάρτυρας: Ποτέ, μου είχε αναφέρει όμως πολλά λεκτικά επεισόδια. Υπάρχει ένας όρος, η παθητική παραβατικότητα ώστε οι χειριστικοί άνθρωποι να φέρουν τους άλλους σε μια κατάσταση θυμού. Εκείνοι κάθονται σε μια κατάσταση απάθειας, προκαλούν και μετά το θύμα νιώθει ενοχές. Ο θύτης προκαλεί απαθής τον άλλο να βγει εκτός εαυτού.
Η μάρτυρας εκτίμησε πως η Καρολάιν ότι ήταν ερωτευμένη «με το πρόσωπο» του κατηγορούμενου αλλά «σιχαινόταν τον άνθρωπο Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.»: «Ο χειριστικός άνθρωπος έχει ένα ταλέντο να χειρίζεται με ένα λεπτό τρόπο το θύμα. Του διαστρεβλώνει την πραγματικότητα. Το κάνει να νιώθει ενοχές. Η Καρολάιν έλεγε «μήπως εγώ μετά κάνω λάθος». Μετά έλεγε «όχι, έχω χάσει τη ζωή». Είχε μαζί της συνέχεια το παιδί της, ήταν η μόνη της έννοια και φροντίδα. Ήταν ευάλωτη μετά τη νοσηλεία του παιδιού και όσα είχε περάσει».
Πρόεδρος: Ο κατηγορούμενος καταλάβατε αν είχε αντιληφθεί την ευάλωτη ψυχολογική της κατάσταση;
Μάρτυρας: Ο κατηγορούμενος έδινε πάντα μια εικόνα τέλεια στον έξω κόσμο. Δεν ήθελε η εικόνα του να έχει κηλίδες. Ποτέ δεν έφταιγε εκείνος, πάντα η Καρολάιν. Τον ρώτησα γιατί έμεινε έγκυος τόσο γρήγορα η Καρολάιν και δεν μου απάντησε. Δεν έχει καθόλου συναίσθηση ο κατηγορούμενος.
Πρόεδρος: Η Καρολάιν είχε συνειδητοποιήσει τον κόσμο που εσείς τώρα μας αναφέρετε;
Μάρτυρας: Ναι. Η Καρολάιν τα έλεγε όλα στον κατηγορούμενο και εκείνος μετά στις συνεδρίες κατηύθυνε την κουβέντα. Νόμιζε ως χειριστικός ότι μπορεί να με κοροϊδέψει και εγώ τον άφηνα να το πιστεύει. Της έλεγα «πρέπει να φύγεις γιατί δεν ξέρεις που θα καταλήξει». Στην επόμενη συνεδρίαση ήρθε ο κατηγορούμενος και μου είπε ότι θα αγοράσω ένα οικόπεδο να χτίσω ένα σπίτι και να δούμε αν τότε θα τα πάνε καλά. Το σπίτι σε ακόμη πιο μακρινή περιοχή. Της είπα ότι ένα σπίτι δεν φτιάχνει τη σχέση, η σχέση είναι νοσηρή δεν πρόκειται να φτιάξει. Στην επόμενη συνεδρία μου είπε ότι θα έπαιρναν δάνειο και θα τους δίνανε και οι γονείς τους χρήματα, αλλά οι γονείς της τα περισσότερα. Ήταν έξω φρενών και μου έλεγε «πάλι οι γονείς μου πληρώνουν». Μου είπε «πως είναι δυνατόν να δίνουμε τα περισσότερα χρήματα οι γονείς μου και το οικόπεδο να είναι στο όνομά του;» Το Δεκέμβριο μου είπαν ότι υιοθετήσανε ένα ζωάκι, είχαν μεγάλη χαρά. Λάμπανε τα μάτια της. Η Καρολάιν ήταν ένα παιδί με ένα μεγαλειώδη χαρακτήρα, αγαπούσε τα ζωάκια, τα αδέσποτα. Αυτά δείχνουν ότι ήταν ένα άτομο που είχε μια πληρότητα συναισθηματική. Δεν ήθελε επαφές με τους γονείς του κατηγορούμενου. Τη ρώτησα για αυτό και μου είπε «δεν μου κάνανε απολύτως τίποτα απλά δεν αισθάνομαι άνετα μαζί τους.
«Η κοπέλα αυτή ήταν πάντα πολύ απλά ντυμένη δε ξόδευε τίποτα για εκείνη, αντίθετα με εκείνον που ήταν πάντα περιποιημένος και καλοντυμένος», παρατήρησε σε άλλο σημείο η μάρτυρας.
«Τον Ιανουάριο η Καρολάιν άρχιζε να μου λέει ότι ο κατηγορούμενος λείπει Κυριακές. Ήταν θυμωμένη και σαφώς κατάλαβα ότι τσακώνονται. Είχε άλλη σκέψη στο μυαλό της, μήπως υπάρχει τρίτο άτομο. Μου είπε ότι μέχρι τότε δεν της είχε δώσει δικαίωμα, αλλά τώρα αισθανόταν ότι κάτι δεν πάει κακά. Ο κατηγορούμενος είχε μια έντονη ζωή πριν από εκείνη και αυτό της πυροδοτούσε το συναίσθημα της ζήλειας» ισχυρίστηκε η μάρτυρας.
Πρόεδρος: Εσείς έχοντας μιλήσει και με τους δυο πού θα εστιάζατε τα προβλήματα αυτής της σχέσης; Τι γεννούσε τα πρόβλημα;
Μάρτυρας: Τα δημιουργούσε κατά την άποψη μου ο κατηγορούμενος. Όταν έχουμε ένα άνθρωπο χειριστικό δημιουργούνται ολέθριες σχέσεις. Οι χειριστικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν διαταραχή. Οι χειριστικές σχέσεις οδηγούν και στο έγκλημα. ¨Έχουμε ένα παιδί κλεισμένο μέσα στο σπίτι, που δεν πήγαινε πουθενά.
«Από την πρώτη στιγμή της δολοφονίας ήξερα τον δράστη»
«Εγώ επέμεινα να μιλήσει η Καρολάιν με τη μητέρα της. Έφτασα στο σημείο να της δώσω το τηλέφωνο της δικηγόρου μου που ασχολείται με κακοποιημένες γυναίκες. Στις 4/2 διεκόπη η συνεργασία μας με ένα γραπτό μήνυμα. Και τότε είχα την τελευταία επικοινωνία με τον κατηγορούμενο ο οποίος μου είπε ότι η Καρολάιν δεν θέλει να συνεχίσει. Όταν άκουσα το έγκλημα, η πρώτη μου κίνηση ήταν να πάρω τη δικηγόρο μου τηλέφωνο και να της πω ότι με αυτά που βλέπω ο σύζυγος έχει κάνει το έγκλημα. Κατέληξα εκεί γιατί είδα κάποια πράγματα που έδεναν με αυτό που είχα εντοπίσει. Πρώτα από όλα το σκυλί. Το σκυλί το λάτρευε η Καρολάιν. Η Καρολάιν κοιμόταν. Τη σκότωσε στον ύπνο της. Την είχε στα χέρια του. Ψυχοραγούσε στα χέρια του την ένιωθε και τη δολοφόνησε. Κακοποιητική συμπεριφορά και στο παιδί που τοποθέτησε δίπλα στο νεκρό σώμα της μάνας. Δεν σέβεται το θάνατο. Δεν σέβεται το πτώμα. Το μωρό έχει ιδιαίτερη σχέση με τη μάνα. Το κακοποιεί βάζοντας το δίπλα στο άψυχο σώμα της μαμάς».
Με πληροφορίες από την ΕΡΤ και την ανταπόκριση της Άννας Βλαχοπαναγιώτη
